Recensie: Jurgen Burdorf – Picking Up Steam

Jurgen Burdorf – Picking Up Steam
Format: CD – Digital / Label: Burdorf Records
Releasedatum: 25 maart 2018

Tekst: Peter Marinus

We hebben er weer een groot gitaartalent bij in Nederland en wel de jonge gitarist Jurgen Burdorf. Hij is een voormalig student van het conservatorium waar hij jazz gitaar studeerde. Zijn grote gitaarvoorbeelden zijn Mark Knopfler, Bill Frisell, Eef Albers en Steve Lukather.
Daaruit blijkt al dat je van hem jazzy muziek kunt verwachten. Bij Jurgen is het echter niet zo dat hij alleen maar aan de jazz vastgebakken zit. Dat bewees hij al door o.a. in de band van Janne Schra te spelen, in een Dolly Parton tribute mee te doen en in diverse musicals te musiceren. Een zeer veelzijdige gitarist dus. En dat is op zijn derde album, dat werd opgenomen in de Wisseloord Studio’z in Hilversum, goed te horen.
Op dit album wordt hij bijgestaan door Tico Pierhagen op toetsen, bassist Hugo den Oudsten, drummer Willem Smid, percussionist Gijs Anders Van Straaten en op één nummer pedal steel gitarist André Sommer.

Fusion vormt de hoofdmoot op dit album. Dat is in de opener, Picking Up Steam, duidelijk te horen. Een nummer met een heerlijke lome funkgroove waarin het geluid van Jurgen ergens in de 80’s fusion zit. Denk hierbij aan gitaristen als Larry Carlton, Jan Akkerman en Eef Albers. Ondersteund door een soulvol orgel hoor je Jurgen met een priemend geluid soleren. In het net zo loom groovende Step On It tovert Jurgen soli uit zijn gitaar die zowel rauw schroeiend klinken als messcherp priemend. Hierdoor klinkt dit fusion nummer nergens te gladjes. Tools And Enemies neigt met zijn logge grooves naar het bluesrock geluid van een Robben Ford. Jurgens schakelt moeiteloos van een hard bluesy geluid naar ingenieuze jazzlicks. De invloed van Bill Frisell klinkt goed door in het atmosferische Season Of The Soul met warme eigenzinnige gitaarlicks. In The Plot Thickens gaat de muziek meer richting Toto maar dan wel met een fusion injectie. Er zijn lichte “Africa” trekjes in dit nummer te vinden. Let’s Give It A Try is dan weer een luchtig swingend funky fusionnummer dat in het straatje van The Crusaders ligt. In Danger And Play heeft Jurgen een meer George Benson-achtig geluid. Door de percussie van Gijs Anders Van Straaten krijgt dit nummer een Afrikaans en latin-achtig geluid. Breekbare jazzlicks openen het bluesy Planetary Motion waarin blijkt dat blues en fusion wel degelijk samen kunnen gaan. De pittige funky swinger Trashcan Shuffle heeft een New Orleans-achtig ritme waarover Jurgen zijn schroeiende gitaar alle ruimte geeft. Na de zacht voortglijdende fusion van Telescope Of Truth verrast Jurgen door ineens op de countrytoer te gaan in Watching The Grass Grow. Hier ontpopt hij zich als een soepel twangende en pickende gitarist, die flink naar Chet Atkins geluisterd heeft. André Sommer levert hier prachtig pedal steelwerk af.

Jurgen Burdorf heeft een prima album afgeleverd waarop zijn gitaristische kwaliteiten prima uit de verf komen.

Tracklist:
01. Picking Up Steam
02. Step On It
03. Tools And Enemies
04. Season Of The Soul
05. The Plot Thickens
06. Let’s Give It A Try
07. Danger And Play
08. Planetary Motion
09. Trashcan Shuffle
10. Telescope Of Truth
11. Watching The Grass Grow

Website: Jurgen Burdorf

Ook op Blues Magazine ...