Interview met Tommy Castro
voor zijn show in Piano, Dortmund (D)
17 februari 2019
Tommy Castro is al vaak aan de orde geweest in Blues Magazine omdat veel cd’s en optredens van hem zijn besproken. Enkele weken geleden kwam zijn nieuwe cd ‘Killin’ it Live’ uit en die kreeg ook weer een prima recensie in Blues Magazine. Afgelopen weekend was hij met zijn band Tommy Castro and the Painkillers in De Groene Engel in Oss (lees hier de recensie) en een dag later in zaal PIANO in Dortmund. Aangezien de locatie PIANO bekender voor mij en dichterbij is, was het eenvoudiger het interview daar te doen. Tourmanager Leonard Komar wilde het gesprek liever in het hotel i.v.m. tijdschema. Om 15.00 uur exact op de afgesproken tijd kwam een zeer vriendelijke, goed gemutste Tommy Castro de lounge van het hotel binnen en konden we na een hartelijke begroeting het gesprek beginnen.
Tekst: André Wittebroek. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
De eerste keer dat ik je zag optreden was in 2010 op Het Grolsch Schöppingen Bluesfestival. Jullie optreden zou voor velen het hoogtepunt van de dag zijn (lees hier de recensie), de samenstelling van de band was anders, met blazers en andere bandleden. Was het een bewuste keuze het anders te gaan doen? De blazers doen al jaren niet meer mee.
Inderdaad is het een bewuste keuze geweest. Ik wil me niet steeds herhalen en telkens wat anders gaan doen. Zou ik dat wel doen dan komt het gevaar dat je lui wordt, niet scherp meer bent en verder wil ik mijn gitaarspel en het gitaardominerende geluid verbeteren. Onze cd’s klinken ook niet allemaal hetzelfde, steeds is er weer iets nieuws te ontdekken. De stijl blijft natuurlijk wel dezelfde, dat is mijn stempel op de muziek. Bij ons is dat een mix van eigenlijk alle muziekstijlen; blues, soul, rock, bluesrock, jazz, rock & roll, funk.
Het grootste kenmerk ervan is de groove, voor mij moet er een goede groove inzitten. Daar word je vrolijk, blij van, er zit positieve emotie in en het beweegt je. Het is ontzettend fijn om op het podium te staan en te zien dat het publiek geniet en een heerlijke avond heeft. Ze zijn een lekkere avond uit en dat we samen plezier hebben, daar doe je het voor. Daarom is een goed contact met het publiek zo belangrijk. Waardering wederzijds. De huidige line-up bestaat nu vier jaar en we hebben het fantastisch samen en begrijpen elkaar, ook buiten het podium.
Uit welke personen bestaat de band en hoe heb je die ontmoet?
“Ze komen allemaal uit de buurt van San Francisco. Daar zit al jaren een geweldige muziekscene. Wereldtoppers als de Grateful Dead, Tower Of Power, Sly and the Family Stone, Sonny Rollins, Santana komen er vandaan of zijn er gaan wonen. Zoveel diverse muziekstijlen door elkaar. Je gaat daar vaak naar concerten, ook van de onbekendere bands en ontmoet er veel muzikanten. Zo heb ik de bandleden leren kennen. Op bas speelt Randy McDonald die voor een mooie groove zorgt, drummer is Bowen Brown die nog met John Lee Hooker heeft gespeeld en een heerlijke swing in zijn spel heeft en op keys Mike Emerson, die precies weet waar hij iets moet opvullen of meer achtergrond moet zijn, een geweldenaar in muzikaliteit.”
Dan wilde ik je nog iets vragen over The Legendary Rhythm & Blues Cruise. De cd ervan uit 2011: Tommy Castro presents TLRBC is fantastisch, al jaren in mijn bezit en er staan veel bekende namen op. Waarom sta jij erop vermeld als een soort presentator?
“De eerste keer dat ik een op cruise meeging is mij gevraagd command performary te doen dat betekent o.a. bands aankondigen, optredens helpen organiseren e.d. Toen er in 2011 een cd van gemaakt werd ben ik dus vermeld als Tommy Castro presents en speel ik natuurlijk ook op de cd. Inmiddels heb ik zo’n dertig! cruises gedaan, elk jaar zeker twee, in het voorjaar en het najaar, de ene keer aan de westkust, de andere keer aan de oostkust. Ook erg leuk voor mijn vrouw, het is ook vakantie tussendoor, lekker snorkelen, zonnen, mooie plekken zien. Zwaar leven dan….”
Even naar het begin van je muziekleven. Hoe ben je er zo in verzeild geraakt, door familie, vrienden, school?
“Je zegt familie eerst en dat is ook zo. Door mijn oudere broer, die wilde graag een gitaar hebben. We zagen op televisie The Animals, Paul Butterfield Blues Band en dat was geweldig. Hij wilde een gitaar en die muziek spelen. Bij mij ging het knopje om toen ik The Beatles zag in de Ed Sullivan show en was verkocht. Mijn broer had inmiddels een gitaar maar mijn ouders hadden nog geen geld voor een gitaar voor mij. Oudere zoon eerst. Elke keer als mijn broer niet thuis was pakte ik zijn gitaar en oefende erop. Toen hij dat in de gaten kreeg moest ik er wel wat voor doen. Een voorbeeld: The Beatles droegen in die tijd van die glimmende schoenen en wat moest ik doen: zijn schoenen net zolang poetsen totdat ze zo glommen als die van The Beatles en dan leerde hij mij weer een nieuw akkoord! Ook had hij een oude auto en die moest ik dan weer glimmend poetsen, voor weer een akkoord.”
Was jij na een tijdje niet een betere gitarist geworden zodat hij wat voor jou moest doen?
“Nee hoor. Hij was toch meer een slaggitarist en werkt nu in de online-sails, is getrouwd en speelt niet meer in bands.”
Over televisie gesproken, je zat enkele jaren in een tv show. Wat is het verhaal erachter?
“Het was in de NBC TV show, een comedyshow met muziek erbij. Voor ons was het gewoon werk. Niets mis mee maar anders dan op het podium staan. Het heeft drie seizoenen geduurd. We speelden tien seconden en dan kwam er een komediant op, veel lachen en dan weer even spelen en de volgende komediant kwam op, weer veel lachen enz. De show werd twee weken van te voren opgenomen en schijnbaar had ik een goede lach want er werd veel op mij ingezoomd als ik lachte. I think I had a good laugh!!”
Waar luister je zoal naar in je vrije tijd, vooral blues georiënteerde muziek of van alles wel?
“In ieder geval geen eigen muziek. Ik luister vaak Spotify om te zien wat er speelt in de muziekwereld, ook waar de jeugd naar luistert. Ook al is het hiphop of rap het is muziek en het is belangrijk dat men naar muziek luistert. Door internet heeft iedereen en zeker de jeugd toegang tot alle muziek, heel anders dan in mijn jeugd waar we maar een of twee muziekzenders op een radiootje hadden, je kon niet echt kiezen. De zender waar ik veel naar luister is SyriusXM een goede blueszender. Een van mijn hedendaagse bluesfavorieten Ronnie Baker Brooks draaien ze daar regelmatig, ik vind hem een van de, misschien wel de beste ‘echte’ bluesmuzikant. Een topper, mooie stem.”
Ik zag hem vorig jaar in Schöppingen en inderdaad geweldig, zijn zang deed me een beetje aan B.B.King denken. Daar ben jij mee op toer geweest. Hoe was dat, met zo’n geweldenaar en icoon.
“Fantastisch. Twee zomers ben ik mee geweest en deed zijn voorprogramma. Hij is mijn favoriete bluesgitarist aller tijden. Veel van hem geleerd, niet alleen op muziekgebied maar ook over het toeren, de zakelijke kant. We hebben hele gesprekken gevoerd en hij was een bijzonder aardig en vriendelijk persoon. Zijn dood was echt een klap voor mij, was er kapot van. Gelukkig hebben we zijn muziek en de herinneringen nog.”
Wat kunnen we vanavond verwachten op het podium in Piano?
“Een show met oude en nieuwe nummers met veel groove, funkyblues en hopelijk een gezellige sfeer en goed contact en plezier met het publiek. Wanneer we allen een mooie, gezellige avond hebben is het een geslaagde avond.”
Mag ik je namens Blues Magazine bedanken voor dit erg prettige en gezellige gesprek en deze middag is in ieder geval geslaagd. En er komt ook een showverslag aan in Blues Magazine.
“Jij en Blues Magazine ook bedankt voor de interesse en complimenten voor je goede voorbereiding.”
Heel graag gedaan. Tot een volgende keer en succes vanavond.
Links: www.tommycastro.com
prachtig verslag veel info