James Harman – Bonetime
Format: cd / Label: Electro-Fi Records
Releasedatum: 21 april 2015
Door Fons Delemarre
Menselijke schedels en knoken sieren de cover van James Harman’s nieuwe cd Bonetime. De foto binnenin toont Harman, zittend op een schedel ter grootte van een forse fauteuil, in een Dr. John-achtige pose en uitmonstering. Ook op de achterkant van het hoesje grijnzen de doodshoofden je tegemoet. Kortom: Bonetime ziet er zo’n beetje uit als een cd van Screaming Jay Hawkins. Dat is echter nauwelijks het geval. Het album bevat onverwacht vintage klinkend muziek in de stijl van de cd Bluestime van Magic Dick en Jay Geils uit 1994. Iets minder jump-jive en iets meer voodoo, dat wel. Harman zegt dat hij de twaalf tracks gekozen heeft uit een voorraad van meer dan 150 (!) nummers en heeft ze opgenomen met topmuzikanten als Gene Taylor, Kirk Fletcher en David “kid” Ramos.
Er passeren nogal wat ongebruikelijke instrumenten de revue: de ‘Kadiddlehopper, a.k.a. pogo cello’, een Afrikaanse Sabar drum en de ‘Washboard Guitar’, een instrument bedacht en gebouwd door gitarist Nathan James, dat op deze cd voor het eerst te horen is op The Clock is Tickin’. Verder present, behalve een prima ritmesectie: blazers, backing vocals van The Harmanettes, puik gitaarspel en de prettig rammelende toetsen van Gene Taylor. Het draagt allemaal bij aan de uitstraling van de cd die, zo blijkt bij beluistering, zeer terecht de titel ‘Bonetime’ meekreeg. Vanaf het titelnummer spat de rauwe energie in het rond en horen we niks meer van Harman’s bluesrock-verleden op albums als Do Not Disturb (1991) en Cards On The Table (1994). Des te meer horen we soepel swingende jumpjive (Bonetime) en (I Am) The World’s Bad-luckest Man, een nummer dat Harman zelf omschrijft als ‘…a jangling, odd-beat rocker bulit on a Gene Taylor piano riff, Alan West’s half-straight beat shuffle and what percussionist Mike Tempo calls the “Howard Johnson Dog Paddle’. Begrijpt u wel…
Ain’t It Crazy klinkt als Fabulous Thunderbirds oude stijl, geen wonder natuurlijk gezien het verleden van Harman, Ramos en Taylor. In Big Boned Gal horen we een geluid dat in de buurt komt van een ongebruikelijk swingende Tom Waits. In Harman’s woorden: ‘It puts me in a country cakewalk frame of mind’. Onvertaalbaar…
Blazers en backing vocals (The Harmettes) krijgen de ruimte in track zes Bad Feet/Bad Hair. Track zeven, Just a Game Goin’ On valt op door de fraaie New Orleans-sound. Wat een bariton sax en een fluitje al niet voor elkaar krijgen. Zo gespeeld leidt een sobere muzikale invulling tot eerlijk klinkende muziek. In track acht begint het ‘geknepen’ zanggeluid van Harman op te vallen in negatieve zin. Het is te veel van het goede als vrijwel ieder nummer klinkt alsof het door een megafoon/harpmicrofoon gezongen wordt. Erg aardig is de uitgebreide uitleg die bij alle nummers op de cd gegeven wordt. Voor liefhebbers is het leuk te weten dat de gitaar op Yo Family (Don’t Like Me) een Gibson E350 uit 1946 is, die gespeeld wordt over een Gibson G-50 versterker uit hetzelfde jaar. De zang van Harman klinkt soms als een kruising van de stemmen van Kim Wilson en Guy Forsyth, maar dan,eerlijk is eerlijk, met iets minder power en energie van met name de zang van Forsyth. Overeenkomst is in ieder geval het speelplezier dat doorklinkt in de muziek van alle drie deze zangers.
Beste tracks: Bonetime, Bad Feet/Bad Hair
Tracks:
1. Bonetime – 3:09
2. (I Am) The World’s Badluckest Man – 2:50
3. Ain’t It Crazy – 3:16
4. Coldfront Woman – 7:00
5. Big Boned Gal – 4:02
6. Bad Feets/Bad Hair – 5:30
7. Just A Game Goin’ On – 3:36
8. Blue Stretchmark Tattoo – 4:31
9. Yo’ Family (Don’t Like Me) – 4:10
10. Leavin’ Fire – 4:46
11. Skirt – 3:59
12. The Clock Is Tickin’ – 4:52
Personnel:
James Harman – Vocals, harmonica
Junior Watson – Guitar on track 1
Nathan James – Guitar on tracks 2, 8, 9, 10, 12
Kirk Fletcher – Guitar on tracks 1, 3, 4, 6
Buddy Clark – Bass, upright bass on tracks 1, 2, 4, 6, 8, 9
Alan West – Drums on tracks 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9
Jeff Turmes – Slide guitar on track 3, rhythm guitar, saxophones on track 6, guitar & baritone sax on track 7, tenor sax on track 11
Gene Taylor – Piano on tracks 2, 6, 8, 9, 10
Sonny Leyland – Piano on track 4
David “kid” Ramos – Guitar on track 5, slide guitar on track 11
Stephen T. Hodges – Drums on tracks 5, 11
Rick Reed – Upright bass on track 11
Mike Tempo – Percussion on tracks 2, 5, 7, 12, trap drums on track 10
Thomas Mahon – Piano on tracks 5, 11
Steve Marsh – Tenor saxophone on track 11
Candye Kane, Nena Anderson, Whitney Shay – Background vocals on tracks 6, 8
Produced by James Harman/Icepick Productions
Recorded in California at: Westwood Recorders Van Nuys, Peace In The Valley, Burbank and Sacred Cat, Oceanside
http://www.jamesharman.com/
http://www.electrofi.com/bonetime.htm
james harman’s bluesrock verleden op albums als Do Not Disturb en Cards On The Table?????
dan heb ik waarschijnlijk met verkeerde oren naar deze albums geluisterd
Je hebt gelijk, Martin. Mijn herinnering werd te veel gekleurd door een paar fors aangezette nummer, met name op ‘Cards On The Table’. Bedankt voor de terechte reactie.