Danny Bryant – Means Of Escape
Format: CD – LP – Digital / Label: Jazzhaus Records
Releasedatum: 20 september 2019
Tekst: Peter Marinus
Voor de doorgewinterde bluesrock fans is het noemen van de naam Danny Bryant al reden genoeg om opgewonden naar de cd-boer of naar een concertzaal te rennen. Voor de mensen, die nog niet zo bekend met Danny Bryant zijn hoef ik alleen maar te zeggen dat hij Walter Trout als vriend en mentor heeft, hetgeen alles zegt over zijn stijl van bluesrock.
Danny is al toe aan zijn elfde album waarop hij wordt bijgestaan door Alex Phillips op bas, Dave Raeburn op drums en Stevie Watts op piano en orgel.
En het is wederom een uitstekend bluesrock album geworden vol met snoeihard gitaarwerk.
Te horen in de opener Tired Of Trying, een lome bluesrockshuffle waar de Trout invloeden vanaf knallen via Danny’s vlammende riffs en gierende, priemende solo’s. Hier kan je wel even spreken van een verpletterende binnenkomer zeg!
In Too Far Gone gaat Danny op de soulblues toer in een nummer dat wat wegheeft van Albert King’s “As The Years Go Passing By”. Soulvol met blazers en loeihard Gary Moore-achtig gitaarwerk. In de vrij toegankelijke bluesrocker Means Of Escape zitten lichtelijk aan “All Along The Watchtower” herinnerende riffs. Een nummer dat ergens tussen het geluid van Trout en Jeff Healey in hangt, natuurlijk voorzien van brullend gitaarwerk.
Nine Lives is een log pompende shuffle met een hard rauw geluid met een stuwend orgel en beestachtig vlammende gitaar. Onvergeeflijk is echter het feit dat het nummer middenin de gitaarsolo wordt weggedraaid!
Het is niet alleen maar hard brullende bluesrock wat op dit album de klok slaat. Danny geeft ook blijk van zijn gevoeligere kant in bijvoorbeeld de akoestische ballad Skin And Bone, een ode aan zijn vader of in de pianoballad Where The River Ends. Dat laatste nummer stond ook al op zijn ‘Shadows Passed’ album uit 2003. In de nieuwe versie is de synthesizer van het origineel het raam uitgekieperd en vevangen door een soulvol orgel.
In het pompende Warning Signs (In Her Eyes) geeft Danny weer vol gas, bijgestaan door stotende blazers en een soulvol gierend B3 orgel. Hurting Time is een shuffle die door het rauwe slidegitaar geluid het geluid van Elmore James, of als je wilt de oude Fleetwood Mac, in ere houdt.
Het album wordt afgesloten met de instrumental Mya, dat door het geluid van de keyboards een sfeertje oproept a la “Memory Motel” van de Stones. Danny is hier zowel hard priemend als gevoelig en intiem te horen.
Met dit elfde album bewijst Danny Bryant dat hij (nog steeds) tot de buesrock top behoort!
Tracklist:
01. Tired Of Trying
02. Too Far Gone
03. Means Of Escape
04. Nine Lives
05. Skin And Bone
06. Warning Signs (In Her Eyes)
07. Where The River Ends
08. Hurting Time
09. Mya
Website: Danny Bryant
Tour:
05.10 – Porgy en Bess, Terneuzen
2020:
21.02 – Bibelot, Dordrecht
22.02 – Iduna, Drachten
23.02 – De Flux, Zaandam
prachtig werk van DB en C° !
Pracht plaat