Mariella Tirotto and The Blues Federation - Dare To Stand Out

Mariëlla Tirotto & The Blues Federation – Dare To Stand Out

Format: CD / eigen beheer / Release: september 2011
Cosmox.nl, Blues CD’s online bestellen

Tekst: Eric Campfens

Na de eerste uitstekende cd, “Somewhere Down The Road” uit 2008, en de opwindende optredens door binnen- en buitenland, waren de verwachtingen voor de tweede cd hoog gespannen. En dat werd niet in de laatste plaats veroorzaakt door Mariëlla zelf, die ons op regelmatige basis op de hoogte hield van de vorderingen. Jaja, wat p.r. betreft is Mariëlla een toppertje.
Nog even om in herinnering te roepen, de band is opgebouwd rond Mariëlla Tirotto, die de zang voor haar rekening neemt, en haar man Heins Greten, die bas en piano speelt. Verder nemen gitarist Harald Koll, harmonicablazer Michel de Kok, drummer John Kakiay en percussionist Onny Tuhumena deel aan de federatie.
Voor mij ligt nu hun tweede cd “Dare To Stand Out”. Van de twaalf nummers zijn er elf geschreven door Mariëlla, Harald en Heins, hetzij solo of in verschillende samenstellingen. Wat ik zelf erg prettig vind is dat de teksten van de zelfgeschreven nummers in het boekje zijn opgenomen. En, net als bij de eerste cd, zijn het onderwerpen die hen ter harte gaan. Deze songs zijn zelfs nog persoonlijker dan op de eersteling.

Met tenenkrommende gitaarlicks van Harald en de bluesharp van Michel zijn de eerste tonen een feit. Wat een intro, je zit meteen rechtop. “Drifting” is een rockende blues, waarin Harald halverwege eens even lekker los gaat op de gitaar tijdens de eerste solo en Michel de tweede voor zijn rekening neemt. Mariëlla’s donkerbruine stem glijdt langs de strakke ritmesectie en creëert zo een prettige spanning. Een prima begin. “Marked For Life” is een net zo rockende blues met een duistere tekst. De harmonica voegt er in de solo, maar vooral tijdens het rustige middenstuk met zijn klagende tonen een extra dimensie aan toe. Het tempo gaat drastisch omlaag in “Lover’s Dance”, maar dat wil niet zeggen dat het minder opwindend is. Door dit haast sferische nummer was uw recensent gedwongen een koude douche nemen en even gaan liggen. Meer wil ik er niet over kwijt. Vlot rockend gaat het verder met de titelsong, een aanbeveling je dromen na te jagen en voor jezelf op te komen. En dit allemaal verlucht met een spetterende gitaar en jagende harmonica.
“Night Owl” is een vrolijk rockende song met net zo vrolijk aandoende solo’s van Michel en Harald. Het volgende nummer, “Black Coffee” is de enige cover van dit album. Het is de door Burke/Webster geschreven traditional, die door Peggy Lee, Ella Fitzgerald en Sarah Vaughan, om er maar een paar te noemen, is gezongen. Het is een relaxte song geworden met de jazzy piano van Heins, die in de solo vooral het principe ‘minder is meer’ hanteert en door het geven van ruimte de juiste sfeer neerzet. De eveneens rustig spelende Michel maakt het helemaal af. Het swingende “You Don’t Call The Shots” wordt vooral beheerst door het jagende basloopje en de verrassende tempowisselingen. Muzikaal doet het, mede door Haralds gitaar, wat denken aan de jazzy rock van Steely Dan. Tot Mariëlla aan het eind begint te rappen. Verrassend, maar niet minder leuk. Met “Why Are You Running From Yourself” zijn we na een uitstapje naar de jazz weer terug naar rockende werk. Het is een haast dreigend nummer, dat zich ontlaadt in een percussie/drumsolo, gevolgd door een vlijmscherpe en razendsnelle gitaarsolo.
Het meest persoonlijke nummer, zo vertelde Mariëlla mij, is “Lover”. Zij heeft dit speciaal voor Heins geschreven. Een mooie ballade met een prachtige en zeer persoonlijke tekst. “Didn’t Your Mama Tell You” is weer een lekkere rocker met een waarschuwende tekst. De cd wordt afgesloten met de door Harald geschreven instrumentale nummers “Embrace I” en “Embrace II”. De eerste doet, mede door het latinritme, denken aan Santana in zijn beste tijd en in het tweede nummer gaat het tempo omhoog en speelt vooral het duel tussen drums en percussie de boventoon. Dit wordt omlijst door harmonica en swingend pianowerk. Voor mij persoonlijk een wat vreemde afsluiting van een cd van een groep die in hun naam “blues” heeft staan. Ik had er een knallend bluesnummer verwacht, maar nu ik de cd wat vaker heb gedraaid vind ik het ook best wel passen.

Mariëlla Tirotto & The Blues Federation heeft de zeer hooggespannen verwachtingen waar kunnen maken en weer een uitstekende cd uitgebracht. De cd heb ik al verschillende keren gespeeld en nog krijg ik er geen genoeg van. Gefeliciteerd met deze prestatie. Een absolute aanrader!

Tracklist:
01 Drifting
02 Marked for life
03 Lover’s dance
04 Dare to stand out
05 Night owl
06 Black coffee
07 You don’t call the shots
08 Why are you running from yourself
09 Lover
10 Didn’t your mama tell you?
11 Embrace I
12 Embrace II

Website Mariëlla Tirotto & The Blues Federation : www.tirottoblues.eu


Ook op Blues Magazine ...