September vorig jaar verblijdde de Noord-Ier Simon McBride de wereld met zijn tweede album Since Then. Net als het twee jaar oude debuut een lekker vette verzameling bluesrock, al is McBride er niet de man naar zich aan de grenzen te houden. Op 22 april staat hij, samen met Todd Sharpville en Stefan Schill, eenmalig in De Boerderij te Zoetermeer. Reden om de innemende bluesman even aan de telefoon te vragen.
Tekst: Dietmar Terpstra
Er moet iets in het drinkwater in zowel Ierland als Noord-Ierland zitten. Hoe is het anders te verklaren dat de beide landen barsten van het muzikaal talent. Op blues- en rockgebied is het eiland ook al zo rijk gezegend, met grootheden als Phill Lynott, Rory Gallagher en Gary Moore. Is er sprake van een traditie?
‘’ik heb eerlijk gezegd geen idee. Wel is het zo dat er enorm veel talent is’’, vertelt de jonge bluesman met gebruikmaking van een sappig Iers talent via de telefoon vanuit zijn woonplaats Belfast. ‘’Er wordt in Belfast veel muziek gemaakt, en er is een grote scene, niet alleen op het gebied van blues en rock, maar ook op het gebied van popmuziek.’’
‘’Ik zou het geen probleem vinden deel uit te maken van die traditie, maar ik wil er wel mijn eigen stempel op drukken. Ik probeer uitdrukkelijk mijn eigen ding te doen, mijn eigen muziek te maken. Natuurlijk ben ik beïnvloed door Rory en Gary, maar ik probeer er mijn eigen draai aan te geven. ‘’
De kleine Simon was amper tien jaar oud toen hij zijn eerste gitaar in de frele armpjes gedrukt kreeg. ‘’Mijn vader was een groot muziekliefhebber, hij draaide altijd muziek, Cream, The Free, dat soort dingen, daar ben ik natuurlijk door beinvloed. Het leren bespelen van de gitaar ging me vlot af, na vier jaar kon ik heel aardig spelen, en op mijn zestiende werd ik gevraagd voor Sweet Savage. Met hen heb ik twee albums gemaakt. Later heb ik ook nog bijdragen geleverd aan de band uit The Commitments. ‘’
‘’De laatste vier jaar ben ik mij op de bluesrock gaan richten. De reden daarvoor is, dat in de bluesrock veel ruimte is voor de gitaar, mijn grote passie. Er zijn geen grenzen. Je kunt rocken, funky spelen en de blues maken, je kunt alle kanten op. En daarnaast is het natuurlijk een emotioneel genre, je speelt het vanuit je hart. ‘’
‘’Mijn inspiratie haal ik uit alledag. Soms is het moeilijk, dan laat ik een song even liggen. Vaak gaat het goed, en wat goed is komt snel. The creative juices flowing, zeg maar. Met het laatste album ben ik ongeveer twee maanden bezig geweest. Ik had 45 songs geschreven, waarvan er dus veertien op de plaat verschenen zijn. Mijn band pakt het gelukkig allemaal snel op. Carl (Harvey,red.) is een geweldige bassist, en Paul ‘Hami’ Hamilton doet me aan Jon Bonham denken, dus dan weet je het wel.’’
Simon McBride is tegenwoordig labelgenoot van onder meer Ian Siegal en Matt Schofield, bij het inmiddels fameuze Nugene Records in Engeland. ‘’Ik ben erg blij met Nugene, zij zijn eerlijk, en daar hou ik van. Ik loop al een tijdje mee in deze business, en ik heb meegemaakt dat je gouden bergen wordt beloofd. ‘Morgen ben jij de ster!’, zeggen ze dan. Dat zal je bij Nugene niet overkomen.’’
Later dit jaar komt Simon McBride terug naar de Benelux voor meer shows.
Website Simon McBride : www.simonmcbride.net
We horen graag je mening! Voeg reactie toe