Leave a scar blackberry smoke

Blackberry Smoke – Leave A Scar – Live In North Carolina
Format: 2CD/DVD/LP / Label: Earache
Releasedatum: 14 augustus 2014

Tekst: Mark Harmsma

Blackberry Smoke, de ‘fansband’ en tot cultband uitgroeiende hardest working band in Southern Rock doet weer van zich spreken met z’n kenmerkende powerchords tussen hardrock, blues en country in. De nummers hebben lekkere country-getinte wendingen waarmee het drie akkoordenniveau wordt ontstegen, zonder dat het gekunsteld of gezocht klinkt. De drie-stemmig gezongen pakkende refreintjes blijven lang deurdonderen in het geheugen, en de working mans songs kunnen zich qua tekst inmiddels meten met de songs waarmee Ronnie Van Zant Lynyrd Skynyrd op de kaart heeft gezet. En voor hen die, ondanks de beschouwing op Blackberry Smoke in relatie tot de huidige Southern Rock scene (lees de recensie Blackberry Smoke- Whippoorwill ), nog behoefte hebben aan verdere vergelijkingen: De rock&roll van Georgia Satellites, de energie van de oude Blackfoot, de country invloeden van the Outlaws maar wel gewoon met een eigen smoel. Enige minder positieve vergelijking die ik kan noemen is het feit dat gitaarsolo’s maar deels geïmproviseerd worden, en verder veel vaste licks of thema’s binnen solo’s kennen. Deze vergelijking geldt natuurlijk Lynyrd Skynyrd, waar giganten en voormalig voormannen van The Outlaws en Blackfoot (Thomasson/Medlocke) 40 jaar na dato nog noot voor noot de solo’s van weleer stonden/staan na te spelen. Enfin, je kunt niet alles hebben, de wereld is dan ook verwend (geweest) met de Haynes/Trucks line up van The Allman Brothers Band.

2CD/DVD Leave A Scar – Live In North Carolina
Het is nog geen 3 jaar geleden dat de live DVD Live at Georgia Theatre het levenslicht zag, en nu is alweer een live album verschenen als 2CD/DVD combinatie, waarmee de Whippoorwill tour is vastgelegd. Is zo snel een nieuwe live set uitbrengen overdreven? Nee zeker niet, en wel om de volgende redenen: 1) Wij Blackberry Smokers kunnen er geen genoeg van krijgen. 2) Live at GT was uitsluitend een DVD die dus niet in de auto (ideaal!) kon worden gedraaid, bovendien konden de tussen-gemixte bandinterviews niet worden overgeslagen zoals dat met deze uitgave wel het geval is. 3) Van een echte live band moet je gewoon lekker wat live-werk in de kast hebben staan en 4) Deze hechte live band wordt alleen maar beter.

Op de DVD zijn fragmenten ingemonteerd, die de door de fans gewenste inside look geeft in de levens van de bandleden – vooral de mysterieuze Charlie Starr. Het concert is behoorlijk zenuwachtig in elkaar gemonteerd met veel wisselingen van cameraposities, maar de interviews en een goeie whisky geven voldoende rust. In de show worden geen risico’s genomen voor wat betreft het geven van exotisch experimentele solo’s, hetgeen er op duidt dat er waarschijnlijk budget was voor een avond live registratie voor zowel DVD als dubbel CD. Het mag de pret niet drukken, want de band is alweer beter op elkaar ingespeeld dan op de DVD van 2-3 jaar geleden, waardoor het ‘op zeker gaan’ de kwaliteit van de totale show niet hinderlijk beïnvloedt. In het publiek zien we jong tot oud, maar toch overwegend bikers en andere stoere mannen die de puberteit reeds 20 jaar achter zich hebben gelaten en tijd en geld investeren in het volgen van BBS. Geen wonder dat ik 27 oktober aanstaande in De Melkweg sta.

Op de DVD treffen we dezelfde eerste 18 nummers als op de CD’s, daarna zijn op de CD’s nog 4 stukken te beluisteren: Sleeping Dogs, Payback’s A Bitch, Up The Road en natuurlijk de beuker Shake Your Magnolia.

