GIRLS WITH GUITARS – Blues Caravan 2015
Format: CD / Label: RUF Records
Releasedatum: januari 2015
Tekst: Walter Vanheuckelom
In 2005 startte de eerste RUF Blues Caravan met drie vrouwelijke muzikanten. Ana Popovic, Sue Foley en Candye Kane waren toen de publiek trekkers. Nu in de elfde editie, de derde maal met Girls With Guitars, zijn de frontvrouwen drie jonge dames die in eigen land al enige bekendheid genieten, maar via deze Ruf Blues Caravan een internationale doorbraak trachten te forceren. We zullen de dames eerst even voorstellen.
Eliana Cargnelutti is een Italiaanse. Ze heeft in haar eigen land al Awards gewonnen als zangeres en als gitariste. In haar nog jonge carrière heeft Eliana al verschillende muziekstijlen uitgeprobeerd, maar de bluesrock heeft toch een speciale plaats in haar hart. Ze is beïnvloed door mensen als Bonnie Raitt, Ana Popovic en Joe Bonamassa. De jonge Italiaanse combineert op de gitaar tomeloze energie met indrukwekkende technische vaardigheid. Haar debuut album ‘Love Affairs’ verscheen in november 2013 en haar tweede album zal nog deze maand moeten verschijnen.
Sadie Johnson is de jongste muzikant ooit tijdens de RUF Bluescaravan. De achttienjarige inwoonster van Bloomington geniet al heel wat regionale bekendheid. Ze is een erg vaardige gitariste en ze speelt met evenveel passie de old school country blues van Robert Johnson, als de hedendaagse bluesrock. Haar grote idool is Eric Clapton. Samantha Fish en Susan Tedeschi moedigen Sadie aan om op de blues, bluesrock weg verder te gaan. Sadie is de frontvrouw in de band Sad Sam Blues Jam. In deze band is Sadie samen met haar zuster en bassiste Samantha en gitariste Krista Hess het gezicht van de band. Het enige mannelijke lid is drummer Matt McCarthy. Met deze band bracht Sadie in 2013 haar eerste EP uit, waarmee ze hoopt in de Verenigde Staten door te breken.
Heather Crosse is ook een Amerikaanse en komt uit Clarksdale Mississippi. Met haar band Heavy Suga & The SweeTones trad ze al regelmatig op grote festivals en ze mochten ook al openen voor B.B. King, Robert Plant en nog vele anderen. Als zangeres kijkt Heather op naar soul en blues iconen zoals Etta James, Koko Taylor en Big Mama Thornton en ze zoekt ook inspiratie bij vernoemde zangeressen. Ondertussen heeft ze ook al haar eerste song geschreven, namelijk Why Does A Woman Need A Bass Guitar . Dit nummer werd opgenomen samen met Blues Women International Hopson Sessions en staat momenteel in de satelliet radio hitlijst. Heather is momenteel hard aan het werk om haar eerste album te maken en wil de rest van haar leven niets anders doen dan optreden, reizen en les geven.
Het album ‘Girls With Guitars’ bevat elf nummers en is opgenomen in de Bessie Blue Studios in Stantonville Tenessee en de producer is Thomas Ruf. De meeste songs zijn geschreven door Eliana, Sadie en Heather. De track lijst is aangevuld met covers van Joan Jett, Traffic en ZZ Top. Het album begint met de toepasselijke titel Girl Band geschreven door de Italiaanse Eliana Cargnelutti. Dit is bluesrock met ballen. Grommende basdrum en bonkende baslijnen vormen de basis en de vlammende energieke gitaar solo geeft een mooie surplus aan deze spetterende opener. De stem van Cargnelutti heeft een prima klankkleur en heeft power genoeg om dit soort songs tot een goed einde te brengen. Aan de ZZ Top cover Tush veranderen de meisjes niets. Nogmaals bewijzen Sadie en Eliana dat ze heel aardig met de snaren van hun gitaar overweg kunnen. In vergelijking met de originele versie boet het nummer niets aan gedrevenheid en kwaliteit in. Ik zou zelfs durven zeggen dat de knappe en verfrissende vrouwenstem het nummer een positieve boost geeft. Tush blijft hoe je het ook draait of keert een ijzersterk nummer. This House Just Ain’t My Home is meer traditionele blues met een pompend ritme. Het nummer neemt je mee naar de sfeer van Memphis en New Orleans. De Traffic cover Feelin’ Alright wordt door de meisjes meer in de versie van Joe Cocker gespeeld. Rick Steff is heel bepalend op de toetsen maar ook de frontvrouwen Eliana en Sadie leveren uitstekend werk af op de gitaar. Sadie zingt het nummer met heel veel vrouwelijke kracht. Heather zorgt op de bas voor de heel mooie groove. Naar het einde toe is het echt genieten van het samenspel van de gitaar en de toetsen. Heather Crosse zingt maar twee nummers op het album. Ze heeft de warmste stem van het drietal en ze gebruikt haar stem met heel veel gevoel en emotie in de Chicago slowblues She May Have You, But I Got Yo Heart. De gitaristes laten hier horen dat ze veel meer kunnen dan heel intens rammen op hun snaren. Hier worden de snaren heel passioneel beroerd. Geen noot te veel, geen te weinig en de juiste noot op het juiste moment.
