Concert Verslag King Mo : 10 april 2010 Bikes & Blues, Amstelveen

King Mo / Phil Bee (archief foto)

Ik kwam rond 21.30 uur binnen, en het was nog erg rustig, en heb een hele tijd met Phil gepraat over van alles, en vooral natuurlijk hoe King Mo was ontstaan, en de live cd uitgegroeid was tot iets wat eigenlijk gewoon een spontane actie was, maar meteen wel het begin was van de geboorte van een nieuwe Nederlandse Top band. De nieuwe cd was op 3 april al gedoopt in Maastricht, wat een zeer gedenkwaardige avond is geweest, maar deze avond zou ook zeker het een en ander geëtaleerd worden van deze nieuwe schijf, die trouwens op verschillende locaties is opgenomen.
De soundcheck verliep erg vlot, en al gauw stonden de heren te spelen, en vanaf het eerste nummer was het publiek meteen gegrepen.

Het eerste nummer was het zeer krachtige No Use Denying en dan daarna Suits Me Right gaf aan, dat we ons konden opmaken voor een avond die erg gevarieerd zou gaan worden. Nou dat werd het ook, want meteen gaf supertalent Sjors Nederlof zijn visite plaatje al af, en dat zou alleen nog maar meer gaan worden in het verdere verloop van deze broeierige avond daar in Amstelveen, Veel nummers dus van de onlangs uitgekomen nieuwe schijf, maar ook stukken die we al konden vinden op de vorige live cd “Live At Bonbonnière”, die eigenlijk nooit gepland was om uit te brengen, maar een enorm succes bleek te zijn.

Het nummer van Sugar Rush van Ian Siegal (hele grote vriend van Phil) krijgt een heerlijke versie, en de stem van Phil lijkt af en toe griezelig veel op die van Ian Siegal. Dan ook voortreffelijke Slow Blues in een klassieker als Love Her With A Feelin’, waarin Sjors weer lekker kan los gaan, maar ook Colly Fransen- ook al zo een super talent op toetsen van zich laat horen, en ook in alle nummers een pracht tapijt neer legt voor de sfeer in de bepaalde tracks. Deze man speelt met een enorme gedrevenheid kan ik U zeggen, en dat is een genot om te zien. Jimi Hendrix, is ook een artiest die bij Phil en de zijnen groot respect af dwingt, gezien sublieme uitvoeringen van in de eerste set Who Knows, met een stuwende funky basis natuurlijk en heftig gitaarwerk, en dan het niet van deze wereld zijnde Little Wing, het nummer waarin Sjors laat zien wat hij kan. Ongelofelijk hoe deze man zijn gitaar hanteert, en zijn technieken laat zien. Dan een spanning opbouwen en zo lang kunnen vasthouden om aan het eind helemaal los te gaan, en een ware extase te veroorzaken, die door merg en been heen gaat (Ik viel haast om). Dat was het absolute hoogtepunt van de avond, en ik had er al veel over gelezen, maar nu het zelf mogen ervaren. Werelds gewoon.

King Mo / Sjors Nederlof (archief foto)

Ik sprak net al over de nodige variatie in de sets, set 2 opende met een lekkere instrumentaal (ook van het nieuwe album) genaamd Soundcheck, met pittig dingen er in a la Stevie maar vooral Sjors. Deze Sjors is een mannetje van 25 jaar, en speelt zoals hij mij vertelde 10 jaar gitaar pas. De vraag die bij mij op komt is: wat kan deze jongen allemaal nog leren? Het is ongekend ook wat voor een passie deze man heeft bij het spelen, en naar mijn idee moet hij ook helemaal kapot zijn na een optreden.

Dat geld ook voor power drummer Henk Punter, die een ongekende energie en techniek liet zien. Nummers als The Milkman, wat een lekkere Rock ’n Roller was, waar Phil erg goed mee uit de voeten kan. Big Legged Woman, wat we al eens gehoord hadden, een donkere drive getinte uitvoering van klassieker Everyday I Have The Blues, en een zeer gepassioneerde en eigenzinnige versie van Ain’t Nobody’s Business geven allemaal aan, dat we hier met een erg begaafde vocalist te maken hebben, die de boel goed strak en alert houd, en vooral een uitstekend visite plaatje voor de band is.
Bassist Jules van Bussel vertelde me dat hij niet mee speelt op het vorige album… Hij vond het wel erg jammer, maar op deze avond liet deze uitstekende bassist wel even horen wie hij was, en dat was vooral erg goed, Groovy, Swingend, Stuwend en ga maar zo door.

Het titel nummer Sweet Devil van de nieuwe schijf, is een slow blues met een rauwe rand, en een afwijkend schema dat ik vooral erg goed vond, en een prima indicatie geeft van het album qua invulling, want iedereen geeft zijn rol perfect weer. Ja, mensen deze band heeft zich in no time ontwikkeld tot een band die zijn weerga niet kent in Nederland bluesland, en de weg ligt denk ik zeker open om door te breken in het buitenland.
Wel gewoon hier blijven hoor mannen, onwijs goede avond, en vreselijk bedankt namens alle mensen die er waren afgelopen zaterdag in de stevig gevulde en vooral warme Bikes & Blues- Thanx guys, het was een groot feest, en eindelijk was ik er bij, see you in Raalte.

Website King Mo : www.kingmo99.com