In gesprek met Ruben Hoeke
Het is niet vreemd om te veronderstellen dat gitarist en bandleider Ruben Hoeke tot de drukst bezette muzikanten van Nederland behoort. Tussen alle bedrijven door vond hij desondanks tijd voor een update met Blues Magazine. Onlangs is het 25-jarig podiumjubileum nog gevierd, het moment waarop is stilgestaan bij het feit dat Hoeke al vijfentwintig jaar bezig is met optreden voor een live-publiek maar op dit moment wordt al weer volop gewerkt aan de volgende vijfentwintig jaren op het podium. Gaf hij in het vorige gesprek nog aan zichzelf “helemaal klem te hebben gespeeld” en over een goed gevulde agenda te beschikken, niets is hem teveel en ook nu worden probleemloos extra afspraken gemaakt want: “Het kan altijd nog voller”, aldus de bevlogen muzikant. Naast het recente uitbrengen van ‘All Saints’, het nieuwe album van de Ruben Hoeke Band waar hij enorm trots op is heeft hij zich en passant nog even op een project gestort: het Red House-project. Hoogste tijd om eens bij te praten dus…
Tekst: Jeroen Bakker
“Ik blijf het optreden simpelweg erg leuk vinden. Ik hoop dat ik als ik de 70 jaar ben gepasseerd, er nog net zo over denk. Zoals het er nu voor staat denk ik dat het wel goed komt’’, klinkt het enthousiast.
De release van het nieuwe album ‘All Saints’ heeft inmiddels plaatsgevonden. Sinds 1 november is het 6e RHB-album overal verkrijgbaar. “Wat wij in de studio doen verschilt nauwelijks van de podiumverrichtingen. Het voordeel daarvan is dat wij de opnametijd kunnen beperken tot een minimum. Sommige bands moeten eindeloos repeteren om hun nieuwe materiaal ook live te kunnen spelen. Bij ons gebeurt het dus meestal andersom.” In drie weken tijd is alles opgenomen en is de vierde plaat in vier jaar gereed gekomen. “Lekker creatief blijven”, noemt hij dat. “We zijn inmiddels een album-release tour gestart maar op 17 november zal de cd/lp officieel gepresenteerd worden middels een optreden in De Flux te Zaandam waar Jan Akkerman één van onze special guests zal zijn. Dat wordt een eenmalig en uniek optreden.’’
Hij is erg blij met de huidige bezetting van zijn band en ziet nog steeds een positieve ontwikkeling in de samenwerking en het resultaat waar naar toe wordt gewerkt. Het is een prachtige mengelmoes van diverse muzikanten. “Mijn broer Eric is van de jazz, fusion en wereldmuziek. Lucas, de zanger en schrijver van de teksten, is eigenlijk van alles en Mike, onze bassist, is van de funk en soul. Bij mij is het altijd de rock, blues en pop die de boventoon voeren. Bij elkaar hebben we onze eigen sound. Zoals niemand anders klinkt en/of speelt. Dat durf ik wel te stellen ja. Je kan er van houden of niet, dat blijft een kwestie van smaak. We maken gewoon de muziek die wij fijn vinden en niet wat op het moment commercieel gezien het handigst is. Ik heb nooit gebogen voor commercie en zal dat ook nooit doen. Ik word veel rijker van goede muziek en fijne vrienden dan van heel veel munten.’’
In de studio is naar verluidt werkelijk alles uit de kast gehaald om van ‘All Saints’ een ijzersterk album te maken. “Alles is ‘kapot’ gegaan, van de apparatuur tot aan de stembanden van Lucas. ‘’Hij heeft alles ingezongen in drie nachten. Ongelooflijk eigenlijk. En… Alles was bruikbaar en is op het album terecht gekomen. Spatzuiver. In oktober vorig jaar ben ik begonnen met de voorbereidingen, in januari zijn we gaan repeteren, opnemen deden we in februari in de Captain Hook Studio van mijn beste makker Marten Haak en in mei werd het mixen afgerond door Pieter-Bas Borger die onze vorige albums ook heeft gedaan. Topgozer is dat. Dit is zonder twijfel het beste RHB-album tot nu toe. Maar pas maar op voor de volgende, haha!’’
Hoeke lijkt zichzelf werkelijk nooit een moment van rust te gunnen. “Wanneer de mix gereed is, is voor mij eigenlijk de klus gedaan en ben ik alweer bezig met het plannen van iets nieuws. Voor mij is het album dan af en begint het alweer te kriebelen om nieuwe ideeën uit te werken. Als muzikant wil je nu eenmaal creëren. Elke plaat blijft bovendien een leerproces, een zeer boeiend iets. Het is vergelijkbaar met wanneer je een schilder vraagt of hij tevreden is met zijn schilderij. Meestal is het antwoord ‘Nee’. Volgens mij wordt het ook heel lastig als je 100% tevreden bent want dan wordt een eventuele opvolger wel erg moeilijk.”
