In gesprek met … LESLIE WEST
10 Oktober 2011
Tekst: Jeroen Bakker
Het is 1969 als de groep Mountain het grote festivalterrein van Woodstock laat beven.
Southbound Train, Beside The Sea en Stormy Monday zijn enkele hoogtepunten in de set op 16 augustus, de tweede dag van het festival. Het is slechts het vierde optreden van de band voor maar liefst 500.000 mensen. Gitarist en zanger Leslie West blijkt een schok teweeg te brengen die ruim veertig jaar later nog altijd voelbaar is in de huidige rockmuziek.
BluesMagazine maakte graag gebruik van de mogelijkheid om deze vermaarde muzikant, ook wel eens van ‘The Fattest Fingers In Rock ’N Roll’ beschuldigd, ruim een kwartier lang lastig te kunnen vallen naar aanleiding van het recent verschenen album Unusual Suspects. Niemand zou het hem kwalijk genomen hebben wanneer geen tijd werd vrijgemaakt voor promotionele activiteiten. West blijkt echter een onvermoeibare doorzetter. Als gevolg van suikerziekte heeft de 65-jarige muzikant enkele maanden geleden, het album was zojuist afgerond, een deel van zijn rechterbeen geamputeerd zien worden. Plotseling leek een abrupt einde te komen aan veel toekomstplannen op zowel privé- als muzikaal gebied.
“We waren onderweg om samen met Mountain een optreden te doen in het Biloxi Hard Rock Hotel & Casino toen plotseling mijn been begon op te zwellen. Ik raakte buiten bewustzijn en mijn vrouw werd gevraagd een beslissing te nemen”, aldus West. “Ik ben momenteel druk bezig om weer te kunnen lopen en het is erg lastig om mijn evenwicht te bewaren. Het probleem met de aanstaande tournee in Amerika is dat er nergens een geschikte tourbus beschikbaar is met rolstoelfaciliteiten. De bedoeling is dat ik met gitaristen Uli Jon Roth en Michael Schenker vanaf begin oktober een groot aantal optredens zou doen onder de noemer 3 Guitar Heroes Tour. Hopelijk kan dit in januari alsnog plaatsvinden. Op 13 augustus heb ik in New York tijdens het Rock ’N Roll Fantasy Camp mijn eerste optreden in een rolstoel gegeven, was wel bijzonder ja”.
West is enorm blij met de positieve ontvangst van Unusual Suspects, een titel die voornamelijk betrekking heeft op de onverwachte aanwezigheid van ZZ Top’s Billy F. Gibbons en een paar kopstukken uit de L.A.-rockscene zoals Zakk Wylde, Joe Bonamassa, Steve Lukather en Slash. Het album kent een gevarieerd aanbod van zowel rock, blues als op piano geschoeide boogie zoals in One More Drink For The Road. Botsende ego’s waren er volgens West niet. “Slash is een geweldige bluesgitarist maar als persoon enorm bescheiden. Ik had hem nog niet eerder ontmoet maar het klikte meteen. Zakk ken ik al vanaf het moment dat hij een gitaar kon vasthouden en mijn goede vriend Steve kwam zo enthousiast de studio binnenlopen dat ik zijn medewerking gewoonweg niet kon weigeren. Joe vroeg mij om samen met hem nog eens Third Degree van het koppel Willie Dixon en Eddie Boyd onder handen te nemen. Met Joe heb ik samen gewerkt in 2000 voor zijn album en we hebben in 2005 ook nog eens Warren Haynes’ If Heartaches Were Nickels samen gedaan voor mijn Guitarded. Frank ken ik al uit de tijd dat ZZ Top voor de eerste keer als headliner ging touren. Het zijn allemaal muzikanten die elkaar ook nog eens perfect aanvoelen. In Willie Nelson’s Turn Out The Lights hoor je hoe Slash en Zakk elkaar zowel op zowel akoestisch als elektrisch vlak helemaal gevonden hebben. Het meest bijzondere is wellicht het feit dat iedereen tegelijkertijd bij elkaar in de studio kon zijn om dit te bewerkstelligen”.
Tijd voor een vervolg met Mountain is er voorlopig niet. “We nemen een lange pauze en zullen in de toekomst echt wel weer bij elkaar komen maar voorlopig wil ik me volledig concentreren op Unusual Suspects”.
Vol interesse naar de huidige situatie ten aanzien van het rookbeleid in Nederland vertel ik hem dat de coffeeshops er nog steeds zijn maar dat het spul niet overal gerookt mag worden.
Het blijkt voor deze liefhebber gelukkig geen reden om af te zien van een bezoek aan Europa en in het bijzonder aan Amsterdam in maart van het volgende jaar!
We horen graag je mening! Voeg reactie toe