Interview: SNOWY WHITE
Datum: 4 Mei 2009
Tijdstip: 13.40 uur
Het is een stralende, zonnige maandagmiddag wanneer Bluesmagazine op het afgesproken tijdstip Snowy White niet aan de lijn krijgt. Ondertussen doet in het nabijgelegen kanaal een groep zwanen herinneringen oproepen aan een prachtige reclame-spot uit 1995 waarin het tot vervelens-toe gedraaide, maar tijdloze ‘Bird of Paradise’ van White klinkt. De clip vertoont het beeld van zwanen die op het water landen of opstijgen vanuit het water als zware boeings van onze nationale luchtmacht. De zwanen hier zijn druk bezig een plaatsje te vinden om zich daar voor langere tijd te vestigen met gezinsuitbreiding als uiteindelijk doel.
De commercial lijkt indirect op de carrière van Snowy White. Onder de vleugels van Peter Green betreedt White in de zeventiger jaren voorzichtig de eerste stapjes in de bluesmuziek. Enkele jaren later stijgt zijn faam in vogelvlucht tot grote hoogten als gitarist van Thin Lizzy en vervolgens van zowel Pink Floyd als Roger Waters maar toch zal dat ene enorme solo-hitsucces voor altijd onlosmakelijk met hem verbonden blijven. Begin jaren negentig belandt Snowy White in Bluesland om zich daar als blues-artiest geheel zelfstandig te manifesteren.
Wanneer we eindelijk contact hebben begint hij met zich te verontschuldigen voor een uitgelopen interview. Met ‘In Our Time of Living’ is er namelijk een nieuw album uit en deze is ook door de Britse pers niet onopgemerkt gebleven.
Hoe zijn de eerste reacties op het album?
White: ‘De eerste signalen zijn heel positief, het is zojuist uitgebracht dus het is moeilijk om daar veel over te zeggen. De reacties op de nieuwe nummers tijdens twee try-outs, begin april, in Griekenland waren overigens fantastisch’.
Wat is het grote verschil tussen The White Flames enThe Snowy White Blues Project? Zou ‘In Our Time of Living’ ook met je eerste band gemaakt kunnen zijn?
White: ‘Als ik eerlijk ben zijn er meer overeenkomsten dan verschillen. Zo bestaat Project uit Matt Taylor (gitarist/vocals) en de bij jullie bekende Ruud Weber jr (bass/vocals) en Juan van Emmerloot (drums). Met Juan werk ik al sinds jaren negentig samen en hij is vast bandlid van The White Flames. Het grote verschil is de samenwerking met Matt die behalve dat hij een aanzienlijk aandeel in de composities vormt, evenals Ruud een betere blues-stem heeft dan ik. Zonder hun zou dit album met The White Flames, waarin ik veel vocaal bijdraag, veel minder als een blues-project geklonken hebben en dat is juist wat ik niet wilde. The White Flames bestaat echter nog steeds hoor. Je moet het meer zien als een studio-project en tegen het einde van dit jaar zullen we nieuw materiaal uitbrengen’.
Probeer je nu niet stiekem op twee paarden te wedden?
White (lachend): ‘Nee zeker niet, ik vind het met beide bands fantastisch om te werken maar Blues Project moest ik gewoonweg doen. Ik had een bepaald geluid voor ogen dat ik zowel in de studio als op het podium wilde produceren en dat is me denk ik gelukt. In The White Flames is meer ruimte voor andere stijlen zoals pop, jazz en rock. Bovendien schrijf ik nog steeds nieuw materiaal en dat zijn niet uitsluitend blues-georïenteerde nummers’.
Je hebt met zoveel bekende namen samengewerkt. Is de kans aanwezig dat we je komende tournee eens kunnen aantreffen met bijvoorbeeld Peter Green die onlangs nog in Nederland speelde, Mick Taylor die binnenkort in Nederland komt spelen of Chris Rea die al meerdere afscheidstournees afsloot in Nederland?
White (wederom lachend): ‘Nee ik moet je dan toch echt teleurstellen, ik wil me nu helemaal focussen op The Blues Project. Wellicht dat er zich in de toekomst nog een leuke gelegenheid voordoet maar op dit moment is dit wat ik wil’.
Als laatste de prangende vraag: Je speelt zes, een festival-optreden in het Belgische Handzame niet meegerekend, optredens in vijf dagen tijdens je Nederlandse tour. Wat kunnen we verwachten? Speel je als je ’s avonds moet optreden ’s middags met de handrem er op?
White: ‘De mensen die mij langer kennen weten dat zoiets nooit zal gebeuren. We zijn in dat opzicht professioneel genoeg maar het belangrijkste is wellicht dat we enorm graag spelen. De setlist zal bestaan uit een mix van ongeveer alle nieuwe nummers en enkele akoestische dingen. Bovendien zitten er altijd een paar ‘standards’ in zoals ‘I’m So Glad’ van Skip James dat je ook op het album aantreft.
White benadrukt nogmaals heel erg uit te zien naar de optredens in Nederland. Zaken als geluid of voorzieningen zijn hier uitstekend geregeld en de mensen geven hem een welkom gevoel. Hij kijkt er enorm naar uit om alle bekenden even te kunnen spreken. Wij beloven hem te zullen volgen tijdens zijn optredens hier. Wordt dus vervolgd.
(Jeroen Bakker)
CONCERT DATA SNOWY WHITE
20 mei 2009 : Weert – De Bosuil
21 mei 2009 : Handzame (Belgie) – Delirium Bluesfestival
22 mei 2009 : Leeuwarden – Muziekcentrum Schaaf
23 mei 2009 : Hengelo – Bam Festival (middag)
23 mei 2009 : Zoetermeer – Boerderij (avond)
24 mei 2009 : Veendam – Cultuurcentrum Van Beeresteijn (middag)
24 mei 2009 : Purmerend – P3 (avond)
Ook komt Snowy White in september naar Nederland voor het speciale “Symphony in Blues” gebeuren:
13 september 2009 – 013, Tilburg met Snowy White + Julian Sas + Ian Siegal + Matt Scofield en vele anderen
We horen graag je mening! Voeg reactie toe