De vergelijking met het schilderij vormt een mooi bruggetje naar het ontwerp van de albumcover. De titel van het album ontstond toen Hoeke ergens een LP zag liggen van ‘All Saints’, een populaire band uit de jaren negentig. Dat moest de titel worden. Zijn goede vriend, collega en grafisch ontwerper Jan Blaauw ging er mee aan de slag. “Het is een titel die verwijst naar ‘tegenstellingen’. Een thema dat regelmatig terugkeert in de teksten van Lucas. Het gevecht tussen ‘goed en kwaad’. Het hoesontwerp moest dat uitdragen. Uiteindelijk zie je op het strand David, mijn jongste zoon als duiveltje en Lois, de dochter van Eric, is het engeltje. Ik vind het persoonlijk een zeer krachtige hoes. Jan heeft weer perfect aangevuld waar de muziek op ‘All Saints’ om vroeg.’’
Naast het eigen sterke materiaal is er op ‘All Saints’ een opvallende uitvoering te vinden van een U2-track. Hoeke is een groot liefhebber van het wereldberoemde Ierse viertal. ‘Love Is Blindness’, dat in tegenstelling tot wat velen denken niet voor ‘Achtung Baby’ is geschreven maar al tijdens de opnamen van Rattle & Hum werd uitgewerkt en eigenlijk bestemd zou zijn voor zangeres Nina Simone, noemt hij ‘een prachtig mooi nummer dat enorm is ondergewaardeerd in de U2-catalogus.’
“Ik ben op zoek gegaan naar iets waarvan ik het ‘eigen kan maken’ en dit leek mij een mooie uitdaging om er een blues-uitvoering van te maken. Het leek mij bovendien uitermate geschikt om Lucas hier op los te laten. Hij kende de track nog niet maar één take bleek voldoende om het album te halen. Hij is iemand die de essentie begrijpt van zo’n nummer. Het gaat natuurlijk niet eens zozeer om het zang-technische aspect maar bovenal om de intentie, om het gevoel wat hij er in weet te leggen. Ik heb Lucas dan ook helemaal zijn gang laten gaan in het nummer.” Om er vlug lachend aan toe te voegen: “Maar ik heb er natuurlijk we even een gitaarsolo van vier minuten in gegooid. Dat mocht daar wel even. En als je dan van goede vrienden hoort dat ze hun tranen de vrije loop hebben laten gaan door nummers op deze nieuwe plaat, dan weet je dat je goed bezig bent.’’
Hoewel deze maand geheel in het teken staat van het nieuwe album, is er nog iets wat hem al enige tijd bezig houdt. Dat is het ‘Red House’-project t.b.v. ‘Santa Maria de la Esperanza’ weeshuis te Ecuador waar goede vriend Erwin Musper werkzaam is. Musper werd wereldberoemd als studiotechnicus, producer en mixer, die ooit de Scorpions naar De Wisseloord Studios haalde en werkte met bekende Nederlandse namen als Golden Earring, Normaal, Doe Maar, Toontje Lager en Anouk. Musper verhuisde in de jaren negentig naar Amerika en werd gevraagd om Van Halen op te nemen terwijl ook Bruce Springsteen, Def Leppard, Bon Jovi, Mick Jagger en David Bowie graag gebruik maakten van zijn kwaliteiten in de studio.
