Julian Sas – Coming Home
Format: CD / Label: Corazong
Releasedatum: 12 February 2016
Tekst: Paul Scholman
Bron: Website Julian Sas (http://www.juliansas.nl/)
‘Coming Home’ noemt Julian Sas zijn nieuwe album. Want, vertelt de begaafde blues-rock gitarist, na een tour, na lange uren in de studio, na weer een avontuurlijke zoektocht naar het onbekende, is thuis altijd de plek waar je terugkeert, waar je liefde vindt en jezelf kunt zijn. Maar, voegt Julian er aan toe, ook in een muzikale zin voelt deze plaat als ‘Coming Home’.
‘Coming Home’ is het negende studio-album van Julian Sas en de eerste in de bezetting met Roland Bakker als vierde man. Fans en critici met aandacht voor detail hadden al een bescheiden koersverlegging op het vorige Sas album ‘Bound To Roll’ opgemerkt. Vooral de vette Hammond-orgel-licks trokken hun aandacht. De Julian Sas Band is altijd op zoek naar wat het verschil maakt, heeft altijd de grenzen van het genre verkend. Soms biedt het lot daarmee een helpende hand. Bijvoorbeeld toen Julian Sas één van de solisten was bij het Symphony In Blues Concert en daar de toetsenist van het orkest, Roland Bakker, ontmoette. Muzikaal klikte het meteen en na een paar jamsessies was het duidelijk: gitaarvirtuoos Sas had zijn Blues Brother gevonden en nieuwe sparring partner gevonden. Het trio werd een quartet.
Julian Sas:… “het voelt goed, echt goed, om met een nieuwe sound te komen… we zijn altijd op zoek naar extra input en nieuwe geluiden… Ik ben erg enthousiast over mijn ‘nieuwe’ band met Roland Bakker op toetsen en de solide, ijzersterke ritmesectie met Rob Heijne op drums en bassist Fotis Anagnostou. Beter kan het niet”.
Een song die de nieuwe richting illustreert is het enigszins onheilspellend klinkende A Change Is Gonna Come waarin gitarist Sas en toetsenist Bakker gezamenlijk melodielijnen spelen. De tekst, licht Julian toe, gaat over de zoektocht van de mens. Waarheen en waarom? Wat we willen en zoeken is een verandering van voelen, van vrij te kunnen denken zonder angsten… de tekst is ook geschreven met de dreiging van fanatici en godsdienst extremisten in het achterhoofd. Veel teksten op het album gaan over vrijheid, spirituele vrijheid,over verantwoordelijkheid nemen en dergelijke. Fear Of Falling beschrijft het feit dat je iemand dierbaar gaat verliezen, de gesprekken zonder woorden, het laatste afscheid, de rust en gelijktijdig die angstige droevige blik, de achterblijver weet dat hij of zij dit ook eens gaat meemaken… een zwaar beladen song met een “Led Zeppelin achtige feel”. Maar er is ook Jump For Joy een massieve boogie, boordevol van het gevoel dat je hebt als je weer een podium oploopt en een hongerig publiek ziet… blijdschap, gedrevenheid, rock ‘n roll.
Julian Sas, nationaal en internationaal geroemd om zijn gitaarspel, maakte zijn eerste album in 1996 en noemde het ‘Where Will It End?!’ Een vraag die nog steeds niet beantwoord is. Nooit? Sas is muzikant in hart en nieren. Muziek is zijn passie. Het is zijn leven. Stoppen lijkt niet mogelijk. De hard-rock fan Julian Sas ervoer als 13 jarige een levens veranderend moment toen hij voor de eerste keer Muddy Waters hoorde. Die dag besloot de jonge Sas zijn leven te wijden aan blues en bluesrock. Vier jaar later zag en vooral hoorde de inmiddels 17-jaar jonge Julian Sas Rory Gallagher en dat maakte nog meer indruk. Julian besloot professioneel muzikant te worden en is sindsdien “on the road” als leider van één van de beste en populairste live acts in de Europese clubscene.
Dit album heet ‘Coming Home’, maar dat is een ‘state of mind’. De horizon is nog lang niet in zicht.…Where Will It End? Nobody knows!
Tenny Tahamata heeft, volgens de info van de cd doos, de baspartijen op Coming Home ingespeeld. Lijkt mij noemenswaardig genoeg om hier te vermelden. Tijdens de cd presentie zagen we voor het eerst Fotis Anagnostou als vervanger optreden. Hij deed dat uitstekend, zonder lullig te willen zijn richting oudgediende Tenny, maar hij werd niet gemist, dat zegt niets over Tenny overigens. De Griek heeft charisma en weet aandacht van het publiek te trekken door zijn mimiek en prima baswerk. Een prima opvolger dus. Jump For Joy is meteen een lekkere rocker, uptempo en het vult je meteen met energie. Een heerlijk uitgebalanceerd nummer waarin het toetsenwerk zijn opgeld doet. De titel doet zijn naam eer aan. Het gitaarwerk van Sas voert natuurlijk de boventoon, maar het orgel van Roland Bakker voegt zeker iets toe. Het geluid is voller geworden en toch overheerst het niet. Dat heb je naar mijn mening al snel met gitaarbandjes die een dergelijke upgrade krijgen. Goede productie kunnen we daarmee vaststellen.
De cd is afwisselend, kun je gerust meerdere draaibeurten achter elkaar geven en zal niet snel vervelen, dat is vaak de graadmeter. Uptempo, slowblues en heerlijke rockers komen op ons pad onderweg naar huis.
Wederom een uitstekende plaat, met een prima band waarmee Sas weer aan de weg kan timmeren de komende periode. De heren zijn bezig aan een flinke toer door de lage landen en het wil gek gaan willen ze niet bij u in de buurt komen.
Tracks:
01. Jump For Joy
02. Did You Ever Wonder
03. A Change Is Gona Come
04. The Road Is My Compagnion
05. Fear Of Falling
06. Coming Home
07. End Of The Line
08. Shame On You
09. Stop Talking Jive
10. Brighter Days
11. Walking Home With Angels
Line-Up:
Julian Sas: Zang & gitaar
Roland Bakker: Hammond orgel en piano
Fotis Anagnostou: Basgitaar
Rob Heijne: Drums
Website: Julian Sas
We horen graag je mening! Voeg reactie toe