Het eerste nummer van de show is Shaking Hands With The Holy Ghost, een lekkere medium tempo binnenkomer, die doorgaat in de rocker Sanctified Woman. Een van de handelsmerken, de pakkende drie-stemmige vocalen, valt direct op. Het volgende nummer Testify doet ergens denken aan de Georgia Satellites en kent een rustig middenstuk. Zo mag ik de band graag zien, en dat is waarom je een live plaat koopt: ze hebben geen haast! De meezinger Good One Coming On toont met shots van het publiek aan dat het letterlijk een meezinger is, en dat BBS zich op een groeiende dedicated fanbase mag verheugen – slechts weinigen lijken de tekst niet te kennen. Het is echt een nummer waar de Telecaster de 2e gitaar moet zijn. De trouwe fans die gepubliceerde setlists plegen te bestuderen weten dat gitaarkeuze van invloed is op de BBS set-opbouw, zodoende is Six Ways To Sunday het vervolg, de meezinger van het album The Whippoorwill.

We gaan door met een laid back versie van Lucky As A Seven, een mooi voorbeeld hoe nummers bij de band steeds dieper ingeslepen raken en ogenschijnlijk makkelijk worden neergezet. De spanning is de kracht van het arrangement, niet de brute kracht (volume) zelf. Pretty Little Lie, waarin moeiteloos een veelheid aan akkoorden tevoorschijn wordt getoverd, geeft blijk van de country invloeden. Restless mag natuurlijk niet ontbreken in deze Best Off live compilatie, van menigeen een van z’n favoriete nummers. De rol van Paul Jackson valt op: hij krijgt naar mijn smaak iets te weinig solo’s over de hele avond, maar zijn smaakvolle fills, thema’s en licks maken de nummers af en hier krijgt hij de ruimte om een Slash-achtige solo door het laatste refrein te spelen.

De gitaar die Charlie voor Up In Smoke – het lijflied – in de handen krijgt gestopt, heeft een wisselende tekst van zwarte plakletters op de achterkant. Het devies van deze show, Smoke One, verraadt waarom hij zulke goede country getinte nummers schrijft op de veranda’s van thuishonk, familieleden en jeugdvrienden. Crimson Moon is zo’n staaltje songwriting: smeuïg subtiel, met een snoeihard statement: BBS grijpt je bij de strot en laat je niet meer los tot na de allerlaatste toegift. Je waant je in de rokerige zaal, fonetisch alle teksten meezingend, om de rondkijkende bandleden vooral te laten merken hoeveel je van ze houdt – en hoe je het waardeert dat ze zo vaak huis en haard achter zich laten om de boodschap te brengen en nog beter te worden.

En dat worden ze, als je ziet dat The Whippoorwill nog meer in the pocket zit, en nog achtelozer – maar subtieler – dan op Live From Georgia Theatre uit de mouw wordt geschut. Met Son Of A Bourbon wordt de country EP geëerd, en het hoge woord is er maar weer uit bij onze charismatische voorman Charlie Starr. Op de DVD volgt dan ook een interview, dat logisch een van de lekkerste en bluesy Honky Tonk nummers inluidt: Everybody Knows She’s Mine: ‘She’s got my name tattood where the sun don’t shine’. We gaan weer sterk door met het country getinte One Horse Town: even iets gas terug met Paul op de akoestische gitaar. Een fraai stukje songwriting weer, net als het niet vaak gehoorde Lesson In A Bottle, andermaal van de EP New Honky Tonk Bootlegs.

Met de beuker Ain’t Much Left Of Me wordt naar het einde van de show toegewerkt. Ook alweer een van m’n favorieten, m’n muziekvriend Herman die de DVD meekijkt zegt: “Er komen iedere keer dat je kijkt twee favorieten bij!”. En zo is dat. De toegift (of zoals in Amsterdam eerder dit jaar – de opener) is natuurlijk Leave A Scar.

Op de DVD staat als bonus onder andere nog de opname van de traditional klassieker Yesterday’s Wine, met de smaakvolle versie wordt maar aangetoond dat dit niet zomaar een bandje is. Gastzanger met zijn laatste wapenfeit aan deze zijde, is de (toen nog Living) Legend George Jones. De andere briljante country stem is van Jamey Johnson en Charlie Starr gaat ook steeds beter zingen, dus dat doet ons uitkijken naar de twee Nederlandse optredens later deze maand en het net opgenomen nieuwe studio album (februari 2015).

Agenda:
25 oktober – Cologne, Germany – Kantine,
26 oktober – Hengelo, Netherlands – Metropool
27 oktober – Amsterdam, Netherlands – Melkweg
29 oktober- Leuven, Belgium

Website: http://www.blackberrysmoke.com/

Yesterday’s Wine:


Ook op Blues Magazine ...