devon-allman-ragged-dirty

Devon Allman – Ragged & Dirty
Format: CD
Label: Ruf Records
Releasedatum: 14 oktober 2014

Tekst: Fons Delemarre

Het is in vele opzichten je lot als je de zoon van een beroemde muzikant bent. Vraag maar aan de zonen van Lennon, bijvoorbeeld. Maar het kan ook veel voordelen hebben, zoals de genen, de muzikale thuisbasis, de naam en de bijbehorende contacten in de muzikale wereld. Het grote nadeel is dat je (bijna) altijd ‘de zoon van’ blijft. Maar weinig kinderen van grote muzikanten kunnen zich losmaken van het muzikale nest waar ze uit komen. Ook Devon Allman (1972) heeft te maken met dit fenomeen. Hij claimt zijn vader pas op zijn zestiende ontmoet te hebben en zijn muziek nauwelijks gekend te hebben tot die tijd. Hij hoorde ooit ‘Ramblin’ Man’ op de radio en vroeg aan z’n moeder: “Wie is dat?”, waarop het antwoord was: “Je vader…”.

Overigens heeft Devon op eigen benen al een forse carrière achter de rug met zijn band Honeytribe en vanaf 2012 als lid van de Royal Southern Brotherhood, een groep met o.a. zanger/percussionist Cyril Neville in de gelederen. In 2013 verscheen zijn eerste solo-album (‘Turquoise’) en nu is er dan ‘Ragged & Dirty’.

Onvermijdelijk blijf je luisteren naar de hoeveelheid Gregg in de muziek van Devon. Beide invloeden manifesteren zich gelukkig op deze cd. Devon probeert niet krampachtig zijn muzikale basis te ontkennen. ‘Can’t Lose ‘Em All’ is van de eerste tot de laatste noot een fraaie collage van Allman Brothers-geluiden, inclusief de dubbele gitaar in de riff, het kenmerkende geluid van de sologitaar en de ronkende Hammond. De cd klinkt enigszins wisselvallig: de softsoul van ‘ I’ll Be There’ valt nogal buiten de boot en soms lijden nummers -zoals ‘Half The Truth- aan ‘overpower’. In ‘Travelling’ is wel erg veel wah-wah, snarenfietserij en gitaargillen gestopt. Het beste komt Devon Allman uit de verf als hij ballads speelt: ‘Midnight Lake Michigan’ is daar een mooi voorbeeld van. In dit instrumentale nummer van ruim negen minuten geeft Allman jr. zijn muzikale visitekaartje af. Het is een fraai opgebouwd nummer dat langzaam aan steeds meer ballen krijgt; hier en daar doet het zelfs aan ‘Low Spark Of High Heeled Boys’ (Traffic) denken; dat mag Allman opvatten als een compliment. Andere mooie ballads: ‘Back To You’ en ‘Leave The City’ (inclusief xylofoon…). Opvallend is ‘Ten Million Slaves’, een nummer dat haast klinkt als de Engelse folkrock uit de jaren ’70, maar dan met meer power, inclusief female backing vocals.

Tracks
1. Half The Truth
2. Can’t Lose ‘Em All
3. Leavin’
4. I’ll Be Around
5. Travelling
6. Midnight Lake Michigan
7. Ten Million Slaves
8. Blackjack Heartattack
9. Back To You
10. Times Have Changed
11. Ragged & Dirty
12. Leave The City

Bezetting
Devon Allman – Guitar, Vocals
Giles Cory – Guitar
Felton Crews – Bass
Wendy Moten – Vocals (Background)
Marty Sammon – Hammond B3, Piano, Wurlitzer
Bobby Schneck Jr. – Guitar, Vocals (Background)

Website artiest : www.devonallmanband.com


Ook op Blues Magazine ...