Foto Recensie: King King – Exile & Grace

King King – Exile & Grace
Format: CD – 180 Gram Double Vinyl – Digital / Label: Manhaton Records
Releasedatum: 6 oktober 2017

Tekst: John Maes

Het lijkt er op dat King King een nieuwe richting op gaat op hun vierde studio album ‘Exile & Grace’. Het lijkt toegankelijker en commerciëler te gaan worden. De mix is gerijpt en heeft een sfeer en intentie te leveren om muziek te laten horen wat het groeiende leger van fans wil horen. De muziek heeft de kracht van granieten rots en biedt zeker een nieuwe cadans aan de zang van onze kilt dragende van Alan Nimmo. De honingzoete vocalen worden aangescherpt met een soulvolle weloverwogen stemming die met een bluesy en rock klanken wordt overgoten.

Openingsnummer  Gimme No Lovin’ zal onmiddellijk worden herkend dankzij de aanzienlijke airplay die het nummer heeft ontvangen. Wordt inmiddels op vele Engelse radiostations gedraaid. Er is zeker een knipoog naar Thunder. Danny Bowes zang heeft de weg naar Alan’s vocale lexicon mede ondersteund en vorm gegeven. Dit nummer leidt ons naar een absoluut kookpunt, dankzij de prachtige akkoorden van Bob Fridzema die een pittige frasering toevoegt aan elk nummer op dit album. Exile & Grace heeft een volheid van toon. Is modern en retro tegelijkertijd waarbij Alan terugblikt naar invloeden uit zijn jeugd.

Negen nummers op dit album die je op een kronkelende weg van texturen en tinten meenemen. Geeft gehoor aan de waarschuwing met een geluid dat erg besmettelijk is als Wayne Proctor ritmes gecombineerd worden met de bas van Lindsay Coulson. Trekkende gitaarriffs en heerlijke akkoorden van Bob Fridzema’s vingers. Vervolgens de zang van Alan Nimmo. Associaties met Deep Purple duizelen constant door mijn hoofd als ik voor de derde keer dit album opzet. Let op dat dit King King is met een duidelijke richting en een verhaal om te vertellen. De echte King King fans gaan glunderen wanneer dit materiaal live gespeeld zal worden. Stuwende noten met een crescendo opening van Broken. Dit is een nummer waar de lyrische tekst in domineert met een behoorlijke politieke lading. Nadenken over de samenleving en er is geen ontsnappen aan diepgang en sterke standpunten. Het gaat om een gebroken wereld, gekenmerkt door de King King klanken die inmiddels hun handelsmerk zijn geworden. Het zware werk doet me ook denken aan vroegere Whitesnake. Uit goed hout gesneden waar men gave planken van maakt. Dit album biedt een onderscheidende, herkenbare sound en je merkt dat King King naar grote hoogte aan het groeien is.

Wayne’s drums bepalen ook weer het klassieke King King geluid. Het album sluit af met  I Don’t Wanna Lie. De Stevie Wonder-achtige stijl van het toetsenspel accentueert de lyrische gedichten omlijst met de sappige tonen van Alan Nimmo, een erg leuk nummer waardoor met een voldaan gevoel het album wordt afgesloten. Het kwartet van King King zal nooit afdwalen naar de afgrond, minder blues dan voorheen, maar met een heerlijke verse muzikale stijl op dit album vol rock referenties. Nieuwe ronde, nieuwe kansen voor King King!

Tracks:
01. (She Don’t) Gimme No Lovin’
02. Heed The Warning
03. Broken
04. Find Your Way Home
05. Tear It All Up
06. Betrayed Me
07. Long Time Running
08. Nobody Knows Your Name
09. I Don’t Wanna Lie

Website: King King

King King gaat binnenkort op tour!!! Hieronder enkele Nederlandse en Belgische data. Alle toerdata van 2017 zijn HIER te vinden.

31 oktober – De Wildeman, Arendonk, BELGIUM
02 november – Bibelot, Dordrecht, NETHERLANDS
03 november – Iduna, Drachten, NETHERLANDS
04 november – Rosblues, Rosmalen, NETHERLANDS
05 november – Burgerweeshuis, Deventer, NETHERLANDS


Ook op Blues Magazine ...