Gait Klein Kromhof – Gait
Eigen beheer 2014
Door Ton Kok
Wie wil de solo cd van Gait Klein Kromhoff recenseren? Ja, dat wil ik wel. Harmonicaspel voor fijnproevers, zoals iedereen zal beamen die bekend is met zijn werk met de Mill Street Blues Band, Champagne Charlie, Shiner Twins en vele anderen.
Dit solo album geeft tevens een mooi beeld van het muzikale landschap, dat de Overijssel geboren, maar al weer geruime tijd in Zeeland woonachtige muzikant gedurende zijn carrière heeft doorkruist. De cd stelt niet teleur. “Gait” bevat in hoofdzaak traditionele blues, maar sommige nummers vallen daar wel buiten, hoewel het bluesy harmonicaspel altijd de verbindende factor is. “The Cuckoo”, gespeeld met Ries de Vuyst is een folksong, “The Real Thing”, geschreven en gezongen door Vlaming Bruno Deneckere ligt in de country/Americana hoek. In welk hokje ik het duo Tom Mank (gitaar/zang) en Sena Smolen (cello) moet stoppen ben ik nog niet helemaal uit, met de nummers “Quiet Of The Night” en “Sergeant Oliver”. De combinatie van bluesharp en cello hoor je niet vaak, maar het werkt hier absoluut geweldig. En dan is daar een mooie uitvoering van “Love Is My Religion” met Jac Hustinx en Richard van Bergen (Shiner Twins).
Met de instrumentale nummers “Easy” en “Gait’s Blues” worden we er ook weer even aan herinnerd, waarom de man in 2010 de Dutch Blues Foundation Award voor beste harmonicaspeler overhandigd kreeg. Vocaal en instrumentaal zit alles perfect in elkaar. Wat valt er nog te zeggen over de overige nummers? Met muzikanten als Sjef Hermans/Champagne Charlie, Qeaux Qeaux Jones (“Nobody Fault But Mine”), Richard van Bergen (“You’re Gonna Need My Help”) en Hans Theessink (“Leaving At Daybreak”) kan er weinig mis gaan. Een mooi album, dat dertien nummers lang de aandacht weet vast te houden.
Deze cd is een onbetwiste aanrader, die de vergelijking met elke akoestische cd met gemak kan doorstaan.
Bestellen? www.gaitkleinkromhof.nl
01. Another Man Done Gone
02. Nobody’s Fault But Mine
03. Easy
04. The Real Thing
05. Love Is My Religion
06. Quiet Of The Night
07. The Cuckoo
08. You’re Gonna Need My Help
09. Sergeant Oliver
10. Leaving At Daybreak
11. Walk On In
12. Who Walks In When I Walk Uit
13. Gait’s Blues
Gait iets om trots op te zijn , prachtig.
Liefs Mieke en Henk x
Na een tip van een ouwe trouwe bluesvriend de track beluisterd. Via de site van Gait direct de CD besteld. En vandaag was het zover……wat een prachtig album ! Er zijn moutharpisten die zichzelf en hun mouthharp graag luid & duidelijk op hun eigen album terughoren. Gait is daar een welkome uitzondering op. Hij vlecht zijn mouthharp als het ware in de nummers, Met als prachtige afsluiter Gait’s Blues waarin hij dan nog als een soort afscheid laat horen wat hij kan met dit kleine instrumentje. Luisterend naar het album krijg je als vanzelf beelden van een heldere nacht met een mooie sterrenhemel, een knisperend kampvuur, een mooie vrouw aan je zijde, samen luisterend naar Gait’s spel terwijl een traan van ontroering langzaam haar ooghoek verlaat……..of wordt het nu te sentimenteel ?
Zonder gekheid: prachtig album, mooie aanwinst voor mijn verzameling !
Bedankt, Gait !
Ik mocht even luisteren van Leo (zie boven).
Erg mooie luisterblues, gespeeld in een intieme setting. Hoe mooi kan akoestisch zijn als je een aantal mensen bijelkaar brengt die hun instrument perfect beheersen en zich muzikaal ten dienste stellen van elkaar.
Gait is een perfect voorbeeld : ik schat dat hij gekoesterd wordt door de liefhebbers van de harmonica, maar bij het grote blues publiek is hij denk ik nauwelijks bekend. Hij komt te zelden de grenezen van de provincie Zeeland over, helaas.
Maar hier schittert hij in elke akoestische track : subtiele accenten wisselen af met ingetogen solo’s.
Mijn favoriet is track #3, “Easy”, van Big Walter Horton. Absoluut geweldig.
Vanaf track 9 wordt het klassieke blues pad even verlaten en worden wat zijpaden verkend.
Diverse tracks leveren het bewijs dat de viool een erg onderschat instrument is in de blues …
Aanrader !