ROSEMARY’S SONS VOORZIEN VAN NIEUW BLOED, KLAAR VOOR DOORSTART NA LANGE AFWEZIGHEID
ARTIEST: ROSEMARY’S SONS
ALBUM: ‘TAKE THE DAY, OWN THE NIGHT’
RELEASEDATUM: 7 APRIL 2023
LABEL: EIGEN BEHEER
Drie ijzersterke albums met prachtige recensies, een bescheiden hitsucces met de single ‘Shine’ in samenwerking met Ilse DeLange, een Essent- en Edison-onderscheiding, goed gevulde concertagenda’s met clubshows en festivaloptredens, support-act bij onder anderen Bryan Adams, De Dijk, Cranberries, Bush en Bon Jovi. Niets leek Rosemary’s Sons te kunnen stoppen. Toch bleek de toenemende druk en de intensieve manier van leven een zware tol te eisen. Het klimaat veranderde en de Brabantse rockers beleefden steeds minder plezier bij het uitoefenen van hun grote passie. We zijn inmiddels zo’n tien jaar verder en met het verschijnen van ‘Take The Day. Own The Night’ dat vanaf afgelopen vrijdag verkrijgbaar is, lijkt Rosemary’s Sons zichzelf opnieuw te hebben uitgevonden en helemaal klaar te zijn voor een nieuw avontuur. BluesMagazine sprak onlangs met zanger/gitarist Martijn Hagens en drummer Bart Herber voor een update, terugblik en verwachtingen voor de toekomst…
Tekst: Jeroen Bakker
De band is nooit officieel opgehouden te bestaan maar de sabbatical duurde simpelweg wat langer dan aanvankelijk was gedacht. De oud-collega’s blijken helemaal OK te zijn met de activiteiten van Rosemary’s Sons 2023. “Zowel Ad als Maarten leverden met liefde en plezier bijdragen op het nieuwe album en tijdens de laatste editie van Breda Barst speelde Thomas, onze vorige toetsenist mee omdat het hem gaaf leek weer eens een paar shows te doen.”
Martijn en Bart zijn altijd vrienden gebleven en bleken op een bepaald moment wat muzikale ideetjes te hebben die gedeeld moesten worden. De liefde voor muziek is nooit weg geweest bij de bandleden. Maarten van Damme speelt al geruime tijd bas bij Racoon en heeft het daar druk mee. Ad van Halteren heeft er voor gekozen om niet meer op het podium te staan. Martijn legt de huidige situatie uit: ”“Bij het creatieve proces, het schrijven is Ad echter wel betrokken, Hij heeft de hele plaat meegemaakt. Bart en ik houden nog steeds van het touren en daarom zijn we op zoek gegaan naar nieuwe mensen. Met Jeroen, Joris en Juliën hebben we die inmiddels gevonden. We hebben ons door allerlei omstandigheden als het ware opnieuw moeten uitvinden en met die nieuwe jongens er bij is dat heel erg goed gelukt.” Inmiddels zijn de eerste live-optredens achter de rug, wordt het album officieel uitgebracht en is Rosemary’s Sons klaar voor een doorstart.
Voor ‘Take The Day, Own The Night’ is een enorme hoeveelheid nieuw materiaal geschreven waarvan uiteindelijk twaalf tracks het album daadwerkelijk hebben gehaald. Samen met producer Joost van den Broek is keihard gewerkt om niets aan het toeval over te hoeven laten. Vorig jaar werd ‘Come As The Rain’ als eerste single uitgebracht en is een basis gelegd voor de hernieuwde kennismaking met Rosemary’s Sons. Het geluid is herkenbaar. Hagens blijkt nog steeds te beschikken over een warm en prettig gerijpt stemgeluid, muzikaal wordt nog altijd getapt uit het Amerikaanse vaatje van stevige pop en rock met een lichte country-touch. Gebleven zijn ook de heerlijke cliché’s uit het grote Idioom van de Amerikaanse Rockmuziek, de elementen die absoluut niet mogen ontbreken. “We maken nog steeds bewust die knipoog naar onze helden. We weten waar het vandaan komt maar we doen het gewoon. Als band zijn wij ook nooit bang geweest om die elementen in onze muziek te verweven. Kijk als het goed is kan het nog steeds heel waardevol zijn. De originaliteitsprijs was toch al nooit voor ons weggelegd, snap je? Wij willen gewoon mooie muziek maken. Wij zijn geen band die per definitie nieuwe dingen moet maken.”
Zo is album-opener ‘The Ride’ een stevige uptempo rocker die vergelijkingen met The E-Street Band oproept. “You better enjoy the ride, Life is a rollercoaster”, zingt Hagens alsof het zijn eigen ‘Tunnel of Love’ betreft. Of dan ‘One Trick Pony’ dat zo afkomstig lijkt te zijn uit de nalatenschap van Tom Petty en zijn Heartbreakers. Het zijn precies die elementen die je bij Rosemary’s Sons hoopt terug te horen na de lange radiostilte.
Een prachtige rustpunt volgt er met de gevoelige pianoballad ‘Blue For You’ waarna vervolgens weer wordt doorgepakt met ‘Native Tongue’ dat eveneens rechtstreeks uit een studio in New Jersey lijkt te zijn opgepikt, inclusief het toetsenwerk van Roy Bittan.
