Gitaarvirtuozen JOE SATRIANI, ERIC JOHNSON & STEVE VAI dertig jaar later nog steeds niet uitgeraasd
Album: G3 Reunion Live
Datum Release: January 31, 2025
Label: earMusic
Recorded at The Orpheum Theatre in Los Angeles, CA en verkrijgbaar als Deluxe Edition/Book/2CD set, 4LP Gatefold, and 2CD Digipack
Het is al bijna dertig jaar geleden dat Joe Satriani zijn lang gekoesterde wens lanceerde om een serie optredens te laten plaatsvinden met de allerbeste gitaristen van de wereld van dat moment. Het idee om met twee bevriende collega’s vele duizenden gitaarliefhebbers in vervoering te brengen onder de naam G3 bleek vervolgens al vrij snel wereldwijd een schot in de roos. Het door hem bedachte en met Steve Vai uitgewerkte concept omvatte drie sets van de gitaarvirtuozen afzonderlijk waarin zij begeleid door hun begeleidingsband voornamelijk eigen materiaal speelden om vervolgens met elkaar te eindigen in een spectaculaire jam waarbij de nadruk werd gelegd op de grootste klassiekers uit de geschiedenis van de rockmuziek. Dat het concept zoveel jaren later nog steeds tot de verbeelding spreekt, werd begin 2024 nog eens duidelijk onderstreept met een reeks pijlsnel uitverkochte optredens in elf Amerikaanse steden.
Vrijdag 31 januari 2025 verschijnt de live-registratie van het G3-concert dat februari 2024 plaatsvond in The Orpheum Theatre te Los Angeles.
Tekst: Jeroen Bakker
“Wanneer iemand als Joe Satriani of Steve Vai je vraagt om deel uit te maken van G3 is er maar één antwoord mogelijk, zoiets kun je simpelweg niet weerstaan”, was de reactie van Eric Johnson toen hij ergens in de nineties werd gevraagd om mee te doen met het nieuwe project. G3 werd een groot succes en gastgitaristen als Robert Fripp van King Crimson, John Petrucci van Dream Theater, Steve Lukather, Michael Schenker en Kenny Wayne Shepherd zouden in de jaren daarna nog volgen. De belangen waren bij aanvang enorm groot. Vai was druk bezig met allerlei avontuurlijke projecten om zijn muzikale horizon voor de zoveelste keer nog eens uit te breiden maar Satriani leek even op een dood spoor te zitten.
De succesvolle start zette hem al snel weer terug op de kaart en bleek bovendien een stimulerende uitwerking te hebben op andere kunstenaars met zes, of meer snaren. Zelfs Yngwie Malmsteen was bereid om tijdens de editie van 2003 voor even zijn enorme ego te parkeren en deel uit te maken van dit bijzondere gezelschap.
De bevriende Texaan Eric Johnson zou zelfs meerdere edities komen opdraven en ondanks het eerder uitgebrachte ‘G3: Live In Concert’ uit 1997 wordt dit nieuwe album gezien als ‘de ultieme G3 Reunion’. De waardering voor deze grensverleggende gitarist, die tevens als bron van inspiratie werd gezien, heeft zowel Satriani als Vai nooit onder stoelen of banken gestoken. Johnson spreekt eenzelfde soort taal als het gaat om muziek en heeft altijd dezelfde avontuurlijke drang gehad om diverse muzikale grenzen te slechten en daarin zijn eigen stijl te ontwikkelen.
Eric Johnson heeft zich tijdens de set van deze avond met ‘Land of 1000 Dances’ aan een vreemde cover gewaagd waarin hij vocaal minder soulvol uit de verf komt dan het origineel laat horen. Het instrumentaal rockende ‘Righteous’ gaat hem stukken beter af en het lijkt er sterk op dat hij zich nu ook beter op zijn gitaarwerk lijkt te kunnen concentreren. Zijn ‘Trail of Tears’ laat echter een uitgebalanceerd geheel horen waarin zijn ingetogen stem in prima verhouding staat tot de muziek en daar is helemaal niets mis mee. Johnson geeft een demonstratie over de mogelijkheden van een Fender Stratocaster en die blijken ongekend. Voor de blues- en rockliefhebbers is ‘Freeway Jam’ het hoogtepunt van de set maar zijn ‘Venus Reprise’ is toch wel van een geheel andere orde.
De sfeer was goed die avond in het Orpheum Theatre zoals blijkt uit de reactie op de aanmoediging van Satriani om zoveel mogelijk herrie te maken en gekke bekken te trekken omdat het allemaal in beeld en geluid wordt opgenomen. Heel veel grote verschillen met die eerste keer in ’96 zijn er niet. Het stevige ‘Summer Song’ van Satriani zit nog steeds in de set en klinkt harder, strakker en feller dan de speelse uitvoering van toen. Het tempo ligt hoog en het drumwerk van een in bloedvorm verkerende Kenny Aronoff is hierin zeer bepalend. Er wordt beduidend minder geïmproviseerd dan voorheen. Joe is trots op G3 en iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt. Hij blikt graag terug. Nooit heeft hij durven denken dat hij zoveel jaren later nog steeds succesvol zou zijn met dit concept en had toen geen flauw vermoeden dat hij ooit nog eens met zijn zoon op het podium zou staan. De tijden zijn veranderd en hij maakt graag van de gelegenheid gebruik om ZZ Satriani te introduceren: “Hij was er als 4-jarige al bij in 1996 en speelde het liefste met Steve en Eric als ze niet op het podium stonden. Later “He jumped on the bus” en is er nog altijd bij maar deze keer om zoveel mogelijk vast te leggen tijdens deze tour en om de sociale media te verzorgen.” Bluesliefhebbers zullen smullen van de rauw uitgevoerde ‘Big Bad Moon’ waarin ook nog eens een heerlijk gemene harmonicasolo voorbijkomt. Niet veel minder subtiel gaat het er aan toe in de klassieker ‘Surfing With The Alien’ waarmee het in 1987 eigenlijk pas echt begon voor Satriani die nog steeds minstens zo vingervlug zijn snaren beroerd als indertijd tijdens de opnamen van zijn tweede album waarin hij het slechts met een budget van iets meer dan tienduizend dollars moest doen. Hoezo andere tijden?
