In gesprek met … Thorbjørn Risager
17 Maart 2011
Spirit of ’66, Verviers, Belgie
Tekst : Suzanne Margaroli
De 38-jarige Thorbjørn Risager heeft inmiddels een flinke live-reputatie opgebouwd. Met zijn 7-koppige band tourde hij de afgelopen jaren door 15 landen en speelde hij vorig jaar 95 shows in clubs en op grote festivals waaronder Moulin Blues. Zijn in 2010 uitgebrachte cd ‘Track Record’ krijgt unaniem enthousiaste kritieken en in datzelfde jaar zette hij bij de Spirit of ’66 in het Belgische Verviers het ‘beste bluesoptreden van 2010’ neer volgens eigenaar Francis Geron. Hoog tijd dus voor BluesMagazine om eens persoonlijk kennis te gaan maken met de man en zijn band.
Thorbjørn Risager is zijn eigen manager, de onbetwiste bandleider en componeert daarbij ook alle songs. De band fungeert als een goed geoliede machine zowel op het podium als daarbuiten. Elk bandlid heeft een eigen taak van webmaster tot merchandiser of labelmanager. Die laatste taak is toebedeeld aan Peter Kehl de trompettist. Per toeval zegt Peter want ‘ik had al een eigen label met artiesten en Thorbjørn zocht een platenmaatschappij.. zodoende’. Dat het niet alleen muzikaal maar ook persoonlijk goed klikt bewijst dat de bandleden (op een enkele uitzondering na) vanaf de oprichting in 2003 bij elkaar zijn. Iets wat de consistentie en de optredens natuurlijk alleen maar ten goede komt.
Risager’s grote helden zijn BBKing en Ray Charles. Hij benadrukt dat het vooral de zang van BB King en Ray Charles is die hem fascineert, niet het gitaarspel. Volgens Risager zijn wij als Europeanen vooral en misschien zelfs teveel gericht op de gitaar en het gitaarspel en hebben ze minder waardering voor de zang als bijv. in Amerika. ‘Men zegt steeds ‘de gitarist die en die’ en ‘de gitarist die en die’. Dat is de eerste focus als men hier over muziek spreekt. En vergeet daarbij het belang en de impact van de zang’. Zelf is hij gezegend met een rauwe, krachtige stem en verweeft in zijn zangstijl soul, gospel, rock, R & B en funk. Niet geheel onterecht maken diverse mensen in het publiek de opmerking ‘zijn stem klinkt net als die van Ray Charles’. Ik vraag hem of hij bewust zo is gaan zingen maar dat wordt ontkent. De stem is puur natuur hoewel hij toegeeft dat de stijl zoals van iedereen natuurlijk toch beïnvloed is door wat je fascineert en waar je mee bent opgegroeid.
Op zijn website kun je oefenen zijn naam correct uit te spreken. Hij lacht charmant over mijn pogingen, van die ruwe stem is buiten de optredens niets te merken.
Zijn liefde voor de bluesmuziek resulteerde erin dat Risager zijn carrière als leraar omgooide en muziek ging studeren aan het Conservatorium van Kopenhagen. Tegenwoordig speelt hij op het podium alleen nog gitaar maar daarbuiten ook niet onverdienstelijk de saxofoon. In Denemarken treedt hij ook op in een andere bezetting waaronder vaak met Mike Anderson maar op mijn vraag is hij heel beslist, alléén in Denemarken. Voor de beeldvorming is het beter Thorbjorn Risager als band steeds als één geheel te presenteren aan het publiek.
