Keith Richards - Main Offender (album cover)

KEITH RICHARDS

Main Offender (30th Anniversary Edition)

Datum release: 18 maart 2022
Label: BMG

Oktober 1992, vier jaar na zijn eerste solo-album ‘Talk Is Cheap’ verscheen ‘Main Offender’ van Keith Richards met de X-Pensive Winos, zijn eigen en door hem zelf benoemde ‘beste band ter wereld’. Een vriendenclub met Ivan Neville op piano/orgel, de veelgevraagde sessie-muzikant Waddy Wachtel op gitaar, bassist/toetsenist/drummer Charley Drayton, drummer/producent en medecomponist Steve Jordan en enkele zeer bekwame vocalisten waaronder Bernard Fowler en Sarah Dash. Het is een interessante fase in zijn muzikantenbestaan die bij zowel de fans als bij de pers op waardering kan rekenen. Na dertig jaar is het tweede studio-album opnieuw uitgebracht in een mooie verpakking en aangevuld met interessante extra’s waaronder een prachtige live-registratie van de club-show in London in december.

Tekst: Jeroen Bakker

Was het debuut vooral een prettig uit de hand gelopen reactie op de solo-ambities van Mick Jagger, deze keer voelt Richards zich uitermate comfortabel met zijn muzikale vrienden. Het voortbestaan van The Rolling Stones is inmiddels veilig gesteld en de strijdbijl lijkt voor altijd te zijn begraven. De live-optredens met The Winos hebben hem als frontman zelfverzekerd gemaakt en daarnaast zou Richards zich sterk ontwikkelen als zanger en songwriter van nieuw eigen materiaal en nieuw werk voor de Stones. Nadat de omvangrijke en succesvolle Amerikaanse Steel Wheels-tour en de daaropvolgende Europese Urban Jungle-tour zijn afgerond neemt hij uitgebreid de tijd om zich voor te bereiden op het vervolg van zijn debuut. In het vroege voorjaar van 1992 zal er gedurende enkele maanden heen en weer gependeld worden tussen studio’s in San Rafael, Californië (The Site) en New York City waar uit een groot aantal sessies uiteindelijk tien tracks de eindstreep zullen halen waarvan ‘Wicked As It Seems’ als eerste single wordt gekozen om te worden uitgebracht in begin oktober.

Enkele weken later zal ‘Main Offender’ verschijnen en wederom laten Keith Richards & The X-Pensive Winos horen waar chemie tussen muzikanten toe kan leiden. Dit tweede album wordt algemeen beschouwd als zijnde meer uitgebalanceerd dan de voorganger maar waarin de zo kenmerkende stijl, een mix van ontspannen, haast nonchalante maar zeer effectieve manier van spelen, tot groot genoegen van de fans, alom aanwezig is. Vooral het opwindende en rauwe ‘999’ en de geweldige Memphis-soul van ‘Hate It When You Leave’ waarin met name de invloed van Steve Jordan bepalend is, kunnen rekenen op geweldige kritieken. Uiteraard maakt Keith graag gebruik van de gelegenheid om zijn liefde voor de reggae te botvieren in het bijna zeven minuten durende ‘Words Of Wonder’. Het toegankelijke ‘Eileen’ laat een gevoelige kant horen maar wordt als volgende single, een soort mini-cd, vooral interessant gevonden vanwege een geweldige uitvoering van de blues-standard ‘Key To The Highway’ waarin The Winos worden vergezeld door de legendarische Johnnie Johnson, de pianist die samen met Chuck Berry enkele klassiekers in de muziekgeschiedenis op zijn naam schreef. Daarnaast zijn de extra tracks ‘Gimme Shelter’, ‘Wicked As It Seems’ en ‘How I Wish’ die zijn opgenomen tijdens een van de twee zeer exclusieve shows in de Londense Town & Country Club in december 1992, de aanschaf dubbel en dwars waard. Het is dan de eerste keer dat er iets wordt uitgebracht van deze optredens die plaatsvinden kort na het oorverdovend harde concert van enkele weken daarvoor in de Rotterdamse Ahoy.

Voor hen die geen blijvende gehoorschade hebben opgelopen moet het een verademing zijn om met deze nieuwe release toch nog eens op een prettige manier terug te gaan naar die bijzondere avond bij beluistering van ‘Take It So Hard’ zoals dat toen op 17, of 18 december, daar is nog altijd onduidelijkheid over, is opgenomen. Daarbij moet echter wel vermeld worden dat slechts een gedeelte van het optreden is uitgebracht. Wie daarnaast het album ‘Live At The Hollywood Palladium’ van precies vier jaar eerder, er naast legt, heeft een prima overzicht van de live-verrichtingen van dit bijzondere stel muzikanten.

De deluxe uitvoering biedt een in leer gebonden boek van 88 pagina’s met nooit eerder verschenen foto’s en handgeschreven krabbels van Keith, een tour-plectrum, bumper sticker, posters en nog veel meer tour- en promo-rommel.

Harstikke leuk allemaal voor de die-hard-fans maar muzikaal gezien is het, afgezien van het toegevoegde maar incomplete live-optreden, een gemiste kans. Kregen we bij de jubileum-uitvoering van ‘Talk Is Cheap’ een prachtige 5-track-schijf met o.a. een heerlijke bluesjam en een tien-minuten-durende ‘Slim’, deze keer wordt volledig voorbijgegaan aan de toch wel interessante studio-activiteiten uit deze periode zoals die bijvoorbeeld in de ABC-studios hebben plaatsgevonden.

En dat bovengenoemde ‘Key To The Highway’ hier ontbreekt, verscheen wel op de Japanse en dus veel duurdere eerder editie, is ronduit onverklaarbaar. Het maakt van dit 30-jarige jubileum van dit overigens uitstekende album maar een gedeeltelijk geslaagd feestje.

‘Main Offender’ Tracklist

999
Wicked As It Seems
Eileen
Words Of Wonder
Yap Yap
Bodytalks
Hate It When You Leave
Runnin’ Too Deep
Will But You Won’t
Demon

‘Winos Live In London ‘92’ Tracklist

Take It So Hard
999
Wicked As It Seems
How I Wish
Gimme Shelter
Hate It When You Leave
Before They Make Me Run
Eileen
Will But You Won’t
Bodytalks
Happy
Whip It Up

Keith Richards Online: www.keithrichards.com


Ook op Blues Magazine ...