Steve Vai is zoals verwacht de meest spectaculaire performer van de drie en met zijn drie-neck-gitaar worden alle goocheltrucks uit de hoge hoed getoverd. Met oudgediende Jeremy Colson op drums en bassist Philip Bynoe heeft hij een stel klasbakken om zich heen die moeiteloos zijn doorgaans onnavolgbare capriolen kunnen volgen en zelfs in goede banen kunnen leiden wanneer dat nodig is. Zo is er van het recent uitgebrachte ‘Inviolate’ het complexe ‘Teeth of the Hydra’ dat niet bepaald makkelijk in het gehoor ligt. Het machtige ‘Zeus in Chains’ is daarentegen in korte tijd duidelijk uitgegroeid tot een publieksfavoriet waarin bovendien alle bandleden zich optimaal kunnen laten gelden. Toch is Vai met een voor zijn doen ‘eenvoudige’ ‘six-string’ tijdens het epische ‘For The Love Of God’ verantwoordelijk voor een van de absolute hoogtepunten van de avond. In tegenstelling tot de uitvoering van het eerste live-album is deze met nog eens anderhalve minuut uitgerekt tot ruim negen minuten.
In de finale wordt er afgetrapt met een stevige ‘Crossroads’ waarin de deelnemers van deze G3-editie eer betuigen aan hun grote helden. Het blijft interessant te kunnen constateren dat de uiteenlopende stijlen van de drie ook heel goed in elkaar lijken te passen al ligt de nadruk uiteraard op het plezier voor zowel uitvoerenden als publiek. Johnson mag zich vocaal nog eens sterk maken voor ‘Spanish Castle Magic’ van Hendrix en in het afsluitende ‘Born To Be Wild’, een wat gemakkelijke keuze, krijgt het publiek een demonstratie voorgeschoteld hoe het geluid van ronkende motoren op een gitaar kan worden nagebootst.
Het uitbrengen van ‘G3 Reunion Live’ kan kritisch worden beschouwd als creatieve armoede of een eenvoudige manier om de zakken nog eens goed te vullen. Het kan ook worden gezien als een overbodige uitgave aangezien er al meerdere albums zijn voorgegaan maar aan de andere kant is ‘G3 Reunion Live’ het bewijs dat de drie na al die jaren maar nauwelijks aan kwaliteit hebben ingeboet, nog steeds avontuurlijk zijn ingesteld en een niet aflatende passie voor de muziek en in het bijzonder de elektrische gitaar delen. Het allerbelangrijkste is echter wel dat ze nog steeds weten te voldoen aan een behoefte van de vele liefhebbers die maar nooit genoeg krijgen van zo ongeveer het allerbeste dat er op gitaartechnisch vlak te beleven valt. Over enkele maanden zullen Vai en Satriani in Nederland te zien zijn onder de naam SatchVai. De aankondiging belooft ‘pure gitaarmagie’. Tot die tijd is het prima uit te houden met deze uitgebreide live-registratie van die magische avond in Los Angeles maar BluesMagazine heeft de luchtgitaar al klaarliggen voor 23 juni aanstaande als de twee in de AFAS Live te zien zijn.
G3 Reunion Live
Album Release: January 31st, 2025
Formats:
Digital, 2CD Digipack, 4LP (Black) Gatefold, Deluxe Slipcase with 4LPs (Coloured), 64-page coffee table book and 2CDs.
Tracklisting
(all formats):
1. Gravitas (Vai)
2. Avalancha (Vai)
3. Little Pretty Intro (Vai)
4. Little Pretty (Vai)
5. Tender Surrender (Vai)
6. Zeus in Chains (Vai)
7. Teeth of the Hydra (Vai)
8. For the Love of God (Vai)
9. Land of 1000 Dances (Johnson)
10. Righteous (Johnson)
11. Trail of Tears (Johnson)
12. On-Ramp Improv (Johnson)
13. Freeway Jam (Johnson)
14. Desert Rose (Johnson)
15. Venus Reprise (Johnson)
16. Raspberry Jam Delta-V (Satriani)
17. Surfing with the Alien (Satriani)
18. Satch Boogie (Satriani)
19. Sahara (Satriani)
20. Nineteen Eighty (Satriani)
21. Big Bad Moon (Satriani)
22. Always with Me, Always with You (Satriani)
23. Sumer Song (Satriani)
24. Introductions
25. Crossroads (Encore Jam)
26. Spanish Castle Magic (Encore Jam)
27. Born to Be Wild (Encore Jam)
We horen graag je mening! Voeg reactie toe