Lazer Lloyd – Freedom’s Child
Format: CD – Digital / Label: Lots Of Love Records
Releasedatum: 29 september 2017
Tekst: Anne Kruiter
Lazer Lloyd is een singer-songwriter en gitarist geboren in New York en opgegroeid in Connecticut. Muziek is hem met de paplepel in gegoten. Zijn vader heeft hem gitaar leren spelen en hem kennis laten maken met de grote Amerikaanse songwriters. Als grote inspiratiebronnen haalt Lazer niet de kleinste aan. Neil Young, Willie Nelson, Bob Dylan en Joni Mitchell hebben hem in zijn jeugd gevormd. Zijn tienerjaren stonden volledig in het teken van Stevie Ray Vaughan, Jeff Beck en Santana. Voor een gitarist geen hele bijzondere keuzes.
Vers van zijn muziekopleiding af zou hij door Atlanta Records naar Nashville gestuurd worden om zijn debuutalbum op te nemen. Maar Lazer koos voor een andere weg. Hij verhuisde naar Israël om met Rabbi Shlomo Carlebach te spelen. Sindsdien wonen hij en zijn vrouw daar en probeert Lazer oosterse muziek te combineren met westerse blues en rock. Dit heeft hij voornamelijk gedaan met andere bands, maar nu is zijn tweede soloalbum uit: ‘Freedom’s Child’. Laten we gaan luisteren.
Het album begint wat zwak met Blessed Man. Deze doorsnee Amerikaanse rock song is eigenlijk niet wat ik had verwacht bij deze artiest. Het nummer is wat saai en bied nergens echt uitdaging. Simpel refreintje, geen dynamiek en een haast verplichte solo. Misschien dat een gelukkig man zijn Floyd niet zo goed staat. Uit zijn biografie maak ik op dat hij liever schrijft over reizen, on the road zijn en vooral het missen van zijn gezin.
Been Tryin’ komt een stuk beter uit de verf. Een slow blues met fijn gitaarwerk en sterke solo. Een prachtige klaagzang waarin Lloyd het lastige leven bezingt en hoopt dat de Heer, of zijn vrouw dat wordt niet helemaal duidelijk, een beetje meelevend met hem is omdat hij toch echt z`n best heeft gedaan. Op Talk en Freedom’s Child laat Loyd zien wat hij met een akoestische gitaar kan; hele fijne riffjes spelen. Freedom’s Child combineert delta blues op een goede manier met country. Een donkere song of het af te leggen pad in ons leven. Dit is het grote thema waar Lloyd steeds op terug komt. De invloed van Dylan horen we terug op America, een folky protestsong tegen alle misdaden die Amerika heeft begaan in de geschiedenis van het land, en op de cover All Along The Watchtower. Een mooie akoestische uitvoering aangevuld met goed elektrisch werk.
Een potje slide gitaar is ook wel voor Lazer weggelegd en horen we terug op My Girls. Hoewel Lazer Lloyd zich veel verschillende stijlen gitaarwerk eigen heeft gemaakt hoor je toch nog de invloed van zijn eigen jeugdhelden terug. Esqueca Do Mundo (Forget To World) is zwaar geïnspireerd op Santana zijn werk en Good Woman, hoewel akoestisch, komt zo uit de stal van Ray Vaughan en Blessed past bij het latere werk van Neil Young.
Eindoordeel:
Met ‘Freedom’s Child’ heeft Lazer Lloyd een erg mooi album afgeleverd over zowel fysiek als spiritueel reizen. De songs kloppen, het geluid is prachtig en Lazer laat zien dat hij een enorm goed potje gitaar kan spelen. De invloed van van zijn jeugdhelden is nog duidelijk hoorbaar en dat zorgt ervoor dat het album niet te eentonig wordt. Maar toch raakt het album mij nergens echt goed. Misschien moet ik hem nog eens op zetten als ik zelf op reis ben.
Tracks:
01. Blessed Man
02. Been Tryin’
03. Talk
04. Freedom’s Child
05. God, Money, and Women
06. Letters
07. All Along The Watchtower
08. America (acoustic)
09. Good Woman
10. My Girls
11. Esqueça do Mundo (Forget the World)
12. We Are All
Website: Lazer Lloyd
We horen graag je mening! Voeg reactie toe