“Hij was columnist voor een muziekblad waar ik ook voor schreef en zodoende kwamen wij met elkaar in contact. Hij bleek ook bereid om mij te helpen met het masterproces van ‘Loaded’ in 2013. Op een gegeven moment verkocht hij zijn studio in Amerika en wilde samen met zijn vrouw Danielle gaan reizen en genieten van zijn pensioen. Hij had het allemaal wel gezien en vertrok naar Zuid-Amerika waar hij uiteindelijk in Ecuador belandde. Hij kocht daar een huis en heeft vrij snel daarna zijn hart verpand aan een weeshuis voor kinderen variërend in leeftijd van van 0 tot 14/15 jaar. Hij is daar ingestapt met zijn vrouw en heeft daar zijn levenswerk van gemaakt. In dat huis zitten momenteel zo’n 80 kinderen. Hij zorgt ervoor dat ze naar school kunnen, regelt daar nieuw sanitair, verzorgt eten en nog veel meer. Er worden kinderen gebracht die zijn achtergelaten door familie, verwaarloosd, mishandeld, misbruikt… Hij vangt ze op, verzorgt ze en tovert weer een glimlach op hun gezichtjes. Dat doet hij onder meer door muzieklessen. Ik heb een keer een gitaar aan zijn vrouw meegegeven en toen kreeg ik later foto’s te zien van dolblije kinderen met mijn elektrische gitaar. Erwin las op een bepaald moment mijn stuk waarin ik schreef over het afbranden van de Notre Dame en dat daar in no time honderden miljoenen voor het herstel ervan werd verzameld, terwijl de kinderen daarnaast en in diezelfde buurt bedelen om te kunnen eten. Het raakte hem enorm en hij vertelde mij dat hij in het weeshuis wekelijks voor veel kinderen medische zorg moet regelen omdat zij ademhalingsproblemen hebben vanwege schimmel in het weeshuis. Hij betaalt al die kosten zelf en er moet eigenlijk ook een nieuw pand worden gebouwd. Ik ben toen gaan nadenken over het veilen van een gitaar met de vermelding dat de opbrengst daarvan naar Ecuador moest gaan.”
Erwin was daarvan onder de indruk en vraagt hem of hij in staat is om hier iets meer mee te doen. Hoeke besluit om voor de eerste keer in zijn leven al zijn contacten, waaronder veel bekende collega’s uit de muziekbranche, te benaderen om mee te helpen door spullen beschikbaar te stellen die vervolgens geveild kunnen worden. Vanaf juli dit jaar benadert hij ze direct om alles duidelijk te maken over dit doel. “Kijken of ik mensen die ik ken of die ik ooit heb ontmoet in de muziekscene, zo ver kan krijgen om iets beschikbaar te stellen voor de veiling en zodoende dat nieuwe pand in het weeshuis gerealiseerd te krijgen. Ik heb van vroeg in de middag tot laat in de nacht, het zijn tenslotte muzikanten, aan de telefoon gezeten en dus iedereen persoonlijk het hele verhaal uitgelegd. De reacties waren overweldigend. Henny Vrienten doet mee en schenkt een prachtige basgitaar, ook Jan Akkerman stelde een gitaar beschikbaar. Zwarte Cross, Eric Vaarzon Morel en Gibson Amsterdam doen mee, op een gouden single van Racoon kan geboden worden, Danny Lademacher, Van Dik Hout, De Staat, Marcel de Groot, John Hayes van Mothers Finest, Barrelhouse doet een privéconcert voor het hoogste bod en Jan Dulles van de 3J’s stelde voor om een huiskamerconcert, voor dertig personen, te geven voor de winnaar. Niet alleen mensen uit de blues zoals je zult begrijpen. Zo was daar ook Wende Snijders die ik overigens helemaal niet goed ken maar die ik toch maar belde. George Kooymans heb ik nog gesproken, Rowwen Hèze doet mee, evenals Guus Meeuwis, de lijst is eindeloos lang geworden. Uniek in Nederland. Ook worden er donaties gedaan door bands die anoniem willen blijven. Van 1 tot en met 31 december kan er geboden worden op diverse bijzondere items en diensten die op www.redhouse.nu te vinden zijn. De veilingsite is gebouwd door mijn vrouw Nienke. Dat heeft ze weer bijzonder knap in elkaar gezet!’’
‘’Kijk, Erwin Musper heeft voor heel veel Nederlandse muzikanten baanbrekend werk gedaan. Hij gaat eerst kijken hoe dit verder verloopt. Ik ben hier nu met radio en TV bezig en breng het onderwerp overal ter sprake in de hoop dat ik daarmee mensen kan bereiken t.b.v. de veiling. Het is honderd procent transparant. Alle opbrengsten worden ondergebracht in de MJM stichting van Erwin in Groningen. Deze is uiteraard volledig rechtsgeldig, en vandaar uit wordt er dus één op één gestort naar het weeshuis. Het pand kan daar worden neergehaald en opnieuw worden opgebouwd. Hoe gaaf zou het zijn als door medewerking van Nederlandse muzikanten dit alles van de grond kan komen?”
Voordat het zover is zal zondagmiddag 17 november ‘All Saints’ officieel ten doop worden gehouden middels een album-release-party in De Flux te Zaandam tijdens de tweedaagse editie van Blues aan de Zaan. Aanvang 15.00 uur.
Website artiest: www.rubenhoeke.com
Lees alles over het Red House-project op: www.redhouse.nu
We horen graag je mening! Voeg reactie toe