Joanna Connor – 4801 South Indiana Avenue
(featuring Joe Bonamassa, Josh Smith, Reese Wynans)
Label: KTBA Records
Release: 26 February 2021
Te bestellen bij Bol.com
Wanneer een albumtitel verwijst naar een straat met de naam 4801 South Indiana Avenue dringt zich al snel de nieuwsgierige behoefte op om uit te zoeken wat er zich op die locatie bevindt. Veel oudere blues-fanaten uit de hele wereld zullen met weemoed terugdenken aan deze historische plek in Chicago die inmiddels van eigenaar heeft gewisseld en met blues helemaal niets meer van doen heeft. Dat er geschiedenis is geschreven staat vast. Het was Theresa McLaurin Needham die hier kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog de kelder omtoverde in een club waar spoedig onderdak werd geboden aan de allergrootste blues-talenten uit alle Staten. Behalve de voornamelijk donkere buurtbewoners uit deze ruige buurt zouden muzikanten als Muddy Waters, Little Walter, Jimmy Rogers, Otis Rush en Howlin’ Wolf de weg naar Theresa’s Lounge weten te vinden. Junior Wells en Buddy Guy zouden er zelfs als ‘huismuzikant’ wekelijks de boel op stelten zetten waarbij altijd ruimte op het podium werd vrijgehouden voor toevallige passanten die tijdens een tournee even langswipten. Langzaam maar zeker vormde ‘T’s Basement’ het beginpunt van waaruit Chicago zou uitgroeien tot ‘Bluescapital of the world’. Onlangs is een prachtig eerbetoon van Joanna Connor aan deze legendarische club met die bijzondere uitbaatster, ook wel bekend als ‘The Godmother of the Chicago blues’, verschenen. Met 4801 South Indiana Avenue heeft zij haar veertiende album afgeleverd.
Tekst: Jeroen Bakker
Voor Joanna Connor is deze opvolger van ‘Rise’ het eerste album op het nieuwe Keeping The Blues Alive-label van Joe Bonamassa. Na het uitstapje in de jazz, funk en zelfs hiphop, wordt nu weer terug gegrepen op de rauwe Chicago-blues. Bonamassa sprak al vaker zijn bewondering uit in interviews maar nog niet eerder kwam het tot een dusdanige samenwerking met de zangeres/slide-gitarist. Nauwelijks voor te stellen dat hij in zijn beginjaren eens opende voor een optreden van Connor. Hij is haar muzikale activiteiten nadien altijd blijven volgen. Samen met gitarist/zanger/schrijver/producer Josh Smith stelde Bonamassa een aantal bekende en minder bekende composities uit de Chicago-blues voor aan Joanna Connor om daar gezamenlijk mee aan de slag te gaan. De bedoeling was om het traditionele en dikwijls ook obscure werk te voorzien van de nodige pepers en heel veel frisse energie. Vorig jaar februari vloog de muzikante naar Nashville om in de Ocean Way Recording Studios te werken aan deze hommage aan de Chicago-school. Voor Connor was dit een interessante en emotionele terugblik op haar muzikale carrière waarin diverse locaties, waaronder Theresa’s Lounge maar vooral ook Kingston Mines waar zij in de jaren tachtig als podium-artieste debuteerde, in de windy city een belangrijke rol speelden. Hier ontmoette zij veel van haar muzikale helden en met sommigen werd zelfs een podium gedeeld. Buddy Guy, James Cotton, Jimmy Page en Junior Wells werden er uitgedaagd om een muzikaal duel aan te gaan met die stoere rock-chick en haar felle slide-gitaarsolo’s. Bonamassa bleek enkele ervaren collega’s bereid te hebben gevonden om mee te werken. Connor zelf had nooit verwacht ooit nog eens oog in oog te staan met toetsenist Reese Wynans nadat zij bij het allerlaatste concert van Stevie Ray Vaughan & Double Trouble aanwezig was geweest. Jimmy Hall, onder meer bekend van zijn vocale bijdragen op albums en tijdens optredens van Jeff Beck, was eveneens van de partij en bovendien bleek er zelfs een complete blazerssectie te zijn opgetrommeld. Bonamassa stelde een groot deel van zijn apparatuur ter beschikking, afkomstig uit Nerdville zoals hij zijn opslagplaats voor mooie vintage spullen eens gekscherend bestempelde. Vriendelijk zou hij Connor hebben gevraagd om enkele gitaar-licks, riffs en solo’s toe te voegen. “Een voorstel dat je uiteraard niet kunt weigeren”, zou zij onlangs zeggen.
