In gesprek met SOUTHSIDE JOHNNY
20 Juli 2010 – 17.00 uur
tekst Jeroen Bakker
Het is heet in New Jersey op het moment dat we Southside Johnny spreken. Hij heeft een paar dagen vrij en dat mag als redelijk uniek worden gezien want het grootste gedeelte van het jaar is hij op tournee met zijn begeleidingsband The Asbury Jukes. Geen probleem hoor, ik woon in Ocean Grove vlakbij het strand en ik ga zodadelijk even afkoelen in de zee, aldus John.
Heet was het ook tijdens de recente editie van het Bospop Festival in Weert waar de temperatuur in de tent een kookpunt bereikte en dat was niet alleen vanwege de muziek.
Viel voor zowel jou als het publiek vast niet mee om het optreden tot een goed einde te brengen. Is er nog een specifieke herinnering aan dat optreden?
John: Er waren geen ventilatoren aanwezig en we vroegen ons daadwerkelijk af of we het einde wel zouden halen. Het publiek liet het ondanks de hitte niet afweten en dat inspireerde ons weer om er zoals altijd keihard tegen aan te gaan. De sfeer was uitgelaten en dat had ook een beetje te maken met de WK-finale. Maar goed dat we een dag eerder speelden hahaha.
Was er geen tijd om in die week enkele clubshows in Nederland te doen?
Nee, we zijn de dag erna direkt naar de States gevlogen omdat we een optreden met Bon Jovi in Cleveland zouden doen. In oktober zullen we terugkomen in Europa waarbij we in Amsterdam en Groningen zullen spelen.
Is het geen vreemd gevoel om jouw muzikale partner, gitarist Bobby Bandiera, na al die jaren in een andere band te zien spelen?
Hij is nog op het nieuwe album Pills and Ammo te horen maar werd kort na de opnamen door Jon Bon Jovi gevraagd om mee te gaan op tournee. In de studio werkten we al samen met Andy York, de gitarist van John Mellencamp, en die twee wisten elkaar enorm te inspireren. Het idee ontstond nadat ik met mijn toetsenist had afgesproken om een stevig album te maken waarin de nadruk op het gitaarwerk lag. Voor de verandering heb ik met hem het grootste gedeelte gecomponeerd en dat ging niet zonder slag of stoot hahaha. Het overleg wat wij dikwijls met elkaar hadden ontaardde meestal in heftige conflikten waaruit het beste van ons beiden naar boven kwam.
Hiermee is de subtitel van het album A Little Chaos Is Good For The Soul meteen verklaard?
Ja, maar dat geldt eigenlijk voor al mijn albums. Ik vind het prettig om iedere keer op een andere manier aan het werk te gaan maar dikwijls verval je in het bekende, vertrouwde patroon. In dit geval heeft het ook betrekking op de spontane jams in de studio waaruit vaak iets moois kan ontstaan. Ik houd er van om in de studio iets uit te proberen. Een uitzondering was overigens het opnemen van Grapefruit Moon, het voorlaatste album en tevens mijn eerbetoon aan de muziek van Tom Waits. Daar ben je nu eenmaal iets meer beperkt in de mogelijkheden hoewel de muziek van Waits eigenlijk al avontuurlijk genoeg is.
Ondanks de lovende recensies en de goedkeuring van Waits, die overigens ook een bijdrage leverde, bracht Grapefruit Moon niet het gewenste resultaat. Heb je er achteraf gezien spijt van deze stap te hebben gezet?
Nee hoor, het was een bijzondere ervaring waar ik nog steeds erg trots op ben. Soms moet je nu eenmaal zo’n stap zetten ook al blijkt het uiteindelijk een financiële tegenvaller. Ik weet zeker dat diverse mensen mij op positieve wijze zullen blijven herinneren aan dit project.
Op Pills and Ammo draag je ieder nummer op aan één of meerdere personen. Zo is Keep On Moving opgedragen aan The Killer ofwel Jerry Lee Lewis. Krijgen we in de toekomst nog meer tributes?
Ik plan dat soort dingen nooit maar het zou best eens mogelijk zijn aangezien wij ons altijd heel erg laten beïnvloeden door diverse stijlen en artiesten. Met Gary US Bonds heb ik bijvoorbeeld al heel lang het idee gehad om samen een nummer te doen met die typische New Orleans sound. Het is er nu eindelijk van gekomen en het resultaat hiervan is Umbrella In My Drink geworden.
Klopt het ook dat je Warren Haynes, gitarist van The Allman Brothers en Gov’t Mule, hebt gevraagd mee te doen?
Klopt, ik wilde ergens een slidegitaarsolo hebben en dacht aan Warren omdat we met hem wel eens eerder hebben gespeeld maar hij is bezig met een uitgebreide tournee. G.E. Smith is ook ter sprake gekomen. Ook iemand die we goed kennen en goed bij de groep past. Vervolgens kwam iemand op het idee om Andy te benaderen en bij de eerste ontmoeting bleek er een goede klik te zijn. Andy is heel bepalend geweest op het laatste album.
Lisa Fisher, achtergrondzangeres van The Rolling Stones en Tina Turner, lag zeker ook goed in de groep?
Zij is behalve één van de allerbeste zangeressen een waanzinnig aardige persoon. Lisa zingt mee op Heartbreak City en dat is mede daardoor één van mijn favoriete tracks van het album.
Bestaan er eigenlijk wel muzikanten die absoluut niet bij jouw muziek passen?
(lachend) Ik zou er niet zo maar één kunnen opnoemen.
Southside Johnny Live In Concert
vrijdag 15 oktober 2010 : Paradiso, Amsterdam
maandag 18 oktober 2010 : Oosterpoort, Groningen
Internet : www.southsidejohnny.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe