In gesprek met Warren Haynes, frontman Gov’t Mule.
De Amerikaanse jam-/rockband Gov’t Mule is voor de tweede maal in een jaar tijd weer in Nederland. De muziek van Gov’t Mule is uniek en kan misschien het beste een samensmelting van bluesrock, southern rock en soms wat hardrock worden genoemd. Maar even gemakkelijk verweeft Gov’t Mule invloeden uit de soul en reggae. In 2009 verscheen het meest recente studio album van de band “By A Thread” gevolgd door de in 2010 verschenen live-3CD “Mulennium”. Op 16 September 2013 komt het nieuwe album Shout! uit, een zeer omvangrijk en uniek project. De release bestaat uit 2 cd’s, waarvan cd 1 het album Shout! is met 11 tracks en cd 2 zijn dezelfde 11 tracks, maar dan vertolkt met niet de minste gastzangers: Dr. John, Toots Hibbert, Ty Taylor, Elvis Costello, Steve Winwood, Grace Potter, Jim James, Glenn Hughes, Dave Matthews, Ben Harper en Myles Kennedy.
Bluesmagazine.nl praat over dit project met Warren Haynes, frontman van The Mule, tijdens het Roots In The Park festival te Utrecht. Het is heerlijk weer, en we zitten lekker buiten op een bankje, relaxter kan het niet…
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Marco van Rooijen
Na 4 jaar dan uiteindelijk een nieuw, maar vooral een zeer vernieuwend album! Hoe kwam je op het idee dit te doen, al toen jullie de songs aan het schrijven waren?
“ Ik geloof inderdaad niet dat iemand het ooit op deze manier gedaan heeft, wel vergelijkbaar maar niet precies zoals wij. Eigenlijk gebeurde dit als vanzelf. Het nieuwe album was al bijna af toen we dit besloten. In eerste instantie wilde ik nl maar één gast hebben, maar al snel werden het er twee en toen drie. Het eerste plan was om Dr. John, Toots Hibbert en Elvis Costello mee te laten doen. Tot ik op een bepaald moment, midden in de nacht, werkend achter m’n computer, dacht: misschien is het wel leuk om alle 11 songs met gasten te doen. Ik begon daar direct verder over te prakkezeren, maakte een soort van wenslijst van vocalisten en mailde direct naar de rest van de band om te vragen of zij dit óók een goed idee vonden. Gelukkig vonden ze dat allemaal, toen is het balletje gaan rollen en konden er (vele) telefoontjes gepleegd gaan worden.”
Dat moet niet eenvoudig geweest zijn om dit megaproject te realiseren met betrekking tot alle gastmuzikanten.
“Nee dat klopt, vergeet niet dat het album zelf dus al praktisch klaar was, op een paar kleine dingen na. Toen het idee van die gastvocalisten groen licht kreeg, moest er heel veel werk worden verzet door coördinatoren om alles te regelen. Een bijzonder tijdrovende aangelegenheid. We moesten dus eerst beslissen om de reeds geplande release uit te stellen, om zo de benodigde tijd te creëren. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gelukt en zijn we uitermate tevreden met het resultaat! We hebben nu tijdens de huidige tour al enkele nieuwe nummers gespeeld, voor vanavond staan er ook zeker één of twee op stapel, al heb ik nog niet besloten welke dat gaan worden. Iedere optreden dat we doen spelen we anders, een totaal andere set.”
Waar komt de titel Shout! vandaan?
“Oorspronkelijk wilden we met deze titel de grote zangers eren, en hun invloed op de muziek. Kijk, Gov’t Mule staat natuurlijk bekend om zijn improvisaties, lange jams en lange instrumentale sessies.Voor mij en voor ons is echter de vocale input minstens zo belangrijk in de muziek. Zo zou ik nooit in een band kunnen spelen, waar jammen belangrijker is dan de songs zelf. Zelf ben ik ooit begonnen als zanger, en ik beschouw mijzelf ook als zodanig. Al mijn favoriete gitaristen/ instrumentalisten zingen zelf ook of doen dat bij wijze van spreken door middel van het bespelen van hun instrument.”
Kunnen we dit album beschouwen als een soort van tribute album aan jullie eigen muzikale smaak en invloeden?
“Inderdaad, dit album reflecteert al onze verschillende invloeden op de juiste manier. Op dit album komen die invloeden méér naar boven, dan op welk ander album van ons dan ook. Het is een heel divers album geworden, waarbij je dat vooral tot uiting hoort komen in nummers als Forsaken Savior, dat min of meer opgedragen is aan The Band, en aan Levon Helm in het bijzonder, en Stoop So Low, een ode aan Sly And The Family Stone. Maar ook het nummer Bring On The Music, wat we opdragen aan Free. Voor mij is het allemaal heel vanzelfsprekend: het is Rock en Roll muziek en die nummers vertegenwoordigen de periode waarin ik opgroeide”
Je schrijft heel veel songs, waar haal je je inspiratie vandaan?