Het resultaat is een interessante greep uit het enorme aanbod van interessant materiaal van mannen die Chicago Blues-stad op de kaart hebben gezet. Alsof er een deur is geopend in de legendarische kelderclub waar iets van de sfeer geproefd kan worden uit de ver vervlogen tijden. De knallende opener is meteen een spetterend duet met Jimmy Hall waarin een voorname rol is weggelegd voor de toetsenist die indertijd deel uitmaakte van Double Trouble en waarin rauw slidegitaarwerk de boventoon voert. Ook de zware boogiewoogie-stamper ‘Come Back Home’ wordt voornamelijk bepaald door de hevige pianoklanken zoals alleen Wynans dat kan.
Wie de carrière van Joanna Connor goed heeft gevolgd, weet hoe een belangrijke rol Luther Allison hierin heeft gespeeld. Zo’n tien jaar lang toerde ze in Europa om zijn publiek op te warmen en de hoofd-act op scherp te zetten. Het van hem afkomstige ‘Bad News Is Coming’ wordt hier als ‘Bad News’ op een authentieke wijze en zeer respectvolle wijze uitgevoerd. Connor gaat op meeslepende wijze zo diep als mogelijk in deze waanzinnige slow-blues. Bewust is er voor gekozen om er geen cover van te maken maar om het intens te vertolken, doorleefd zoals je dat zo graag hoort in de muziek en dan is zelfs zes-en-een-halve-minuut veel te kort. Alsof de Duivel op haar hielen zit jaagt Connor de boogie-rocker ‘I Feel So Good’ er door heen en slaat zij met knetter-ruige slideklanken wild om zich heen. Goed geslaagd is ook ‘Please Help’, de ode aan Hound Dog Taylor die december 1975 op zestigjarige leeftijd in Chicago zijn laatste album uitblies. De elektrische Chicago-blues is vanaf de beginperiode een belangrijke invloed geweest in het spel van Connor. Dat zij meerdere disciplines uit het blues-spectrum beheerst wordt duidelijk wanneer de blazers losgaan in
‘Trouble, Trouble’ en ‘For The Love Of A Man’, een bewerking van Albert King’s liefdesbetuiging aan een vrouw. Het zijn soulvolle en swingende uitvoeringen waarin de blues en soul uit Chicago een pakt hebben gesloten en op een geniale wijze zijn samengesmolten. Ook in ‘Part Time Love’ voorzien zij het geheel van een goed gefundeerde sound maar het venijn zit in de staart wanneer Connor het laatste woord aan Joe Bonamassa met één van zijn exclusieve gitaren gunt: “Take it away Joe” klinkt het bijna dankbaar. Dankbaar voor het uitstekende werk van Bonamassa die Joanna Connor op 4801 South Indiana Avenue meerdere malen tot een uiterste krachtsinspanning wist te dwingen om daarmee de sfeer van Theresa’s Lounge zo goed mogelijk te benaderen en de luisteraar drie kwartier mee te nemen in een wereld die zeker in deze huidige situatie, verder dan ooit lijkt.
Track Listing
1. Destination (3:31)
2. Come Back Home (4:19)
3. Bad News (6:26)
4. I Feel So Good (3:35)
5. For The Love Of A Man (4:20)
6. Trouble Trouble (3:40)
7. Please Help (4:14)
8. Cut You Loose (4:09)
9. Part Time Love (5:06)
10. It’s My Time (4:39)
We horen graag je mening! Voeg reactie toe