Daniel Norgren – Buck
Label / Releasedatum: Cool Buzz Music / 8 april 2013
Cosmox.nl, BluesCD’s online bestellen
Tekst: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee)
De Zweedse one-man-band Daniel Norgren – hij speelt gitaar en drumt mee met zijn voeten, vraagt op zijn derde album wat van het geduld van de luisteraar. Niet dat het een slechte plaat is, zeker niet, maar de verstilde songs en geluiden hebben wel tijd nodig om in te zinken. Wie dat geduld heeft, wordt beloond met een aantal prachtige sounds die zorgen voor kippenvel op je armen.
De titel van de cd komt van de bijnaam die Norgren heeft voor zijn Volvo: Buck (naar de schrijver Charles Bukowski). De plaat verhaalt over zijn nachtelijke autoritten en ademt ook de geluiden uit die hij ’s nachts hoort tijdens de ritten. Deze geluiden zijn te horen in een viertal songs, hoewel songs misschien niet het juiste woord is. Het is meer een collectie van soundscapes. In het instrumentale Go Play with Him, Driving Ghosts Out Of Black Buck With A Weld, Tar en Don’t Touch It! horen we gekras, getimmer en geschuif, geschuur en nachtelijke stilte. Vreemd genoeg past het wel bij de plaat die in alles het onvoorspelbare van de nacht en het donker weergeeft.
Het eerste echte nummer van de plaat waarin gezongen wordt is Howling Around My Happy Home dat een bluesy loopje heeft. Hoewel een prachtig nummer is het met ruim tien minuten te lang om de aandacht vast te houden. Beter is het nostalgische Once A Queen dat boeit vanwege de eenvoud en het dromerige van het nummer. In diezelfde categorie zijn de dueten Putting My Tomorrows Behind, I’m A Welder en My Hobo Is Rambling dat een nog emotionelere Daniel Norgren op zang heeft. Kippenvelnummers dat jankt van emotie en me doet denken aan de hartverscheurende duetten tussen Gram Parsons en Emmylou Harris.
Na die emotionele songs is het vrolijkheid troef met Whatever Turns You On; een heerlijk uptempo nummer dat footstepping goed is. Black Vultures heeft Norgren op accordeon en de lyrics geven een mooie autobiografische inkijk in het leven van Daniel: I like to ride around / In my old black Buck / For a while it takes away / The feeling of being stuck. Naakter en kwetsbaarder ben ik het zelden tegengekomen in teksten van muzikanten.
Buck van Daniel Norgren is een prachtplaat vol emotie van een singer/songwriter met een enorm kwetsbaar gevoel in zijn stem. De verschillende soundscapes passen – hoe apart ook – bij een release die je angst aanjaagt van onvoorspelbaarheid en tegelijkertijd met de rest van de nummers je strot dichtknijpen van emotie. Draai ‘ em een paar keer en je hebt het kippenvel op je armen staan.
1. Go Play with Him
2. Howling Around My Happy Home
3. Once A Queen
4. Driving Ghosts Out Of Black Buck With A Weld
5. Putting My Tomorrows Behind
6. Whatever Turns You On
7. Black Vultures
8. Music Tape
9. I’m A Welder
10. Tar
11. Moonshine Got Me
13. Don’t Touch It!
Optredens:
25-04-2013: Paard van Troje, Den Haag
26-04-2013: Paradiso, Amsterdam
27-04-2013: De Oosterpoort, Groningen
29-04-2013: Patronaat, Haarlem
30-04-2013: Burgerweeshuis, Deventer
Website: www.myspace.com/danielnorgren
vreselijk goed deze man,