Tekst: Jeroen Bakker

Jonny LangJonny Lang is slechts dertig jaar oud maar kan nu al terugkijken op een glansrijke carrière als gitarist/zanger in een genre dat toch het dichtste bij de blues en de rock komt. De Amerikaan heeft zich op dusdanige wijze muzikaal ontwikkeld dat zowel gospel als soul in zijn gitaarspel en fenomenale stemgeluid is terug te horen. Door samenwerkingen met o.a. Buddy Guy, Double Trouble, Ron Wood, Santana en Herbie Hancock wist Lang zich aardig in de kijker te spelen wat uiteindelijk in een Grammy Award resulteerde.
Met zijn zesde album, Jonny Lang Live At The Ryman, bewijst hij definitief een plaatsje in de eredivisie van de hedendaagse rock- en bluesmuzikanten te hebben veroverd.
Op het moment dat Bluesmagazine naar het noordelijke deel van Los Angeles belt, rijdt Jonny Lang in de heuvels om daar samen met zijn gezin de dag door te brengen.  Wanneer dit interview gepubliceerd wordt is in Baltimore de nieuwe tournee van start gegaan en kan Nederland zich alvast gaan opmaken voor een knallend optreden in een goed gevulde Amsterdamse Paradiso op 28 juli aanstaande.

Jouw Europese fans worden allesbehalve verwend als het om optredens gaat en ook in Amerika ben je slechts af en toe op het podium te vinden. Is het raar dat de mensen hier zich afvragen of je er nog wel plezier in hebt?

Lang (lachend): Ja ik kan me dat goed voorstellen maar je hebt er geen idee van hoe druk ik ben sinds ik drie kinderen heb (Probeert ondertussen de kroost achter in de auto stil te krijgen). Ik ben weliswaar ontzettend gelukkig met mijn huidige manier van leven maar het gaat na verloop van tijd altijd weer kriebelen als je te lang thuis zit. Toch heeft de “Experience Hendrix Tour”, met onder meer Joe Satriani en Kenny Wayne Shepherd, van vorig jaar door het succes ervan meer tijd in beslag genomen dan aanvankelijk de bedoeling was. Ik kan echter niet ontkennen dat ik de afgelopen tijd behoorlijk beperkt ben in mijn muzikale activiteiten maar dat gaan we snel inhalen.

 Jouw laatste wapenfeit was een live-album, Live At The Ryman, met voornamelijk bekend materiaal. Wordt het optreden in Paradiso wederom een Live by Request-optreden?

Ik weet waar je op doelt. Het leek me indertijd een leuk idee om het publiek enkele optredens te laten bepalen wat ze wilden horen. Het bleek in iedere plaats waar we optraden op het zelfde neer te komen waardoor de setlist per avond nergens verschilde. Je ontkomt er niet aan om ‘Lie To Me’ of  ‘I Am’ niet te spelen, snap je?

 Denk je dat de zelfde nummers ook in Nederland of een ander Europees land gevraagd zouden worden?

Eerlijk gezegd denk ik dat er wel grote verschillen zouden kunnen zijn. Het publiek in Europa lijkt het in tegenstelling tot hier minder belangrijk te vinden om ‘ge-entertained’ te worden. In Amerika wil men een gitaarshow terwijl bij jullie meer op een meer intense manier naar muziek wordt geluisterd. De muziekbeleving gaat wat dieper en de show lijkt eigenlijk slechts een bijzaak. Dit alles heeft natuurlijk invloed op de keuze van favoriete Jonny Lang-nummers.

 Is jouw doel met betrekking tot de muziek die je maakt, de laatste vijf jaar veel veranderd?

Ik sta momenteel heel anders in het leven dan, laat ik zeggen vijf, zes jaar geleden. Dat geldt natuurlijk voor iedereen maar ik merk dat ik meer waarde hecht aan de boodschap in mijn muziek. Kijk, als je vijftien jaar oud bent dan wil je alles van Jimi Hendrix tot in de kleinste details kunnen imiteren en ligt de nadruk eerlijk gezegd alleen maar op de techniek. Pas later merk je dat de ‘soul’ minstens zo belangrijk is, of misschien nog wel belangrijker. Het gaat er toch echt om dat je het publiek kan raken. Een song als ‘Only A Man’ had ik tien jaar geleden nooit kunnen schrijven. Ik hoop dat mensen zichzelf kunnen vinden in mijn muziek en dat ze zich daarmee kunnen identificeren. We hebben heel veel met elkaar gemeen wanneer het gaat om bepaalde beslommeringen in het dagelijkse leven. Daarnaast ondervinden we allemaal tegenstrijdigheden waarvan we soms niet weten hoe we daar mee moeten omgaan. Ik hoop dat mijn muziek iets positiefs kan betekenen en daarom een klein steuntje in de rug kan zijn voor die mensen.

 Hoe staat het overigens gesteld met dat nieuwe materiaal en een eventueel daaraan gekoppeld nieuw album?

Ik ben al bezig met de voorbereidingen voor het nieuwe album en heb zelfs al een en ander opgenomen maar dat komt natuurlijk stil te liggen als ik op tournee ben. Toch hoop ik nog dit jaar met iets nieuws uit te komen. Je moet natuurlijk niet denken dat ik helemaal niets doe hoor.

 Zo af en toe sta je op het podium met collega’s als Buddy Guy of Ronnie Wood en je hebt succesvol studiowerk afgeleverd tijdens Cyndi Lauper’s Memphis Blues-sessies of Santana’s Guitar Heaven. Staan er nog meer interessante samenwerkingen op het programma?

Ik heb onlangs nog meegewerkt aan een ZZ Top-tribute-album dat pas later officieel zal worden uitgebracht. Er hebben wat bekende mensen aan meegewerkt.

 ZZ TOP? Tribute? Kun je daar iets meer over vertellen?

Steven Tyler speelde ruim een half jaar geleden in een club waar Mick Fleetwood en John McVie aanwezig waren en zij hebben daar toen spontaan enkele nummers van Fleetwood Mac gespeeld. Op die bewuste avond in The Roxy, een bekende club in Los Angeles, is ook het idee ontstaan om iets van ZZ Top te gaan doen voor een speciaal eerbetoon. Zij hebben kort daarna aan mij gevraagd om samen met hen in de studio Sharp Dressed Man te spelen. Er zijn daarnaast diverse andere bekende muzikanten gevraagd om mee te doen maar ik kan je er verder niet zo veel over vertellen.

 Kun je wel vertellen wat het publiek in Paradiso van jou kan verwachten?

Ze zullen ‘geraakt’ worden en daarnaast een show te zien krijgen waarover nog lang zal worden gesproken…

Website artiest: www.jonnylang.com


Ook op Blues Magazine ...