Format: CD, Vinyl, Digital
Label: Provogue
Release: 14 April 2023
Tekst: Jos Verhagen.
Herenigd met de producer Dennis Herring, die zijn best verkopende plaat Texas Sugar Strat Magik produceerde, heeft Chris Duarte geheel in lijn met een weg die vele anderen bewandelen, zijn nieuwe album live opgenomen met veel Vintage apparatuur. Of het daar nou beter van wordt is een smaak kwestie maar vintage apparatuur is in de mode tegenwoordig. Toch, het in one take live opnemen geeft wel een extra dimensie, het is puur en eerlijk. Wat deze manier van opnemen zo lekker doet klinken, is dat rauwe, het is ongekunsteld, een vorm die Chris van oudsher in zijn spel heeft zitten. Het is een gevoel dat hij niet wenst op te geven, “Ain’t giving up”, ook niet doen zou ik willen zeggen. Zijn punk of rocking blues schuurt en rock als vanouds. De slapping bass in een nummer als Bye Bye Bye zegt genoeg over de roots van Chris Duarte. Ook de Texas shuffle, daar is hij een meester in, zoals hij laat horen in het instrumentale Can opener, het is alsof je Stevie Ray zelf hoort spelen.
De vintage sound, die ik ook bij GA-20 al kon waarderen , trekt Chris Duarte door in de vet groovende blues Gimme your love, de gitaartukkendoos doet de rest. Het album staat vol van dit soort tracks; het doodstampende Come my way, de shuffles Half as good as two en Lies, Lies Lies. De titeltrack Ain’t giving up is Texas blues met ook hier die slapping bass, die wordt door getrokken in Look what you made me do. Die mix van blues met rock’n roll heeft dat losbandige wat een Juke joint in zijn geheel op zijn kop kan zetten. Het is zo aanstekelijk, waarbij je het geheel ook nog eens in een derde versnelling kunt doortrekken om de feestvreugde verder te verhogen. Het album sluit af met de slowblues Weak days, verhalend over de dagen van de week waarin het niet zo lekker gaat, om in het weekend door te gaan tot het geld op is. Nu is het wel zo dat dit voor een muzikant misschien geldt, die verdient zijn geld meestal in het weekend. Dit nummer laat wel de veelzijdigheid van Chris Duarte horen als gitarist, een vette slow blues.
Conclusie: Ain’t giving up van Chris Duarte, is een album met een vintage feel, vol rock’n roll blues. Ain’t giving up, ik hoop het want ik lust wel meer van dit soort blues.
Tracklist:
1. Nobody But You
2. Big Fight
3. Bye, Bye, Bye
4. Can Opener
5. Gimme Your Love
6. Come My Way
7. Half As Good As Two
8. Lies Lies Lies
9. Ain’t Giving Up On Us
10. Look What U Made Me Do
11. The Real Low Down
12. Weak Days
website: https://duarte.rocks/
We horen graag je mening! Voeg reactie toe