Jeff Jensen – Morose Elephant
Format: CD / Label: Swingsuit Records
Releasedatum: 3 februari 2015
Tekst: John Maes
De stad Memphis is al bijna honderd jaar de bakermat van de westerse muziek. ‘We know about music’ prediken daar dan ook trots omdat de soul, blues en rock ’n roll vanuit deze stad over de hele wereld zijn gekatapulteerd. Elvis, B.B. King, Muddy Waters en Booker T Jones reisden op jonge leeftijd naar deze hoofdstad van Tennessee net ten noorden van Mississippi om daar hun carrière een boost te geven ondersteund door de platenstudio’s Sun en Stax en de tientallen minder bekende muzikale broeinesten.
Ook de 18-jarige Jeff Jensen reist vanuit de provincie naar Memphis om zijn geluk te beproeven. Als jong gastje leerde hij gitaar spelen maakte hij al kennis met rock muziek uit de jaren 50 t/m 70 en de trek naar Memphis zorgde voor hem ook voor een nadere kennismaking met de bluesmuziek. In 2003 vormen JJ, zoals hij toen in de scene genoemd werd, en Chris Sabie “The Santa Clarita Blues Society”. JJ en Chris doen mee aan de ‘International Blues Challenge’ (IBC). Na de competitie wordt de “Jeff Jensen Band” gevormd. Van 2005 tot 2009 treedt de band jaarlijks meer dan tweehonderd keren op en neemt ze deel aan de 2005, 2006 & 2007 IBC’s. De band opent voor B.B. King tijdens zijn ‘80ste verjaardag tour’. JJ tourt nog steeds met de “Jeff Jensen Band” en promoot zijn nieuwe en inmiddels vierde album Morose Elephant.
Zeven eigen composities en vier geïnspireerde klassieke standards sieren dit krachtige in de Ardent Studio in Memphis opgenomen album. Het toont de diversiteit van Jeff, zijn lyrische teksten en het meer dan top en glad gestreken gitaarwerk. De Memphis soul en power spat er van af en Jeff durft zich kwetsbaar, organische en eerlijk te tonen heerlijk ondersteund door het bekende achtergrond geluid van de typische ‘Memphis Horns’. Het instrumentale Elephant Blue is een typisch voorbeeld van Jeff’s emotionele en ritmische combinatie. Een perfect opwindend nummer. In Going Home excelleert hij ook met geweldig soepel en scherp gitaarwerk afgewisseld met zijn prettige warme stemgeluid en dat dan ook weer eens met heerlijke duetten met het achtergrondkoor. Het nummer brengt je helemaal in extase, zeker op het eind waar hij een uitputtende gitaarsolo neerlegt. Paper Walls is een fris maar ook grillig nummer waarin een theatraal verhaal het onderwerp van het nummer is.
Inventief, origineel, intense en onverwacht divers kunnen we dit album betitelen. Zijn bandleden zijn allemaal gelouterde kanjers die al jaren hun vak verstaan. Bassist Bill Ruffino, drummer Robinson Bridgeforth, organist (Wurlitzer) Victor Wainwright zijn zeer gerespecteerde muzikanten in de Memphis scene. De originele klassiekers die op dit album staan, What’s the matter with the Mill (1930), Bad Bad Whiskey (1950) en Always be in love with you (1929) , weet Jeff van het dikke stof te ontdoen en geeft er zijn eigen moderne tintje aan. Mooie composities die met de invulling door Jeff nieuw en fris leven worden ingeblazen.
Wat Jeff nu precies voor relatie heeft met die Olifant gerelateerde zaken is mij in het geheel niet duidelijk geworden bij het beluisteren van dit album, maar what the fuck doet dat er ook eigenlijk toe…heerlijk schijfje gewoon met gedreven en kwalitatieve aansprekende muziek vooral ook heerlijk tijdens een lange autorit waarbij je attent blijft door het gitaarwerk en heerlijke orgelgeluid wat dit album meer dan siert.
http://youtu.be/kMBEDfTYpFs
We horen graag je mening! Voeg reactie toe