The Runaways waren ook ‘girls with guitars’. Na de split bouwde Joan Jett nog een mooie solo carrière uit en de volgende cover komt van haar. I Hate Myself For Loving You is rock waarbij stilstaan onmogelijk is, het is muziek die je uitnodigt om op stap te gaan. De versie van Eliana, Sadie en Heather heeft hetzelfde vuur en dezelfde kracht als het origineel. Het rare is dat Heather, die een heel goede bassiste is, hier alleen de backing vocals doet en de basgitaar overlaat aan Trey Hardin. Deze song geeft live zeker en vast vuurwerk. Goede rock’n roll van een paar decennia terug krijgen we te horen in Give Me A Kiss. De frisse gitaar riffs van Sadie geven het nummer nog meer vrolijkheid en blijdschap. Shades Of Love heeft een knap rumba ritme, dat in het refrein steeds overgaat naar een groovy jump blues ritme.
De tweede song van de Italiaanse Eliana Cargnelutti is het Texas blues nummer Life dat gedragen wordt door de toetsen van Rick Steff. Het stuwende ritme dat gekruid wordt met vlammende gitaar riffs van de jongedame uit de laars van Europa laat niemand onberoerd. Prima nummer. Dat de dames ook in een ballad kunnen schitteren, bewijzen ze nogmaals in Say Goodbye. Ook in dit melancholisch traag nummer is er een hoofdrol weggelegd voor Rick Steff op zijn keyboards, maar de echte ster is toch Sadie Johnson. Ze zingt het nummer heel intens en met veel emotie en de laatste veertig seconden van het nummer geeft ze die zelfde emotie ook perfect weer met haar gitaar. De afsluiter is een nummer dat geschreven werd door Eliana en Sadie. Deze twee dames voelen elkaar heel goed aan dat hoorden we al in de vorige songs. Stevige bluesrock waar de dames hun naam als girls with guitars weer alle eer aan doen. Er wordt weer gretig gestrooid met gedreven vette gitaar riffs.
Het is duidelijk dat Eliana Cargnelutti, Sadie Johnson en Heather Crosse heel wat in hun mars hebben. Misschien is deze RUF Bluescaravan net het laatste duwtje in de rug dat deze dames nodig hebben om internationaal door te breken. Ik ben er zeker van dat we van deze gitaar dames nog gaan horen. Wie ze live wil horen en bewonderen kan dat op 6 april as.in CC Palethe te Overpelt in België. Voor Nederland staan er momenteel geen optredens gepland.
Website Ruf’s BluesCaravan
Tracklist:
01. Girl Band (03:33)
02. Tush (02:44)
03. This House Just Ain’t My Home (02:46)
04. Feelin ‘Alright (06:17)
05. She May Have You, But I Got Yo Heart (04:50)
06. I Hate Myself For Loving You (04:05)
07. Give Me A Kiss (03:23)
08. Shades Of Love (04:05)
09. Life (03:43)
10. Say Goodbye (05:15)
11. Wish You Had not Gone (04:12)
Eliana Cargnelutti: Lead and Backup Vocals, Guitar
Sadie Johnson: Lead and Backup Vocals, Guitar
Heather Crosse: Lead and Backup Vocals, Bass
Justin Holder: Drums, Congas, Tambourine
Rick Steff: Keyboards
Trey Hardin: Bass
30 mei 2015 op Blues in Grolloo! Misschien wel het meest unieke festival van Nederland.
http://www.bluesingrolloo.nl