“Eigenlijk overal vandaan, vanuit allerlei situaties. Ik schrijf de songs óf alleen, of met keyboardspeler/gitarist Danny Louis. Maar ook soms met alle leden van de band. Soms weet ik al meteen of het een song is voor The Mule, of voor de Allman Brothers Band, of de Warren Haynes Band. Maar ook vaak genoeg niet, dan zien we hoe het uitpakt. Het is wel fijn om voor of naar een project te schrijven, zeg maar om ergens met een bepaald doel voor te schrijven. Voor het schrijven van songs ga ik meestal zitten, als het overal om me heen rustig is, 03.00 uur in de nacht bijvoorbeeld. En natuurlijk komt er wel eens spontaan een idee in me op, dan probeer ik daar wel meteen mee aan de slag te gaan. Tijdens het touren lukt dat praktisch niet, dus meestal zijn het de rustige maanden van November tot en met Februari. Dan ben ik thuis, ontspannen, en mijn systeem neemt dan veel meer op. Die rustige periode wordt meestal opgevolgd door een actieve uitbarsting van songs schrijven.”
Waar luister je zelf graag naar?
“Als er nieuwe muziek uitkomt, wil ik dat wel graag ontdekken, al vind ik daar soms weinig interessants tussen. Als ik thuis ben, luister ik naar veel soorten muziek. Muziek uit de jaren 50 en 60 spreekt me erg aan, de blues, jazz en soulmuziek, bijvoorbeeld van Otis Redding en Ray Charles. In drukke tijden, als mijn hoofd wel eens overloopt van de modernere dingen, ga ik graag terug naar de muziek van Bob Dylan, Van Morrison en Bob Marley. Voor mij is dat muziek die werkelijk tijdloos is. En ja, misschien zit daar wel een stukje nostalgie bij zoals je zegt. Ik las ooit een interview met Paul Simon, waarin hij stelde dat de muziek waarmee je bent opgegroeid, zeg maar zo rond je 14e, 15e levensjaar, het langste bij je blijft. En aan de ene kant geloof ik dat ook wel, maar aan de andere kant denk ik gewoon dat de muziek die ik net noemde, toch echt de beste muziek is, die er ooit is gemaakt. En het is mijn geluk dat ik daar mee opgegroeid ben. Tegenwoordig krijgt de jeugd en specifiek de jonge muzikanten op veel manieren muziek aangereikt. Ik raad ze vaak aan naar zo veel mogelijk verschillende genres muziek te luisteren, er het beste uit te halen en op die manier er veel van te leren.”
Vorig jaar vertelde je nog dat je graag eens iets met Bonnie Raitt zou willen doen. Hoe staat het met die plannen en heb je haar misschien ook voor Shout! gevraagd?
“Met Bonnie heb ik wel eens het podium gedeeld, maar niet meer dan dat. Nee, ik heb haar niet voor Shout! gevraagd, maar ik zou wel heel graag een ander project met haar willen doen. Zo denk ik erover om in de toekomst een album op te nemen, misschien in de stijl van een singer/songwriter album, en misschien iets akoestisch. Ik sta open voor suggesties in ieder geval, of het nu een song is of een heel album. Ik zou in ieder geval zeer vereerd zijn om met haar op die manier samen te werken, want ik ben een groot fan van haar.”
Wat zijn je plannen voor de komende periode m.b.t. de Warren Haynes Band en de Allman Brothers Band.
“ De Warren Haynes Band is uitgegroeid tot een echte band, dat doet me heel veel plezier. Het album Man In Motion werd erg goed ontvangen en zeker na een paar liveshows, zijn we een hechte band geworden. Natuurlijk zouden we graag een nieuw album opnemen, maar dat ligt nu nog niet direct in het verschiet. Iedereen heeft een eigen carrière en bandleden Nigel Hall en Alecia Chakour brengen binnenkort hun eigen, goede soloalbum uit. Toch, ondanks dat het moeilijk is om alles in elkaar te passen en te plannen, is deze band de extra moeite dubbel en dwars waard. Later dit jaar gaan we weer touren met de Allman Brothers Band, met onder andere Steve Winwood en Grace Potter. Ik hou erg van de afwisseling van het spelen in verschillende bands, ik zou het echt niet anders willen en kunnen.”
Het interview zit erop en Warren Haynes gaat zich gereedmaken voor het afsluitende optreden van Gov’t Mule vanavond tijdens het Roots In The Park Festival 2013.
De releasedatum van Shout! staat gepland voor 16 September 2013.
Noot van de redactie: Gov’t Mule is zeer binnenkort nog te zien tijdens Blues Peer 2013 op 21 Juli 2013!
http://www.warrenhaynes.net/
http://www.mule.net/
http://www.allmanbrothersband.com/
weer een mooi interview, Nineke Loedeman!
knap interview
Hartstikke goed interview en hele mooie foto’s van deze geweldenaar. Bedankt.