Tekst: Jos Verhagen
Eric Gales – Crown
Format: CD, digital, vinyl
Label: Provogue
Release: 28 januari 2022
Eric Gales is een gitarist die bij velen een glimlach op het gezicht tovert. De mans expressieve manier van spelen, zijn kunst een concert zaal op zijn kop te zetten, het is datgene waarom we zo van de man houden. Live clipjes op Youtube bevestigen de genialiteit van Eric Gales. In alle nummers op dit album Crown zit dat geniale gitaarspel wat Eric Gales zo uniek en geliefd maakt. De single I want my crown met Joe Bonamassa deed ons al likkebaardend uitkijken naar de rest van dit album.
Nou Eric Gales stelt ons niet teleur, de samenwerking met Joe Bonamassa en Josh Smith resulteert een muzikaal evenwichtig album zeker op het productie vlak. Dit album klinkt gewoon fantastisch. De Crown is een emotionele ontdekkingstocht van Eric Gales verpakt in dertien mooie songs. Sommige van de songs op dit album zijn dermate persoonlijk dat ik moeite heb om daarover te oordelen.
Death of me is een heerlijk binnenkomer, een nummer met een zo’n gevoelige tekst. De teksten tekenen de nummers op dit album. Het voelt als een afrekening met het verleden, een afrekening met zijn eigen minderwaardigheidscomplex, een afrekening met de maatschappij. De Galiaanse solo in Death of me is van ongekende klasse. In de Storm vraagt Eric zichzelf wat men in hem ziet. Wij, de fans, zien een geniale gitarist geliefd om zijn live shows en zijn gitaarspel ,vingervlug en subtiel tegelijk. Eric Gales legt in dit album Crown zijn ziel en zaligheid bloot, zeker in een nummer als Stand up, een uiterst gevoelig slow ballad. Om vervolgens keihard om zich heen te slaan in een aanklacht tegen de rassenongelijkheid in de USA met Survivor.
You don’t know the blues, heerlijke song en een teken dat hij de blues echt wel bezit. Om over Too close to the fire maar te zwijgen. Als linkshandige gitarist wordt vaak de vergelijking gemaakt met Jimi Hendrix, die ander geniale linkshandige gitarist maar met wat Eric Gales in dit nummer uit zijn gitaar tovert kan hij zich met gemak meten aan Jimi. De funky groove van Put that back, waar vind je zo iets. Het is een song met die funky groovende baslijnen waar op dit album drijft. Dat zijn vrouw LaDonna een grote rol speelt bij de wederopstanding van Eric Gales behoeft geen betoog en dat zij geen katje is om met blote handen aan te pakken bewijst zij in Just take me as i am. Je kunt de liefde voor een vrouw bezingen, dat is een bekend thema in de blues. De dimensie die Eric Gales in I found her toevoegt aan dit thema, getuigt zijn onvoorwaardelijke liefde voor LaDonna, ontroerend mooi. De afsluiter I gotta go, wordt de nieuwe afsluiter van zijn live shows dat kan haast niet anders. Zoals hij dit nummer neerzet in de Blues brothers traditie, ik kan niet wachten om dit live te kunnen gaan zien.
De Crown, een machtig mooi, persoonlijk en muzikaal briljant album.
Tracklist:
1. Death of Me
2. The Storm
3. Had to Dip
4. I Want My Crown (ft. Joe Bonamassa)
5. Stand Up
6. Survivor
7. You Don’t Know The Blues
8. Rattlin’ Change
9. Too Close To The Fire
10. Put That Back
11. Take Me Just As I Am (ft. LaDonna Gales)
12. Cupcakin’
13. Let Me Start With This
14. I Found her
15. My Own Best Friend
16. I Gotta Go
We horen graag je mening! Voeg reactie toe