Leadbetter Band – Leadbetter Band
Format: CD / Label: Eigen Beheer
Releasedatum: 24 mei 2019
Tekst: Peter Marinus
Gitarist Eric Leadbetter zou in bluesrock kringen zomaar een bekende naam kunnen zijn want hij is namelijk al een tijdje bezig. Zo verscheen in 2003 zijn eerste soloalbum ‘Eric’s Cosmic Kitchen’ en vormde hij daarna de band Jive Coulis. Een band, die in 2017 ter ziele ging.
Eric is een doorzetter want hij is nu weer terug met de Leadbetter Band, die naast Eric bestaat uit Patrick Pearsall (bas) en Dylan Bernal (drums).
Ik moet eerlijk bekennen dat ik een beetje met hun debuutalbum in mijn maag zit. Er staan namelijk best wel lekkere stevig nummers op het album maar toch wil het album niet echt bij mij binnenkomen. Dat komt doordat het niveau van de nummers wat schommelt. En de niet echt krachtige zang van Eric doet sommige nummers ook geen goed.
Het staat echter buiten kijf dat we hier te maken hebben met prima muzikanten. Eric is een beul van een gitarist, die de nodige rauw brullende gitaarsolo’s op ons los laat.
Het begint allemaal hoopvol met Grand Misconception. Een zeer traag log rocknummer met een Black Sabbath-achtig donker geluid, dat echter ook massief pompt waarbij Classic Rock invloeden als Mountain en Cream bij mij opduiken. Faded Wings is een mid-tempo nummer met een schroeiend gitaargeluid waarin een huwelijk lijkt plaats te vinden tussen Muse en Cream (de Jack Bruce-achtige zanglijnen).
Shivers is een prima stevig funky nummer met een Bachman-Turner Overdrive/Steve Miller Band-achtig geluid, compleet met bassolo en Hendrix achtig gitaarwerk. Je kan niet om de “Voodoo Chile” referenties heen in de psychedelische rock van Shaking Queen. Hier mist de zang van Eric dus de kracht die voor een dergelijk nummer nodig is. Gelukkig volgt daarna de romige bluesballad Challenge Me. Het instrumentale So It Goes heeft een Classic Rock geluid a la Wishbone Ash echter zonder een memorabele melodie.
Datzelfde euvel zit in de shuffle Stick In The Mud. Een nummer met prima gitaarwerk maar met een melodie die te doorsnee is om echt indruk te maken. Daarentegen is de sompige ZZ Top-achtige shuffle Rust wel weer heel lekker. En dat gaat ook op voor de no-nonsense rocker Everyone’s Busted maar daar klinkt de zang weer iets te krachteloos.
Bleed Out, dat de afsluiter van dit album is, is een nummer dat mij aan BLT (Bruce Lordan Trower) deed denken.
Voorlopig parkeer ik de Leadbetter Band nog even in de afdeling “veelbelovend”. Hopelijk weet de band mij met een volgend album meer te overtuigen.
Tracklist:
01. Grand Misconception
02. Faded Wings
03. Shivers
04. Shaking Queen
05. Challenge Me
06.So It Goes
07. Everyone’s Busted
08. Rust
09. Laugh In Joe
10. Heart Is The Flower
11. Stick In The Mud
12. Bleed Out
Website: Leadbetter Band
We horen graag je mening! Voeg reactie toe