Cary Morin – When I Rise
Format: CD – Digital / Label: Eigen Beheer
Releasedatum: 26 oktober 2018
Tekst: Peter Marinus
Als je naar buiten kijkt en dan geconfronteerd wordt met het druilerige, grijze weer, is het heerlijk om een warm, intiem album te kunnen beluisteren. En het vijfde album van Cary Morin is er zo één!!
Deze singer-songwriter uit Billings, Montana, is alweer aan zijn vijfde album toe. Zijn vorige album, ‘Cradle To The Grave‘, won verleden jaar de “2017 Indigenous Music Award” in de categorie “best blues CD”.
Nu gaat het wat ver om Cary’s muziek als blues te labelen. Er zit wel een flink bluesgehalte in, maar het overgrote deel van de nummers op zijn nieuwe album valt toch onder de rubriek “folky”.
Het album opent met When I Rise, dat een mix is van folk, countryblues en Indiaanse invloeden. Dat laatste is niet zo vreemd want Cary stamt af van de befaamde Indiaanse stam de Crow. Een intens en tegelijkertijd intiem nummer met krassende fiddle van Lionel Young, langzaam pompende harmonica van Dexter Payne en Cary’s gruizige stem.
In Let Me Hear The Music ontstaat, door het gebruik van de klarinet van Dexter Payne, een warm geluid waarin de folk gemengd wordt met blues en dixieland op een totaal niet storende wijze. In de akoestische ballad Sometimes doet Cary’s bluesy gitaarwerk denken aan het al even bluesy geluid van Stephen Stills. In dit solo uitgevoerde nummer komt Cary’s krachtige stem prima uit.
Na de ingetogen warme ballad My Memories Of You, met tintelend gitaarwerk, is het tijd voor wat rauwer werk in de boogie Jug In The Water. Een langzaam bonkend hummer met schurende fuzzgitaar riffs. Dit zelfde nummer komt later nog in een akoestische versie terug. Devoted One is een prachtig intieme folkballad waarin het warme akoestische gitaarwerk aan het nummer “Little Martha” van The Allman Brothers Band doet denken. Niet geheel onverwacht duikt dezelfde Little Martha dan op als een cover. Cary heeft het nummer een iets folkier geluid gegeven waardoor het ietsjes richting de stijl van een Leo Kottke trekt. Lay Baby Lay heeft dezelfde ontspannen c.q. luie sfeer als het werk van J.J. Cale terwijl Carmela Marie een swingend stuwend nummer is met priemend elektrisch gitaarwerk. We Used To Be is daarna dan weer een folky mid-tempo nummer waarin de huilende pedal steel weer een voorname rol speelt.
Ik hoop dat dit warme, ontspannen album, door een groot publiek in de armen gesloten gaat worden.
Tracklist:
01. When I Rise
02. Let Me Hear The Music
03. Sometimes
04. Dire Wolf
05. My Memories Of You
06. Jug In The Water
07. Devoted One
08. Little Martha
09. Lay Baby Lay
10. Carmela Marie
11. We Used To Be
12. Jug In The Water (acoustic version)
Website: Cary Morin
We horen graag je mening! Voeg reactie toe