De overige bandleden schuiven een voor een aan, goedgemutst na het eerst succesvol verlopen optreden. Normaal spelen ze een tweesetter met een toegift maar vanavond kon het zeer enthousiaste publiek ze overhalen een tweede toegift te spelen. Iets wat zeer goed uitpakte want zoals Søren Bojgaard verklaard ‘normaal krijgt iedereen zijn ‘moment of fame’ in de show alleen de basspeler en de drummer nooit. We spraken er al een tijdje over hoe we dat kunnen integreren in de show en vanavond lukte dat heel goed. We zijn er heel tevreden over’. Risager verteld dat hij het heel belangrijk vindt dat een band zich aan het publiek voorstelt. Al zijn het maar drie woorden in de landstaal, iedereen is verplicht wat te zeggen. Het schept een band met het publiek en zorgt voor een goede sfeer tijdens het optreden. Vriendelijkheid naar de mensen toe is heel belangrijk, het publiek laten weten dat je waardeert dat ze speciaal naar jouw optreden zijn toegekomen… En het publiek in Verviers waardeerde het zeer zeker dat het door elk bandlid in zijn beste Frans/Engels/Deens welkom werd geheten.
Risager vertelt dat ze heel graag touren, het voelt als een familie op reis en natuurlijk musici willen altijd graag spelen. Maar de bandleden hebben thuis gezamenlijk 15 veelal jonge kinderen en die hebben ook aandacht nodig. Geprobeerd wordt om daar een goede balans in de vinden. Natuurlijk zou een grote doorbraak geweldig zijn maar hij is heel tevreden over de manier en snelheid waarop zijn bekendheid zich momenteel opbouwt.
Ook een grote tour Frankrijk staat deze zomer op het programma, geholpen door het bekende Franse blueslabel Dixie Frog dat Risager onder zijn hoede heeft genomen.
Op mijn vraag of ze iets zien in het ‘Blues in the schools’ project reageren alleen zeer positief. Het is belangrijk je muziek te delen met de jeugd, alle bandleden zijn conservatorium geschoold, sommigen geven tijdens down-time les en indien gevraagd zal de band zeker graag meewerken aan zo’n project of andere workshops.
De mix van muziekstijlen is kenmerkend voor de band en een bewuste keuze van Risager. Hij wil namelijk niet dat het publiek zich verveelt. Iets wat inderdaad met zo’n variatie aan stijlen onmogelijk is. De blazers-sectie verleent sommige songs zelfs bijna big-band-achtige grooves. Risager kan zich niet voorstellen met minder bandleden te touren want dat zou hem heel erg beperken in zijn stijl. Bovendien heeft hij de artistieke input nodig van de anderen verteld hij met een knipoog want anders zou hij ‘alleen blues spelen’.
Momenteel werkt Risager aan een nieuwe cd die in januari 2012 moet gaan uitkomen. Er zijn al 9 nieuwe songs opgenomen waarvan er vanavond twee gespeeld werden. Alle songs worden geschreven door hemzelf maar de keuze voor wat er op de cd terecht komt maken ze samen in goed overleg. De overige songs laten nog even op zich wachten want hij heeft ‘peace and quiet’ nodig om te schrijven, schrijft niet gauw iets onderweg. Maar aangezien er zich nieuw huiselijk geluk zal aandienen in de zomer heeft hij dan een tijd vrij genomen en zal dan de rest van de cd voltooid worden.
Thorbjørn Risager On Tour 2011 – Be/NL, nog te zien de komende tijd in
March 20th (Sunday) – Bluesclub XXL, Wageningen (NL)
March 21st (Monday) – Banana Peel, Ruiselede (BE)
April 1st (Friday) – Bluescafé, Apeldoorn (NL)
April 2nd (Saturday) – Bierbeek Blues’d Up, Bierbeek (BE)
April 3rd (Sunday) – Café Wilhelmina, Eindhoven (NL)
Video’s uit de Spirit, Verviers – 17 Maart 2011
Love turned cold http://www.youtube.com/watch?v=z7PArFNbIDI
Stand beside me http://www.youtube.com/watch?v=FkFTFlqAoIM
Let’s go down http://www.youtube.com/watch?v=_A9J1t9iX94
Setlist Thorbjørn Risager @ Spirit of ’66 Verviers – 17 Maart 2011
Discografie:
1- ‘Live’ 2004
2- From the heart (2006)
3- Here I Am(2007)
4- Live At Victoria(2009)
5- Track Record(2010)
Bandbezetting:
Thorbjørn Risager – gitaar, zang
Kasper Wagner – saxofoon
Peter Kehl – trompet
Emil Balsgaard – piano/hammond
Martin Seidelin – drums
Søren Bøjgaard – bas
Peter Skjerning – gitaar, zang
Website artiest : www.risager.info
Toevallig staat dit optreden voor vanmiddag in mijn agenda, dus dit interview komt op een mooi moment. Suzanne, bedankt !!
