Foto Recensie: Mick Kolassa - They Call Me Uncle Mick!
Label: Endless Blues Records
Release datum: 01 Augustus 2022

Tekst: Martin van der Velde

Nog geen maand geleden bespraken wij het album ‘I’m Just Getting Started!’ van Mick Kolassa, zijn elfde album in acht jaar tijd en nu ligt daar alweer ‘They Call Me Uncle Mick!’, een volledig akoestisch ingespeeld album. En ja hoor het is weer genieten van die mooie warme en relaxte stem van Mick. Hier geen snaren racerij maar ingetogen en gevoelig snarenspel. En Uiteraard is Jeff Jensen weer van de partij, maar ook Doug McLeod (Used To Be, My Woman She’s So Mean), die al zoveel mooie akoestische blues albums op zijn naam heeft staan, levert hier fraaie bijdrages. En wat te denken van Brad Webb met heerlijk slidespel op ‘Wasted Youth’ en ‘Woodstock’, de laatste origineel van Joni Mitchell, die hier een bluezy uitvoering heeft meegekregen en waarop William P. ‘Watermelon Slim’ Homans Mick als zanger en harmonicaspeler komt ondersteunen. Eric Hughes heeft in het verleden aan een aantal uitgaves van Mick Kolassa meegewerkt, maar dit keer treffen we hem zo’n beetje op de helft van het de nummers aan. Hij blaast bescheiden en doeltreffend. ‘Sunny Side Of The Street’ klinkt jazzy wat mede veroorzaakt wordt door het vibrafoonspel van John Whittemore. Mick besluit het album met ‘Cheese’, een homage aan kaas, in alle soorten die er bestaan. De song is in een country sfeertje gebracht met Chris Gill op slidegitaar. En dan zijn we nog even voorbij gegaan aan de bijdrages van Bobby Rush, die de harmonicapartij op ‘Wasted Youth’ voor zijn rekening neemt en het sfeervolle vioolspel van Alice Hasan op ‘I’m So Lonesome I Could Cry’. En natuurlijk niet te vergeten de vakkundige ritmesectie die alles heel klein blijven houden en bestaat uit drummer Tom Leonardo, bassist Carl Caspersen en pianist Rick Steff. Een heerlijk album vol akoestische blues. En ik vermeld het nogmaals, de opbrengsten van het album gaan volledig naar de Blues Foundation, die het gebruikt voor de Hart Fund en Generation Blues Fund, waarmee Mick Kolassa aangeeft dat het een ruimhartig mens is. Mick is volgens de titel van zijn voorgaande cd nog maar net begonnen maar ik vraag mij af of hij dit tempo aanhoudt qua uitgaves. We kijken er al weer naar uit!

My Woman She's So Mean

 
Tracklist:
1. My Pencil Won’t Write No More
2. Wasted Youth
3. Daddy’s Little Pumpkin
4. Used To Be
5. I’m So Lonesome I Could Cry
6. My Woman She’s So Mean
7. Woodstock
8. Why?
9. Sunny Side of the Street
10. Bless His Heart
11. The Cheese Song

Website: www.mimsmick.com


Ook op Blues Magazine ...