Kirsten Thien – Delicious
Formaat : CD / Label : Screen Door Records / Distributie : CD Baby / Release : Oktober 2010
Tekst : Gerrit Schinkel
Ik kreeg onlangs een cd in mijn handen geduwd van een voor mij totaal onbekende zangeres. Op de voorkant van de cd staat een prachtige dame met lang haar afgebeeld die wat dromerig voor zich uit staart. Op de achterkant staat diezelfde dame als een stoere rockchick leunend op een gitaar verwachtingsvol omhoog te kijken. Ik wist niet wat ik voor muziek zou aantreffen en schoof de schijf in de speler. De blazers en de gitaren knallen er meteen bij de openingstrack “Love that’s made to share” in. Dan een stem die me meteen doet denken aan Bonnie Raitt en een jonge Aretha Franklin. Bij de eerste tonen van “Nobody’s ever loved me like you do” denk je dat B.B. King mee doet, maar dat blijkt gitarist Arthur Neilson te zijn. De zang van Kirsten Thien, want dat is de zangeres doet me in de verte denken aan een jonge Janis Joplin. Op de langzame blues “Please drive” horen we een mooie gastrol van de 79 jarige bluesgitarist Hubert Sumlin, die speelt als in zijn beste tijd bij de band van Howlin’ Wolf. “Taxi love” is een nummer met een hoofdrol van organist Tommy Mandel en de prachtige arrangementen van trompettist Kent Smith. Voeg daarbij de tenorsaxofoon van Andy Snitzer en je weet nu waarom The Rolling Stones deze blazers op hun tournee’s meenemen. Robert Cray zou zich voor dit nummer niet schamen. Het titelnummer “Delicious” is een heerlijke rocker die niet zo misstaan op een album van Bonnie Raitt. “Ain’t that the truth” is voor mij het prijsnummer op deze verrassende cd. Een soms fluisterende Kirsten en weer die arrangementen waarbij je je weer thuis waant in die goede oude soultijd van Memphis. En over rocken gesproken, “Treat ‘im like a man” knalt uit de speakers. Kirsten Thien in topvorm. Het Ida Cox nummer “Wild women don’t have the blues is een verpletterende blues met een soms huilende mondharmonica van Billy Gibson (is Walter Horton weer uit zijn as verrezen?) Willie Dixon’s “I ain’t superstitious begint met forse klappen van drummer Dylan Wissing, waarna de gitaar van Arthur Neilson a la Freddie King tekeer gaat. De rust keert weer even terug in “A woman knows” waarna “Get outta the funk, get into the groove” de lading dekt met een solerende Neilson en een strakke ritmesectie Dylan Wissing en Erik Boyd. De CD wordt besloten met twee radio edits van “Treat ‘im like a man”en “Taxi love”.
Delicious, het 3e album van Kirsten Thien is een heerlijke, zeer gevarieerde cd die je soms kippenvel bezorgt. Ik zal deze cd nog vaak draaien en ik hem dat iedere muziekliefhebber aanraden. Ik heb zelden een cd gehoord waarvan de titel zo extreem de lading dekt.
Tracks
Love That’s Made to Share
Nobody’s Ever Loved Me Like You Do
Please Drive
met Hubert Sumlin
Taxi Love
Delicious
Ain’t That the Truth
Treat ‘im Like a Man
Wild Women Don’t Have the Blues
I Ain’t Superstitious
A Woman Knows
Get Outta the Funk, Get into the Groove
Treat ‘im Like a Man
Website artiest : www.kirstenthien.com
Geweldige cd ! Deze dame heeft een hoop in huis !!
Afwisselend qua stijl en tempo. Ik vind ‘ Wild Women Don’t Have the Blues’ super. Lekkere tekst en kan niet stil blijven zitten ;-).
Kirsten Thien’s ‘Delicious!’Album inderdaad!@Gerrit Schinkel prima recensie!Dekt volledig de lading.Deze week als ‘album vd week op mijn website te beluisteren. :)Een aanrader
Hey ja, dit album heb ik dus al een hele tijd ook, en vind sommige dingen wel mooi, maar andere dingen vind ik persoonlijk niet echt heel spektaculair. Ik hoor wat Soulachtige dingetje, een beetje Bonnie Rait, maar die hoor ik dan toch liever zelf. neemt niet weg, dat het een slecht album is, want dat is het zeker niet. er is heden ten dage wel veel van dit soort muziek te horen, en die stijlen klinken veel door in de tegenwoordige albums. iedereen zijn smaak natuurlijk. Frank