Recensie: Danny Marks – A Friend In The Blues

Danny Marks – A Friend In The Blues

Format: CD/ Label: eigen beheer/ Release: augustus 2012

Tekst: Wim Velderman

Van je vrienden moet je het hebben. Nou ,ja, Danny Marks kan wel opgenomen in je muzikale vriendenkring . Dat is mijn conclusie na veelvuldig het album van Danny te hebben beluisterd. Laten we wel zijn: 12 tracks zeer gevarieerd, met vakmanschap ingespeeld, fraaie teksten, mooie melodielijnen, uitstekende opnametechniek. Danny lijkt een oude zeer ervaren rot in het vak. Lijkt? Het is een zeer ervaren rot in de muziek.
Leuk om uit te pluizen; zelfs youtube geraadpleegd. Grappige man met eigen identieke outfit en een uitstekende smaak voor vintage-guitaren,vooral Gibson.
Marks is in 1969 al actief in de scene . Met zijn band Edward Bear speelt hij dan in Toronto in het voorprogramma van Led Zeppelin, Bo Didly en Average White Band.
Marks had in de zestiger jaren veel connecties in de muziek-, broadcast- en record-industry. Heeft een leuk lijstje cd’s op z’n naam staan. Danny werkte als radio- en tv-presentator en sloot zich als kind op z’n kamer op met een gitaar en 45toerenplaatjes en probeerde zoals zo velen mee te spelen met z’n favoriete artiesten.
Vele jaren later spreekt Marks jingle’s ,commercials etc. in, leent zijn stem uit aan iedereen die ervoor betalen wil. Kortom Danny leeft zoals velen in de muziekindustrie, pakken wat je pakken kunt ,want pensioenvoorzieningen etc. bestaan in deze bedrijfstak niet. Marks heeft een website,waarop je de whole story zelf kunt lezen.

Wat ik met dit verhaal over een nieuwe muzikale vriend duidelijk wil maken is dat deze vriend veelzijdig en creatief is. Waarom hij nooit eerder is opgevallen? Dat weet ik niet. Soms komt iemand opeens op je netvlies.
Caretaker: wordt lekker lazy gezongen, fraaie sax, jazzy sound. Dikke voldoende.
Blues for Lonnie Johnson: walkin-bas ,prima groove. Zet em op de playlist van mn radioprogramma: Black&Blues.
Blues party tonight: een feestje voor het oor waar iedereen deelgenoot van wil zijn.
Uncle John: akoestische countryblues, slide en fingerpicking. Wat een stem.
Back to the blues: ingespeeld met een Fender; andere sound en een backin zangeres subtiel gemixed.

Dat zijn voor mij de highlights van dit album. De rest is echter niet te versmaden, daarom is Danny Marks waarschijnlijk ook voor jou een nieuwe muzikale bluesfriend.

Website artiest: www.dannym.com

Wim Velderman is met Black&Blues en TexTownhotel te beluisteren op TvEnschedeFm, HosFm, RadioHengeloTv, HofstreekOmroep en HavenstadFm.