Billy The Kid & The Regulators – I Can’t Change
Format: CD / Label: eigen beheer
Releasedatum: 2015
Door: Jan Hogenberg
“Het best bewaarde geheim in Amerika op blues gebied”. Aldus wordt beweerd door een recensent van Alligator Records. “Je moet het horen en als je dit nog niet hebt gedaan vraag dan snel iemand die hem wel kent want je mist iets”, zijn andere grote woorden over dit veelbelovende talent Billy Evanocho, alias The Kid, uit “the Steelcity” (Pittsburg, Pennsylvania). Bijgestaan met zijn op gelijke leest muzikale The Regulators, bestaande uit Jon Vallecorsa en James Doughterty op gitaar, Arnold Stagger op bas, Brian Edwards op drums en last but not least Tim Mabin op piano.
Dat Billy The Kid een talentvolle speler is wordt wel duidelijk wanneer de lijst met prijzen ziet. Zowel in 2013 als 2014 verschillende Blues Challenges gewonnen en met zijn debuutalbum ‘She Got A Hold On Me’ uit 2012 heeft hij zelfs de top 5 weten te behalen voor beste zelf geproduceerde album. Ook de bekendere bluesacts, zoals Ana Popovic, Tab Benoit, Rory Block, Savoy Brown, Tommy Castro, etc., etc, weten hem te vinden om als openingsact voor hun optreden het publiek een flinke opwarmer mee te geven.
De bekende revolverheld uit het Wilde Westen schoot er in zijn jonge jaren flink op los. Deze Billy doet dit op het album ‘I Can’t Change’ niet met geweren maar met gitaren en flinke flarden soul en blues. Deze band is doordrenkt met R&B, funk op een basis van blues. De gitaar partijen worden nog meer onderstreept door een flink aantal gastmuzikanten uit het bekendere bluescircuit zoals Sean Carney, Damon Fowler en Micah Kesserling. Deze laatste laat zijn nog zeer jonge talenten aan ons horen in het afsluitende akoestische nummer Me And The Devil Blues.
Het album opent lekker met titelnummer I Can’t Change waarbij de invulling met achtergrondzangeressen en blazers deze song een mooie productie geven. De funky mix van R&B, een goede zangstem van Billy en natuurlijk passende gitaarpartij maken van dit nummer een topnummer. Ook volger Ain’t Gotta Prove Nothing gaat in deze zelfde lijn verder waarbij de blues meer op de voorgrond zit. Voor de afwisseling pure Blues in het nummer Slender Man Blues.
Prachtig hoe een nummer opgebouwd kan worden met blazers en een stevige gitaarsolo, en niet te vergeten een voortreffelijke pianist. De reeds genoemde gastmusici doen hun ding op de helft van de nummers van dit zeer gevarieerde album, waarbij nog een andere gast, Jason Ricci op mondharmonica, een zeer belangrijke rol mag invullen.
Eigenlijk gaat het hele album door met een zeer passende mix van R&B, funk en blues. De gitaren overstemmen nergens en elk nummer wordt op passende wijze voorzien van een zeer goede blaassectie. Dat Billy The Kid een topper is is me nu geheel duidelijk, alhoewel de credits ook zeker de gastmusici en The Regulators toekomen. Dit zeer goed verzorgde en productioneel gezien super album zal zowel een soul als blues liefhebber goed doen. Al met al zijn alle lovende woorden terecht.
Billy The Kid is still alive, maar dan anders!
Tracklist:
1. I Can’t Change
2. Ain’t Gotta Prove Nothing
3. What Are We Fighting For
4. Story Of The Blues
5. That Darn Cat (feat. Jason Ricci)
6. Who (feat. Jason Ricci)
7. Slender Man Blues
8. Can’t Stand See You So (feat. Jason Ricci en Sean Carney)
9. Saturday Night (feat. Jason Ricci, Sean Carney en Damon Fowler)
10. Me And The Devil Blues (feat. Micah Kesserling)
http://www.reverbnation.com/q/65z2zo
Website
http://www.billythekidband.com
http://www.facebook.com/billythekidblues
We horen graag je mening! Voeg reactie toe