Ben Poole – Let’s Go Upstairs
Format: CD/ Label: eigen beheer/ Release: verkrijgbaar tijdens concerten, officiële release mei 2012
Tekst: Patrick Struijker Boudier
Emotionele blues, het klinkt als een pleonasme, omdat muziek en zeker blues per definitie emotie is. Maar in het geval van Ben Pooles Let’s Go Upstairs is het expliciet vermelden van een eigenschap die al besloten ligt in het woord blues zeker niet overbodig. Want ondanks de jonge leeftijd van 25 jaar laat Poole op zijn eerste volwaardige cd meer dan genoeg emotie uit de boxen sijpelen om een hele grote indruk achter te laten.
Ben (Bedford, Engeland, 1987) releaste in 2010 zijn vijftrack EP Everything I Want en werd tijdens de European Blues Challenge in Berlijn in maart 2012 derde. Een opwaartse schaal na zijn drie nominaties op de Britse Blues Awards in 2011, waaronder die voor Beste Young Artist en Best Original Song. Poole kreeg al lovende kritieken van enkele van zijn helden, zoals Jeff Beck, Gary Moore en John Mayall. In 2011 speelde hij regelmatig in Engeland en op het Glastonbury Festival.
Let’s Go Upstairs bevat zeven eigen songs en drie covers (I’m Gonna Tear Your Playhouse Down, Atmosphere en Mr. Pitiful). Poole wordt onder meer bijgestaan door vaste bandleden Alan Taylor op drums en Barry Pethers op basgitaar. Dani Wilde doet de backing vocals op de helft van de songs.
Hanging in the Balance opent de plaat en zet eigenlijk al meteen de toon voor de rest van de plaat: rustig dan weer erupterend met een brullende gitaar. I’m Gonna Tear Your Playhouse Down introduceert de blazerssectie die op een aantal andere tracks van de cd ook prominent aanwezig zijn.
Poole heeft wat betreft stem wat weg van John Mayer. Niet de John Mayer die nu grossiert in liftmuziek, maar de Mayer van het eveneens emotionele Where The Light Is.
Poole heeft een bredere stijl dan puur alleen blues. Op het eerder genoemde I’m Gonna Tear Your Playhouse Down en ook op Let’s Go Upstairs komt de soul voorbij, terwijl Over It Now en Mr. Pitiful een funky ondertoon hebben. Mr. Pitiful is in stijl zoals het ook in de film The Commitments gespeeld wordt: urgent en in een hoog tempo. Een urgentie die ook aanwezig is in het bijna-woedende Play On, Play On. Over It Now laat ook zien (of horen in dit geval) dat Hendrix een grote invloed is van Poole. Sure, het is een funky song, maar de melodieuze powerakkoorden die Poole in deze song uit de speakers laat denderen, hebben zeker de signatuur van Hendrix. En dat Poole ook met het ‘kleine’ geluid uit de voeten kan, is te beluisteren in It Doesn’t Have To Be That Way met een prachtige invulling op countrygitaar.
Emotionele blues zei ik? Hoezo dan, zult u vragen? Draai het diep jankende Atmosphere met een huilende gitaar van Poole in de hoofdrol en eenieder die geen emotie hierbij voelt, mag wat mij betreft naar de dokter om zijn hartslag te laten controleren. Of zet Let The Rain Come Down op repeat dat prachtige backing vocals heeft van onder meer Dani Wilde en voel het kippenvel langs je armen omhoog kruipen. Zuivere gospelblues. Als dit elke zondag opgevoerd zou worden in de kerkdienst, zouden de kerken in no-time weer vol zitten.
Maar het is niet eerlijk ten opzichte van de rest van de plaat om alleen Atmosphere en Let The Rain Come Down eruit te lichten als zijnde emotioneel. De emotie geldt eigenlijk voor de hele plaat. Poole is een begenadigd gitarist, zanger en componist die met Let’s Go Upstairs een volwassen debuutplaat heeft afgeleverd. En te beoordelen aan de livevideo’s die ik heb gezien, is die emotie volop brandend op het podium. Ik kan niet wachten Ben Poole live te zien en deze klasseplaat live te horen.
Gigs in Nederland: 29 april 2012 in Groesbeek, Blues Moose Fest en 25 augustus 2012 in Culemborg, Culemborg Blues festival (waarbij ook Dani Wilde optreedt, dus wie weet speelt ze nog een nummer mee)
1. Hanging in the Balance (Ben Poole)
2. I’m Gonna Tear Your Playhouse Down (Earl Randle)
3. It Doesn’t Have To Be That Way (Ben Poole)
4. Let’s Go Upstairs (Ben Poole)
5. Love Nobody No More (Ben Poole)
6. Holding Onto Love (Ike Nossel & Ben Poole)
7. Over It Now (Ben Poole)
8. Atmosphere (Patrick Jason Matthews & Jeff Prince)
9. Play On, Play On (Ben Poole)
10. Mr. Pitiful (Steve Cropper & Otis Redding)
11. After All This Time (Ben Poole)
12. Let The Rain Come Down (Ike Nossel & Ben Poole)
Website: www.benpooleband.com
Interview Ben Poole en songs van de gig bij BluesMoose Café voor de Blues Moose radio/podcast op 12 Oktober 2011. http://www.youtube.com/watch?v=lSSgthdisOg
ja Patrick pakkend relaas, en ik ga zeker luisteren nar deze schijf, thanks man!
Heb de cd en ze is zeker de moeite waard.Een topper.Ik ben het volledig eens met bovenstaande recensie.