Dear-Silence-Thieves-Cover

Dan Patlansky – Dear Silence Thieves

CD / RISA: Recording Industry of South Africa / released 26 mei 2014

Tekst: Walter Vanheuckelom

In Zuid-Afrika is Dan Patlansky al een legende en het zal niet lang meer  duren of de rest van de wereld valt ook voor deze fenomenale gitarist en  songschrijver. Deze muzikant heeft dezelfde muze als wijlen Jimi Hendrix en  Stevie Ray Vaughan. De eenendertig jarige Dan is in iets meer dan tien jaar uitgegroeid tot de blues artiest van Zuid- Afrika. Hij beschikt over een enorm goede stem en op de gitaar is hij een genie. Fender Guitars sloot zelfs een deal  met Dan in 2006 en stelt hem gitaren en versterkers ter beschikking als promotie  voor het merk Fender. Sinds zijn debuutalbum ‘Standing At The Station’ is de carrière van Patlansky steeds maar in stijgende lijn gegaan. In 2004 volgde de super cd ‘True Blues’. Later volgden nog ‘Real’ (2006), ‘Move My Soul’ (2009),  ’20 Stones’ (2012) en in 2013 het prima akoestische album ‘Wooden Thougts’. Door het muziekblad Rolling Stone werd ‘Daddy’s Old Gun’ verkozen tot één van de beste singles van 2012. Datzelfde jaar werd ’20 Stones’ door Blues Rock Review verkozen bij de tien beste albums uit 2012. Dat laatste medium noemde Dan Patlansky ook de artiest om zeker te volgen in 2014. In 2013 deed Dan  Patlansky al een kleine poging om Europa te veroveren. Hij deed een mini tour in Duitsland en had ook een optreden in Londen. De Duitse tour was zeer succesvol en in het najaar van 2014 zou Dan terug komen voor een meer uitgebreide tour. In  februari van dit jaar mocht hij in Johannesburg zelfs openen voor Bruce  Springsteen. En nu is er dan het zevende album ‘Dear Silence Thieves’ dat  opgenomen is in de Belville Studio’s in Zuid- Afrika en waarvan de productie en mixing in handen lag van top producer Theo Crous. Het album bevat tien nummers  die allen geschreven zijn door Dan Patlansky.

Het album start onmiddellijk met het rauwe en pompende ‘Blackbite’. De roddel hoor je subtiel op de achtergrond. Het weergaloos en spetterend gitaarwerk van Dan past perfect in dit stomend nummer met funky invloeden. Het refrein is heel catchy. Heel stevig en strak klinkt ‘Pop Collar Jockey’. De gitaar speelt telkens hetzelfde riffje en de bas en drums klinken kort, diep en dreigend. Met ‘Fetch Your Spade’ keert Dan terug naar de rauwe felle bluesrock, waarin er een fel contrast is tussen het zachte refrein en de rest. Prachtig en sterk werk van Andy Maritz op drums en de gitaar van Dan maken van dit nummer  een pareltje. Ook het zachte symfonische einde met dat engelachtig gitaar getokkel is erg aardig. Dreunende basdrum en bas gitaar vormen de basis van het rustige ‘Hold On’. Prachtig hoe de gitaar toch opvallend zindert in dit kalme  lied. De gitaar verrast bijna in elke song op een plaats waar je het niet verwacht of manier waarop je het niet verwacht. En elke keer dat de gitaar de bovenhand neemt doet ze dat op een heel superieure en geniale manier. Ik hou erg van dit soort zaken. Met schreeuwende gitaar wordt ‘Taking Chances’  aangevat. Clint Falconer zijn baslijnen zijn pompend en meeslepend. Hier weer  hetzelfde positieve verhaal. Als de gitaar het heft in handen neemt wordt je meteen overdonderd door een spervuur van weergaloze gitaar klanken.

Het hoeft niet steeds rauw en stevig te zijn, om mooi te zijn. Luister maar eens naar rustige dromerige ‘Windmills And The Sea’. In deze vreemde song valt de mooie volle stem van Dan Patlansky nog meer op. Het refreintje doet me spontaan terug denken aan één van mijn oude favoriete songs, namelijk ‘Titles’ van  Barclay James Harvest. Dit is een tijdloos nummer. Moderne elektrische blues krijgen we voorgeschoteld met ‘Only An Ocean’. Dan maakt hier op heel gepaste en gedoseerde manier gebruik van de Wah Wah pedaal. Knappe sfeer wisselingen van heel zacht naar heel krachtig typeren ‘Your War’. De stem van Dan klinkt eerst verslagen en verdrietig maar in het refrein klinkt ze enorm sterk. Patlansky heeft wel de steun van een zeer sterke ritme sectie, met Clint Falconer op de  bas gitaar en Andy Maritz op de drums. Met hun instrumenten leven ze zich perfect in met deze sfeer wisselingen. Producer Theo Crous is hier heel sterk  aanwezig op de toetsen en Dan zelf haalt weer indrukwekkend uit op zijn gitaar en geeft zo via zijn instrument zijn gevoelens en frustraties op geweldige  manier weer. Met ‘Feels Like Home’ krijgen we een heel funky blues song. Het  uitnodigende sterke refrein wordt meermaals herhaald, maar verveelt nooit in  deze knap opgebouwde song. Halfweg krijgen we leuk en snel vingerwerk te horen van de frontman. Dan vertelt het verhaal van ‘Madison Lane’ in zijn laatste song  op ‘Dear Silence Thieves’. Ook hier horen we weer een andere Patlansky. Rustiger  op de akoestische gitaar, maar ook dan is de Zuid Afrikaan in grote doen.

‘Dear Silence Thieves’ is een enorm goed en gevarieerd album geworden. Niet alleen de echte blues fans komen volop aan hun trekken, maar elke muziek liefhebber die zich wil laten ontroeren door de smaakvolle en passionele muziek van Dan Patlansky. Het album koestert een breed spectrum aan geluiden. Van akoestische gitaar naar keiharde schreeuwende gitaar. Het is een muzikale reis doorheen de talenten, gedachten en gevoelens van Dan Patlansky. Ook vocaal neemt zijn stem ons mee van heel breekbaar naar heel rauw. In oktober en november zou deze artiest terug naar Europa komen voor een uitgebreide tour. Hopelijk vind  hij ook de weg naar België en Nederland. Ik was verleden jaar op één van zijn  concerten in Duitsland en ik was daar geweldig onder de indruk van de  capaciteiten van Dan Patlansky. Net zoveel als ik nu ook weer van het nieuwe album onder de indruk ben. ‘Dear Silence Thieves’ is een aanrader voor elke  muziek liefhebber.

Bluesrock

Dan Patlansky : gitaar en zang
Clint Falconer: bas
Andy Maritz : drums
Theo Crous : keyboards

http://danpatlansky.com/

https://www.facebook.com/danpatlanskymusic

http://www.danpatlansky.co.za/

 


Ook op Blues Magazine ...