Soms moet je een keuze maken

Door Cor Broeke

Als bluesliefhebber moet je vaak keuzes maken, maar in deze periode is, dat gelet op het vele blues aanbod (zie concert agenda), extra moeilijk om te besluiten naar welke kroeg, club of festival je gaat.

Deze zaterdag – 31 oktober 2009 – besloten wij naar de enige echte bluesclub in het Rijnmond gebied te gaan, L‘Esprit, gelegen in het zuidelijk deel van Rotterdam. Deze club ligt een beetje verscholen op een paar minuten rijden vanaf de snelweg A15 als je het tenminste in één keer weet te vinden, maar met een tomtommetje ging dat prima. Een super gezellige “tent” waar wij al een poosje niet meer waren geweest dus het werd weer eens tijd. Het blijkt daar nog steeds één grote familie te zijn waar je jezelf snel thuis voelt, een biertje nog goedkoop is, het geluid prima, de vrijwilligers super vriendelijk en de sfeer met zo’n 60 bezoekers deze avond, heel gezellig en intiem, maar wij kwamen natuurlijk voor de muziek. Voor deze avond stond King Mo geprogrammeerd, de nieuwe band rond zanger Phil Bee die ik nog ken uit de tijd van de band Dr Rythem en nog niet zolang geleden Phil Bee and the Buzztones. King Mo mag zeker een aanwinst voor het Nederlandse blues circuit genoemd worden, een frisse band met oude rotte uit het vak als bassist Jules “swing” van Bussel, Colly Franssen die zijn gigantische Hammond C3 overal mee naar toe blijkt te slepen, drummer Henk Punter die al met veel bands en muzikanten heeft gespeeld zowel nationaal als internationaal, natuurlijk de frontman zelf: Phil Bee, een geweldige zanger die het publiek goed weet te bespelen en die blijkbaar ook nog eens bezig is met het beoefenen van het “luchtgitaar” spelen, een beetje komisch en lullig gezicht voor een volwassen vent, maar over zijn zang niets dan lof. Als vijfde lid: gitarist Sjors Nederhof, zeker geen vijfde wiel aan de wagen, want wat kan die jongen spelen, een jong talent, begin 20 die zijn eerste podium ervaring opdeed in de band Coup de Grace en The Strikes, die ervaring deelt hij nu met de mannen van King Mo en je komt echt oren en ogen te kort bij deze gitarist, want hij is sneller dan het geluid, al moet hij wel opletten dat hij zichzelf niet overloopt met zijn gitaarspel, want aan iedere hand zitten immers maar 5 vingers. Van deze Sjors gaan we nog veel horen in de toekomst en ben benieuwd wanneer hij zijn eigen “Sjors Nederhof Band” heeft.

Als verrassing was er ook nog een special guest nog zo’n jong talent die ik een paar jaar geleden al eens had zien spelen, waarbij toen het publiek ook elkaar stond aan te kijken van….ZO…. wie en wat is dit. Zo aan het gejuich en gefluit te horen, kende een groot deel van het L’Esprit publiek deze gast al. Sas of Sash is zijn voornaam en blijkt, wat ik via omstanders hoorde, de zoon te zijn van blues booker Cees de Knoop de sympathieke en altijd zo relaxte man achter On Stage Blues Promotion. Voor een bluesgitarist ziet deze “Sas” er net wat anders uit dan het doorsnee, een lange lok donker haar hangt voor zijn rechter oog, 2 verschillende soorten schoeisel, maar natuurlijk wel de spijkerbroek met t-shirt.

Zijn gitaarspel deed weinig onder aan dat van de eveneens getalenteerde Sjors, maar naar onze mening kreeg hij net iets te weinig ruimte om echt te laten zien wat deze knaap kennelijk kan, want je voelde dat er meer aan zat te komen bij een steeds heftiger wordende solo van deze gitarist maar die dan toch slim werd afgekapt of overgenomen door Sjors, maar ja, Sjors is natuurlijk wel de vaste gitarist van King Mo. Al met al wel een prachtig gezicht om deze twee jongens samen bezig te zien.

Wij vonden het een bijzonder leuke avond met een band die gezien mag worden, Vanaf het openingsnummer er gelijk stevig tegenaan gaan, weinig slow blues spelen en het tempo er goed inhouden tot de laatste noot.

En wij weer voldaan terug naar ons mooie dorp.

Website King Mo : www.kingmo99.com


Ook op Blues Magazine ...