Foto Recensie: Flying Colors - Third Degree

Flying Colors – Third Degree
Format: CD – LP – Digital /
Label: Mascot Label Group
Releasedatum: 4 oktober 2019

Tekst: Danny van den Deijssel

Het is alweer vijf jaar geleden toen we voor het laatst iets uit de studio mochten vernemen van Flying Colors. Echter bij een supergroep als deze is het het wachten zeker waard geweest. Voor wie ze toch niet kent, Flying Colors wordt gevormd door Steve Morse op gitaar (Deep Purple – Dixie Dregs), Mike Portnoy op drum (ex-Dream Theater – Neal Morse Band), Neal Morse op keys (Spocks Beard – Neal Morse Band), bassist Dave LaRue (Dixie Dregs) en de wellicht iets minder bekende Casey McPherson ook op gitaar (Alpha Rev). Deze mix bij elkaar levert een interessante combinatie op die toch het meeste lijkt te passen bij progressieve rock. Zelf zeggen ze als doel te hebben om complexe muziek te combineren met toegankelijke songs.

Het album begint gelijk goed met The Loss Inside. Een stevige rocker, echter halverwege klinken de kenmerkende meerstemmige zangpartijen door en wordt het een echte Flying Colors song. Heel even was ik bang dat de chronische blessure van Steve invloed zou hebben op zijn gitaarspel. Door zijn artritis heeft hij zijn manier van spelen moeten aanpassen, maar daar is in dit nummer weinig van te horen.
De riff van More heeft iets dreigends, zeker in combinatie met de klagende stem van Casey geeft dit iets bijzonders aan dit nummer. Het helpt natuurlijk ook om een drummer als Mike achter je te hebben die een stomende beat uit zijn kit weet te persen.
Met Cadence komt er even tijd om bij te komen van het openingsgeweld, al bouwt ook dat nummer weer op naar een nieuw muzikaal hoogtepunt. De melodieën vloeien wat dat betreft zelfs in de nummer zelf ook heerlijk in elkaar over. Dit nummer heeft wel iets weg van de stijl van Alpha Rev en zou dus ook op een soloalbum van Casey niet misstaan.
Last Train Home is zeker een van mijn persoonlijke favorieten. Je zou het een progressieve ballad kunnen noemen. Het start met de herkenbare sound van Steve, die wederom prachtige melodieën uit zijn instrument weet te toveren. Het is een van de twee nummers op deze plaat die de tien minuten overstijgen. Het intermezzo halverwege haalt het ballad gehalte eruit waardoor er een soort progjam ontstaat om vervolgens weer terug te keren naar de ballad. Fantastisch hoe ze dat in elkaar over laten lopen.
Voor dat de afsluiter Crawl aan bod komt, is het tijd voor Love Letter. Dit is het meest poppy nummer van het album. Eigenlijk een beetje een vreemde eend in de bijt want dit nummer komt erg vrolijk over door het pakkende ritme en de samenzang. Iets minder progressief dus, maar toch zeker niet slecht daardoor.
Daarna is het tijd voor Crawl. Dit nummer is terecht de afsluiter. Het nummer bevat alle elementen die Flying Colors maakt tot de band die ze zijn. Fantastische gitaarlijnen, vette drum riffs en de keys van Neil die het afmaken. Het nummer bouwt rustig op, tot een steviger refrein. In het tussenstuk wordt het tempo even flink opgevoerd door de stampende bassdrum van Mike om dan ineens weer stil te vallen voor de climax.

Ja, het mag gezegd worden, Flying Colors heeft met ‘Third Degree’ negen geweldige nummers aan hun repertoire toegevoegd en kan niet wachten om deze live te gaan ervaren in 013 Tilburg op 13 december.

Flying Colors - Crawl (Third Degree)


Tracklist
01. The Loss Inside
02. More
03. Cadence
04. Guardian
05. Last Train Home
06. Geronimo
07. You Are Not Alone
08. Love Letter
09. Crawl

Website: Flying Colors


Ook op Blues Magazine ...