Chuck Leavell – Back In The Woods
Format: CD/ Label: Crosscut Records
Cosmox.nl, BluesCD’s online bestellen
Tekst: Eric Campfens
Tot mijn grote verrassing ontving ik een nieuw album van Chuck Leavell. Het is weliswaar zijn eerste soloalbum in ‘s mans inmiddels 40-jarige carrière, maar eigenlijk is hij bekender als bandlid of begeleider van anderen. Hij begon in de zeventiger jaren als lid van de Allman Brothers Band en heeft meegespeeld met groten als de Rolling Stones, Eric Clapton en John Mayer om er maar een paar te noemen. Zijn laatste soloalbum dateert alweer van 2007 en nu is “Back To The Woods” verschenen. Op de hoes staat ook nog een subtitel, namelijk “A Tribute To The Pioneers Of Blues Piano” en vooral deze titel dekt de lading.
Als jarenlang bluesfan herken ik de meeste song meteen, maar Leavell heeft zich niet beperkt tot slechts het naspelen van de vijftien songs, maar het weet er toch weer een eigen draai aan te geven. Dat hij een goed pianist is mag geen verrassing zijn, maar je hoort gewoon dat het zijn partijen met het grootste gemak speelt, wat een geheel relaxte sfeer aan zijn spel geeft. En het maakt niet uit of hij de songs op een barrelhousestijl, à la New Orleans of een boogiewoogie speelt, het gaat hem met het grootste gemak af. Ook zijn zang is aangenaam om te horen, wat rokerig, precies zoals je het in de oude jukejoint verwacht.
Leavell wordt begeleid door Chris Enhauser op bas en Louis Romanos op drums en krijgt extra hulp van de gitaristen Keith Richards, John Mayer en Danny Barnes en vocale ondersteuning van Candi Station en Col. Bruce Hampton.
De cd begint met de New Orleans boogiewoogie van Little Brother Montgomery’s “No Special Rider”, dat wordt gevolgd door Leroy Carrs “Evening Train”, een rustig nummer met Keith Richards op de akoestische gitaar. John Mayer treedt aan in het Memphis Slim-nummer “Wish Me Well”, een ouderwetse bluesshuffle. Op deze wijze worden we vijftien songs lang onderhouden met uitstekende vertolkingen van bluesklassiekers, waarbij ook die van Ray Charles, Otis Spann en de wat minder bekende Charlie Spand niet ontbreken.
Conclusie: Voor hen die het nog niet wisten is “Back To The Woods” een uitstekende manier hen er aan te herinneren hoe prachtig bluespiano kan zijn. Het is nog vroeg in het jaar, maar ik heb zo’n gevoel dat dit album hoog in mijn bluestop 10 van 2013 zal terechtkomen.
Mooie recensie. Maar het is niet zijn eerste solo release maar reeds zijn vijfde!
What’s In That Bag? (1998), Forever Blue – Solo Piano (2001), Southscape (2005),
Live In Germany -Green Leaves & Blue Notes Tour 2007 (2008) gingen Back To The Woods (dat trouwens reeds uit 2008 stamt) voor. En dan zijn er nog de 5 Sea Level releases. Dat zijn natuurlijk geen solo albums maar wél zijn eigen project. Hij heeft een puike staat van dienst bij Clapton en de Stones maar zijn bijdrage aan Brothers & Sisters van de Allman Brothers Band vind ik toch wel zijn mooiste prestatie. En die gaat dit jaar eens goed in het zonnetje gezet worden met een heuse 4CD boxset welke in juni verschijnt. Outtakes op CD2 en een geweldig live concert (Winterland) uit 1973 op discs 3 en 4.
Pracht album