LUCINDA WILLIAMS – The Ghosts Of Highway 20
Format: 2 CD-2LP/ Label: Highway 20 Records
Releasedatum: 5 februari 2016
Tekst: Gerrit Schinkel
Lucinda Williams weet van geen ophouden. Gelukkig maar, want deze in Lake Charles (Louisiana) geboren Amerikaanse singer-songwriter, die binnenkort haar 63e verjaardag hoopt te vieren, komt nog geen anderhalf jaar na het lovend ontvangen meesterwerk ‘Down Where The Spirit Meets The Bone’, volgende maand met een nieuw album ‘The Ghosts Of Highway 20’.
Het twaalfde studioalbum van The Cosmic Queen of Americana Music zoals een muziekjournalist haar eens noemde, is weer een ouderwets goed album. Williams haalde haar inspiratie voor dit nieuwe album uit de Interstate 20, de weg die gedeeltelijk van Georgia naar Texas loopt. Aan deze weg liggen steden als Atlanta, Macon, Shreveport en Jackson, plaatsen die een belangrijke plaats innemen in het leven van Lucinda Williams.
Het album begint vertrouwd met Dust, een epische Lucinda Williams ballad, met die typische Williams zang en mooi gitaarwerk. Dan de eerste cover van het album, House Of Earth, met tekst van folk icoon Woody Guthrie en Lucinda Williams die de muziek bij dit nummer schreef. Het jazzy I Know All About It wordt weer gekenmerkt door die prachtige ingetogen zang van Williams en het subtiele gitaarwerk. Place In My Heart is een ronduit prachtig nummer met uitmuntend gitaarwerk. De gitaristen Greg Leisz (pedal steel), Bill Frisell en Val McCallum drukken een belangrijk stempel op het album, zoals o.a. ook is te horen in het ruim zes minuten durende Death Came. Een prachtig nummer met “slepende” zang en de “dienende” ritmesectie van drummer Butch Norton en bassist David Sutton. Doors Of Heaven is steviger waarbij de gitaren over de zang en de ritmesectie heen rollen. De parel van het album is Louisiana Story. In ruim negen minuten zingt Lucinda Williams over haar herinneringen aan o.a. Lake Charles, Shreveport en Baton Rouge. In de samen met mede producer Tom Overby geschreven titelsong domineren de gitaren weer. In Bitter Memory gaat het tempo omhoog en de Bruce Springsteen cover Factory begint met een twangende gitaar. Close The Door On Love is een gevarieerd nummer dat akoestisch begint, maar al snel wordt het steviger met snijdende gitaarsolo’s. Drummer Butch Norton opent met subtiele tikken If My Love Could Kill, waarna de gitaren en de trillende stem van Lucinda weer invallen Een ballad in de beste Williams traditie is If There’s A Heaven. Jammer dat het slechts drieëneenhalve minuut duurt. Maar dat wordt weer helemaal goedgemaakt met het slotnummer Faith & Grace, een ruim twaalf minuten lange improvisatie van de bovenste plank.
Conclusie:
‘Down Where The Spirit Meets The Bone’ was een meesterwerk en leek niet te overtreffen. Maar gelukkig heeft Lucinda Williams de slogan dat je moet stoppen op je hoogtepunt aan haar muzikale laars gelapt. Met haar nieuwe album heeft zij haar vorige album in de schaduw gezet. ‘The Ghosts Of Highway 20’ is een formidabel album. Mede dank zij haar uitstekende begeleiders. Hopelijk denkt ze er nog niet over om met pensioen te gaan.
Tracks:
01. Dust
02. House Of Earth
03. I Know All About It
04. Place In My Heart
05. Death Came
06. Doors Of Heaven
07. Louisiana Story
08. The Ghosts Of Highway 20
09. Bitter Memory
10. Factory
11. Close The Door On Love
12. If My Love Could Kill
13. If There’s A Heaven
14. Faith & Grace
Website: Lucinda Williams
Lucinda Williams toert deze maand door Europa. Op woensdag 27 januari treedt ze op in de grote zaal van Paradiso in Amsterdam.
Another triumph from Lucinda. I agree that it was hard to see how she could better her previous release ‘Spirit Meets The Bone’ but, as usual with her, she has pulled another wonder out of the hat! Gonna catch her in a few days time at Celtic Connections Festival in Scotland.