Angela Perley – 4:30
Format: CD – Digital / Label: Eigen Beheer
Releasedatum: 30 augustus 2019

Tekst: Martijn Wesseling

Als de lijst van Blues Magazine via de mail voorbij komt kijk ik altijd in alle rust even naar alle namen en titels. Als ik ze niet ken dan Google ik even of zoek ik het via Spotify op. Dit was het geval bij Angela Perley, ik was in de veronderstelling dat dit een soort debuut zou zijn. Het bleek echter dat deze dame al het één en ander heeft uitgebracht. Dit was weliswaar met haar band The Howlin’ Moons, maar ze is al een aantal jaren actief.
Al in 2010 brachten ze de EP ‘Black Cat’ uit. Met ‘Hey Kid’ brachten ze in 2014 het debuut album uit. Zowel dit album als het vervolg ‘Homemade Vision’ uit 2016 konden rekenen op goede kritieken. Het heeft, in ieder geval in ons land, niet mogen resulteren in veel bekendheid. Mogelijk maakt dit nieuwe album daar verandering in. Ze heeft in ieder geval voldoende fans om het album te kunnen betalen, want ze heeft het gehele bedrag via Kickstarter bij elkaar verzameld.

De hoes doet denken aan albums uit de jaren zestig en zeventig. Ik kon nergens vinden of er ook een vinyl variant uit komt. Als hij echter wel op vinyl uit komt, wat eigenlijk ook het best past bij deze muziek, dan kan hij mooi naast de releases van Dan Auerbach’s Easy Eye Sound. In stijl doet de hoes van ‘4:30’ ook sterk denken aan de releases van die studio.

Dit is Perley’s eerste album zonder The Howlin’s Moons, in die zin kun je het dus wel zien als een debuut. Het is echter niet geheel solo, want de gitarist van de band is ook hier betrokken.

Het album opent met het titelnummer, het dromerige Americana nummer 4:30. Volgens eigen zeggen is dit het tijdstip waarop ze naar bed gaat en in dit geval zelfs het tijdstip waarop ze dit nummer schreef.

“so if I’m not on a schedule I tend to stay up until then. I often find myself awake at 4:30 a.m. if I’m not on a schedule of some kind and feel very creative at night. I started writing this one at 4:30 a.m., which is usually later than I start writing songs, but that energy gave it an almost lucid dream-like vibe.” (bron: https://www.thelineofbestfit.com/new-music/song-of-the-day/angela-perley-430) 

Na dit nummer gaat het gas er wat meer op met Let Go en Back in Town. Twee fijne rock liedjes, met puik gitaarwerk van Chris Connor. Op He Rides High komt de dromerige Americana weer terug. Over het hele album wisselen country, Americana en rock elkaar af en het geheel is wat psychedelisch en dromerig.
Het album eindigt met wat mij betreft het lekkerste nummer. Walk With Me is een mooie mix tussen alle bovengenoemde stijlen en heeft een fijne psychedelische sfeer. Niet gek als je leest dat ze dit nummer heeft geschreven tijdens het bingewatchen van Twin Peaks en het nummer ook heeft opgedragen aan de film Twin Peaks: Fire Walk With Me.

Dit inmiddels derde album is een fijne kennismaking met deze zangeres en over het geheel een prima “solo” debuut.


Tracklist:
01. 4:30
02. Let Go
03. Back in Town
04. He Rides High
05. Don’t Look Back Mary
06. Snake Charmer
07. Dangerous Love
08. Friends
09. Ruby Girl
10. Local Heroes
11. Lost and Found
12. Walk with Me

Website: Angela Perley


Ook op Blues Magazine ...