Harry Van Lier - DiGaHole

Harry Van Lier – DiGaHole
Release datum: 15 juni 2014. Eigen beheer

Tekst: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee)

Het donkere stemgeluid van Lou Reed, Velvet Underground met een vleugje John Cale, een album dat meerdere genres combineert en uitstekende gastmuzikanten. DiGaHole verwondert en fascineert.

Als je al de vijftig gepasseerd bent je debuutalbum uitbrengen; het is weinigen gegeven. Zanger en bassist Harry van Lier is echter al een tijd aanwezig in de Nederlandse muziekscene. Met zijn broer Hans van Lier speelde hij in diverse blues- en jazzbands, studeerde aan het conservatorium in Groningen en nam hij in de jaren tachtig een album op met AA and the Doctors.

DiGaHole is zijn eerste officiële album. Samen met Rudy Lentze (gitaar), Christof Bauwens (gitaar), Hanneke Kappen (zang), Bas Mulder (toetsen), en Marcel Wolthof (drums). Bauwens, Mulder en Wolthof spelen o.a. in de band van Ralph de Jongh. Kappen was onder meer tv-presentatrice en zangerers in de band White Honey (waar ook Erwin Java deel van uitmaakte). Van Lier over het album: ‘De rode draad in mijn leven is altijd geweest dat ik mijn eigen liedjes schrijf. En nu is voor mij de tijd rijp om dat eigen materiaal aan een groot publiek te laten horen. De liedjes op DiGaHoLe laten precies horen wie ik ben. Zowel in de tekst als in de muziek.’

En wat hoort het publiek op DiGaHoLe? Een hypnotiserende eerste instrumentale track Birds Are, een country flavoured song als Live For, nummers waar Hanneke Kappen een prima vocale bijdrage heeft als Nodevillivedon en Love Device en een track die herinneringen oproept aan Perfect Day van Lou Reed: Love Me Now. Die vermelding van Lou Reed is misschien niet geheel toevallig.  Het donkere stemgeluid van Van Lier neigt sterk richting die van Reed, al klinkt Harry van Lier een stuk vrolijker. Reed komt ook terug in Dream On, dat mij in ieder geval deed denken aan Reeds Vicious.

Op DiGaHoLe staan hakkelende songs. De nummers zijn zelden vloeiend maar bouwen op tot een climax, vallen weer terug en hebben iets ongemakkelijks. Dat is niet beledigend bedoeld, maar juist een compliment. Het maakt het album namelijk tot een bijzondere luisterervaring met ook kleine luisterliedjes als Roses Out of Spain. Not the End is een schitterende afsluiter wat dat betreft. Alleen Van Lier op zang en Bas Mulder op traporgel. Kippenvel. En fascinerend.

1. Birds Are (instrumental)
2. Live For
3. Love Me Now
4. This Night Is Far Too Long
5. Love Device
6. Love Thing
7. Digahole
8. Dream On
9. Roses Out of Spain
10. Nodevillivedon
11. Not the End

Website:www.harryvanlier.nl


Ook op Blues Magazine ...