Wordt een feestje hoor Stan! Neem zoveel mogelijk mensen mee ze verdienen het.
geweldige artiest mensen, en ook dan kan ik dus helaas ook niet,have fun. Frank
Ik ga lekkur 1 april in mn ‘Thuishok’:Bluescafé,Apeldoorn weer Thorbjørn Risager zien!Na hun optreden vorig jaar(zie Concertverslag: https://bluesmagazine.nl/concert-verslag-thorbjorn-risager-6-oktober-2010-bluescafe-apeldoorn terecht door clubowner Jan Kerseboom (die toen , net als ik, lyrisch was over hun optreden toen ook dit jaar weer terug gehaald!! Mis ze niet! @Suzanne Margaroli TOP Band heje! Prima interview!
Ook Bluesclub XXl http://www.bluesclub-xxl.nl schrijft terecht over het a.s. optreden van vandaag in hun nieuwsbrief deze week:
Quote:
“..Waarschijnlijk Europa’s top bluesact. En we overdrijven niet om het nogmaals te schrijven: dit is Europa’s top bluesact. Hun passages op de grote zomerfestivals de voorbije jaren (ondermeer Gevarenwinkel, Springblues en het Belgium Rhythm & Blues festival van Peer, Moulin Blues Ospel) resulteerden steeds in dozijnen erg lovende reviews van de gehele bluespers.
Vandaag de dag, zowat 40 songopnames verder, allen ontsproten uit zijn eigen pen, ontwikkelde hij zijn eigen gerespecteerde sound.
Zijn ruwe, sterke stem typeert mee zijn stijl. Hij weeft draden van soul, gospel, rock, R&B en funk doorheen zijn bluesmuziek. Opvallend is de manier hoe deze band met een dergelijk gevarieerd concept zijn publiek weet te boeien en aan zich kan kluisteren van de eerste tot de laatste song.
Risager’s jongste CD “Track Record” wordt wereldwijd unaniem in koor door de pers de hemel in geprezen. Thorbjørn Risager komt naar Wageningen met zijn voltallige 7-koppige band. Deze band swingt als geen andere. Het is ons een eer hen aan onze Bluesclub XXL wall of fame te mogen toevoegen. Dit moet je ervaren! ”
Geen woord teveel geschreven
Zondag was ik al om 12.00 uur in de Bluesclub samen met onze geluidsmensen Ton en Jan alles opbouwen, grote band dus het groot podium, ook het drumpodium opgezet, staat altijd leuk. helaas kwam ik tot de ontdekking dat ons spandoek gejat was, maar het is niet anders, de band was er om 14.00 uur aardige gasten en bij het soud shack hoorde je al wat voor een geweldige band Thorbjørn Risager is, wat een goede strakke band en wat een stem, we hebben zeer veel bands in onze Bluesclub XXL gehad en zaterdag in Tiel ook de nodige bands gezien, maar ze konden niet tippen aan Thorbjørn Risager deze hoort bij de top 5 die ik de laatste jaren gezien hebt, helaas hadden maar een kleine 80 man de moeite genomen om naar Wageningen te komen, ze hebben heel wat gemis. je krijg nog de kans om ze te zien, ze treden nog een paar keer op, ik zou zeggen GAAN
@Ben, helemaal mee eens “GAAN”
Ps was zondagmiddag weer geweldig goed toeven in XXL !!!!
Gr uit Utrecht: Stan
Complimenten aan Ben, Jaap en Gerben van Bluesclub XXL Wageningen!
Alweer een “gouden” hand van vastleggen van artiesten deze keer!
Geweldige band, het kon alle kanten op wat betreft soli. Dat ging het ook, de trompetsolo was echt verpletterend mooi. Verder vonden we vooral de slide gitarist en blazers “awesome”.