Erja Lyytinen –The Sky Is Crying
Label: Tuohi Records. Maart 2014
Tekst: Andre Wittebroek
In 2007 maakte ik voor het eerst kennis met de muziek van Erja Lyytinnen op het Grolsch Schoeppingen Blues Festival en waar ze een prima set speelde. Ze viel op door haar puike slidegitaarspel en haar toenmalige uitstekende band. Vooral ritmegitarist Davide Moreno zorgde voor een stevig fundament waarop Erja verder bouwde. Hij is nog steeds in haar band , zo ook op deze CD. Ze maakte veel gebruik van de bottleneck en het wah wahpedaal. Een goede herinnering.
Nu ligt dan haar nieuwste CD The Sky Is Crying in de speler en maar eens zien hoe het nu met haar muzikale leven. Erja staat bekend als de Queen Of The Slideguitar uit Finland en na diverse uitgebrachte CD’s, de laatste Forbidden Fruit uit 2013, vond ze het een goed idee om haar grote voorbeeld Elmore James te eren met een tributealbum ter ere van zijn 50ste sterfdag. In de negentiger jaren hoorde ze Dust My Broom , de song van Robert Johnson, gespeeld door Elmore James en dat was het keerpunt voor haar. Dit nummer staat vanaf toen tot nu altijd op haar setlist. Vanaf dat moment wilde ze dat ook en veranderde het haar leven. De blues had zijn intrede gedaan.
Bij het maken van deze CD was het grootste probleem de songkeuze. Ze wilde dichtbij het orgineel blijven maar er ook haar eigen draai aan geven. Uiteindelijk kwamen er negen songs, van heel bekende Dust My Broom, The Sky Is Crying tot veel onbekender werk als Hand In Hand en Sho Nuff I Do. Ze voegde er twee eigen composities aan toe nl. het instrumentele ‘Erja’s Contribution To Jazz’en The King Of The Slide Guitar’.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het is een prima CD geworden, maar je moet wel een echte slidegitaarliefhebber zijn, want het staat er bol van. Niets ten nadele van haar geweldige spel maar voor mij was het iets teveel van het goede. Vooral in die nummers waar de slide soms bijna ‘gillend ‘wordt zoals in The Sky Is Crying. Daar houd ik dus helemaal niet van. (nogmaals erg persoonlijk, een ander kan het misschien wel waarderen). King Of The Slide Guitar is door het vele herhalen van het refrein wat eentonig en saaier dan de rest.
Toppers staan er echter ook op zoals het prachtige instrumentale ‘Erja’s Contribution To Jazz’, Got To Move en Sho Nuff. De rest van de Cd is goed gespeeld, goed gezongen maar ikzelf hoor liever andere uitvoeringen zonder de vele slide.
Conclusie:
In het algemeen een goede CD, vooral voor de voor de slidegitaarliefhebber maar voor mij had deze tribute niet gehoeven. Ik houd meer van haar eigen CD’s zoals Forbidden Fruit die orgineler zijn en waar ze meer van haarzelf laat zien. Zo blijkt maar weer: smaken verschillen!
Line-Up:
Erja Lyytinen: vocals, slideguitar, guitar
Davide Floreno: guitar, backing vocals
Roger Inniss: bass
Miri Mietinnen: drums
Harri Taittonen: piano,Hammond, accordin
Abdissa Assefa: percussion
Jukka Eskola: trumpet
Petri Puolitaival: tenor sax, baritone sax.
01. Person To Person
02. Baby Please Set A Date
03.It Hurts Me Too
04.Erja’s Contribution To Jazz
05.The Sky Is Crying
06.Got To Move
07.King Of The Slide Guitar
08. Sho Nuff
09: Something Inside Me
10.Hand In Hand
11. Dust My Broom (live versie)
Website: www.erjalyytinen.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe