Recensie: Blue Deal – Holy ground

Format: CD
Label: Eigen beheer
Release: 16 september 2022

Duitsland is een land waar de bluesrock volop beleeft wordt, topacts als Henrik Freischlader, Richie Arndt, Kai Straus, Andreas Diehlman en vele anderen weten jaar in jaar uit te verrassen met heerlijk blues rock albums. Blue Deal kunnen we ook aan dit rijtje toevoegen, deze rockers uit het Zwarte Woud weten de juiste blues rock snaar te raken. Nadat The Cadillac blues band in 2014 stopte kon zanger frontman Joe Fischer het niet laten, het blues rock virus bleef kriebelen. Hij richtte een nieuwe band op, Blue Deal, en vond na een lange zoektocht de juiste muzikanten. Joe Fischer is naast zanger ook de toetsenist van Blue Deal met op gitaar Tom Rollbühler, op bas Martin Bürger en drums Jürgen Schneckenburger. Hoewel er 30 jaar verschil zit tussen het oudste en het jongste band lid zijn de gedachten over de muzikale richting van deze band dezelfde, namelijk vette blues rock maken.

Paul Rodgers (Free, Queen) is een belangrijke inspiratiebron voor Joe Fischer en de band. Ik snap wel waarom, Joe Fischer’s stem heeft, qua intonatie, wel wat weg heeft van Paul Rodgers. Je hoort dit in tracks als Memory street en Go terug. In Memory street, zingt hij, “when I hear a Paul Rodgers song all my troubles are gone”. De gitaarsolo van Tom Rollbühler in dit nummer mag er ook wezen. Het album Holy ground opent met Love what you have, de vette gitaar rif, het stampende bas en drumwerk tekenen de sound van Blue Deal, een fijne binnenkomer. Nummers als Standing On The Corner, Suicide Boogie en het al genoemde Memory street zijn fijne uptempo bluesrockers en luisteren lekker weg.

De titeltrack Holy ground is een slow blues waarin de zang van Joe Fischer goed uit de verf komt. Ook bij een nummer als Miss you hoor je dat terug; wat dit nummer zo mooi maakt, is het lome basloopje, de vette Hammond, de talkbox gitaarsolo en de layback zang van Joe. Samen met Witch is het een van de hoogtepunten op dit album. Witch is een sprankelend duet met gastzangeres Lea Rollbühler, de zus van gitarist Tom. In dit nummer zorgen de gitaar rif, de stampende bas en de rammelende bekkens voor de perfecte achtergrond in dit duet. Ook broer Tom doet zijn gitaarsolo een fijne duit in het zakje, maar die stem van Lea heeft iets, dit zijn de nummers waar ik van houd.

Seewing machine is, een cigar box song, die sterk doet denken aan Seasick Steve, het heeft een heerlijk groove maar mist de spanning, iets wat ik ook vind van het afsluitende Three dollars. Persoonlijk vind ik dat je een album moet afsluiten met een van je topnummers zoals bijvoorbeeld Sonata in E-Major7, een heerlijk bluezy doorstamper. De mondharmonica in Three dollars is wel weer vet.

De fijne zang en een goed spelende band met afwisselende nummers en een goede mix en productie zorgen voor een verdienstelijk debuut album van Blue Deal.

 
Tracklist:
1. Love What You Have
2. Holy Ground
3. Sonata in E-Major 7
4. Standing on the Corner
5. Miss You
6. Witch (feat. Lea Rollbühler)
7. Go
8. Sewing Machine
9. Memory Street
10. Suicide Boogie
11. Three Dollars

Website: https://bluedeal.info/

Ook op Blues Magazine ...