Foto Recensie: Don Alder - Won't be home

Format: CD Digital
Label: Mad Max music
Release: 17 maart 2023

Tekst: Jos Verhagen

Mocht je het nodig hebben om wat gas terug te nemen, als je het even helemaal gehad hebt, dan is de muziek van Don Alder wat je nodig hebt. Deze Canadese gitarist wordt wel de Jimi Hendrix van de akoestische gitaar genoemd. En waar hij normaliter op zijn albums sporadisch zingt bevat zijn nieuwe album Won’t be home negen door hem zelf gezongen nummers. Het feit dat Don Alder veelal akoestisch speelt maakt dit album zo relaxt, zo rustgevend, ook mede door zijn ingetogen manier van zingen. De song gaan grotendeels over alle facetten van de liefde maar ook belangrijke maatschapelijke thema’s gaat Don Alder niet uit de weg. Hij neemt je op dit album mee naar een andere wereld en dat is de bedoeling van Don Alder. In zijn fusion van pop, blues en jazz en met zijn teksten en zijn arrangementen neemt hij je mee op reis door zijn muzikale gedachten.

Het album opent met Father mother, een lied, een reflectie, over van het missen van het vader zijn. Muzikaal een fascinerend werkstuk, gedreven in tempo met tal van instrumentele variaties, zoals violen, piano, slide gitaar en zijn eigen gitaarvirtuositeit. Een opener die de voorbode is naar een heerlijk album. Tell me is een nummer geïnspireerd door de vele dating shows. Om relaties met andere te beginnen heb je tijd en een bepaalde gereserveerdheid nodig om elkaar te leren kennen. De lome bastonen geven de richting, haastwerk is niet nodig in het ontdekken van relaties is zijn boodschap. Occupied en Endles situations zijn twee niemendalletjes van liefdes liedjes maar oh zo lekker om naar te luisteren.

De titeltrack Won”t be home, is een song die Don Alder schreef over de periode 1985-1987 uit zijn leven. Het is een nummer om aandacht te vragen voor de moeilijkheden van mensen met een handicap hebben. In deze periode trok hij met zijn gehandicapte vriend 40.000 km door 34 landen op geld op te halen voor Spinal cord reserach. Deze tocht werd vast gelegd in een documentaire en in dit nummer. Zijn betrokkenheid met de wereld bezingt hij ook in Cherie-Lament een triest nummer dat het thema Stop violence to women aansnijd. Zijn boodschap verpakkend in nummers die je de tijd geeft om het in je op te nemen.

De liedjes terug luisterend is het centrale thema liefde, liefdes die onbeantwoord blijven, liefdes waarbij je te lang wacht om het uit te spreken, over de misverstanden die kunnen optreden. Nummers in die relaxte fusion van pop en jazz, die zo lekker weg luisteren. Don Alder was nooit zo van het zingen maar in deze stijl mag hij van mij nog wel meer albums maken.

Don Alder is September /oktober op tournee door Duitsland en speelt een optreden in Nederland en wel op 11 oktober bij Roots in ’t Groen, Geldrop.
zie link

 
Tracklist:
1. Father mother
2. Tell me***
3. Occupied***
4. Won’t be home**
5. endless situations***
6. Cherie-Lament**
7. Hope and pray**
8. make your mind up
9. Out of time*

Credits:
Don Alder – Gitaar, vocals
Drums – Samuel Cartwright
Bass – Michael Maring*, Dylan Wilson**, David Spiedel***
Upright Bas – Jeremy holmes
Cello – Emilio Sanchez
Harp – Pia Salvia
Mondharmonica – Chris Kramer
Viool – Serena Eales, Michael Fraser
Keyboards – Brad Hunter
Saxofoon – Alex Mayer
Strijk arrangement – Steve Turner
Pedal Slide gitaar – Luke Cyrus Goetze
Backing vocals – Yvonne Mcskimming, Beverley Elliott, Kahra Keyes
Special Guest – Shaun Verault – slide gitaar (Father Mother)

Website: https://donalder.com/index.htm


Ook op Blues Magazine ...