Voor de optredens is de stevig rockende titeltrack een geweldig sterke troef en is het bovendien altijd handig om een track als het pakkende ‘Feel So Good’ achter de hand te hebben. “If you want to choose life, baby, Don’t stick to the plan”, aldus Hagens die vervolgens net zo makkelijk overstapt in ‘Generation Love Song’ naar het werk van Jackson Browne met een verwijzing naar “Running on empty”. Het zijn enkele vergelijkingen die aangeven in welke hoek de muziek zich begeeft maar Rosemary’s Sons heeft in al die jaren toch ook een eigen en toegankelijk geluid ontwikkeld waarin regelmatig het ruwe randje wordt opgezocht. De teksten zijn nog altijd verhalend, de sound is nog meer doorleefd dan toen het geval was. Logisch, de mannen zijn door de jaren heen meer gerijpt en weten op basis van ervaring nog beter wat er wel of niet nodig is in een goed liedje.
Volgens Bart verliep het hele schrijfproces heel vrijblijvend en dat bleek goed te werken. “We hadden met elkaar afgesproken om pas echt te beginnen wanneer we genoeg sterke nummers zouden hebben. Indertijd kon dat nooit vanwege druk vanuit de platenmaatschappij. Het was dan keihard werken om op tijd alles klaar te hebben. Joost, onze producer kwam, nadat wij de demo’s al klaar hadden, voor de eerste keer binnen in onze oefenruimte en was aangenaam verrast. “Jullie spelen veel steviger dan ik had verwacht”, concludeerde hij na zo’n tien minuten spelen. Martijn durfde zijn gitaar helemaal open te gooien, Ad stond te bassen als Duff van Guns ’N Roses en ik speelde zelf ook behoorlijk hard. Joost kwam tot de conclusie dat hij die dynamiek nog niet eerder op onze vorige albums was tegengekomen. “Dit wil ik vastleggen want dat doet recht aan de band”, was zijn idee.” Martijn vult hem aan: “Met behulp van Joost zijn wij er in geslaagd om het beste bij elkaar naar boven te krijgen. Het was ook een doel om deze keer met hele sterke ‘catchy’ refreinen te komen. We hebben goed gebruik gemaakt van de vrijheid die we nu hadden en hebben ons tijdens het schrijfproces nauwelijks afgevraagd of het wel bij de Sons paste. In het verleden zaten we bijvoorbeeld met z’n allen in Antwerpen en sprong je er bij het schrijven allemaal tegelijk bovenop en nu konden wij in een ontspannen sfeer bij een vuurkorf op het terras rustig bekijken of iets goed genoeg was. Wij lieten ons bovendien door niets beperken en wanneer we weer terug moesten naar de schrijftafel dan werd dat ook eerlijk tegen elkaar gezegd.”
“Het leuke is dat we voornamelijk autodidact opereerden”, aldus Martijn. “Maarten en Thomas waren overigens muzikaal zeer onderlegd maar ik doe bijvoorbeeld alles vanuit gevoel en emotie. Ik speel gitaar maar heb nog nooit een nummer op schrift vastgelegd. Het zit in mijn hoofd maar wanneer we dan een oud nummer uit de kast halen moet ik altijd eerst even uitzoeken hoe het ook al weer in elkaar steekt. Het is dan leuk om te zien hoe die jonge gasten, zij zijn wel geschoold, heel hard gaan en het meteen oppakken. Er staan nu twee generaties op het podium.” Bart onderbreekt hem: “Het zijn jonge gasten maar oude zielen. Je hoeft ze niets te vertellen over muziek uit de jaren zeventig en tachtig. Deze jongens delen een zelfde passie. Niet alleen het samen muziek maken maar ook dezelfde muzieksoort delen zij met elkaar. Joris begrijpt bijvoorbeeld heel erg goed hoe Maarten, onze vorige gitarist, het aanpakte en hij speelt die partijen dan ook heel vloeiend. Het toeval wil zelfs dat Joris een leerling van hem is geweest. Hetzelfde geldt voor Juliën die heel goed de frasering snapt in het basspel van Ad. Het is echt geweldig leuk om die jongens bezig te zien. Jeroen volgt zelfs, en dat is redelijk uniek, een master of music met specialisatie in hammond-orgel. Hij zit met zijn spel in de blues-hoek.” Martijn durft nu al te stellen dat deze formatie minstens zo goed kan worden als dat de vorige band ooit was “Je kunt stellen dat toeval niet bestaat maar feit is dat zij de weg naar ons hebben gevonden en wij naar hen. Het is al redelijk bijzonder dat zij Rosemary’s Sons ook kenden. Voor ons was het weer heel leuk om te zien hoe zij ons nieuwe materiaal waarderen.”
Er zijn belangrijke lessen geleerd uit de beginjaren van de band: “Na zo ongeveer alles te hebben meegemaakt in het verleden is de belangrijkste les voor nu om te genieten van alles wat we doen en van wat er nog gaat komen. Dat is al begonnen met het creatieve proces. Het heeft veel te maken met een veranderde focus. Toen konden we enorm lang blijven hangen in de dingen die er bijvoorbeeld tijdens een optreden niet goed gingen en daar werd dan ook de nadruk op gelegd. Zelfs zodanig dat we soms vergaten te genieten van alles wat er wel goed ging. We vergaten gewoonweg alle mooie momenten omdat alles helemaal was gericht op succes. Nu zitten we veel meer in het moment. Alles wat we nu meemaken voelt al als een goede start van alles wat er nog gaat gebeuren. We gaan nu naar de fase waar ik heel erg naar uit kijk en dat is de interactie op het podium met het publiek in de zaal. Dit aspect vormde voor mij voornamelijk de drive om dit weer te gaan doen. Ik miste het podium. Het is echt weer even wennen maar we zijn er helemaal klaar voor.” Bart kan eveneens niet wachten om weer op tournee te gaan: “De energie is volop aanwezig. Het is dat jongensavontuur waar je toen ooit al van droomde en dat je nu weer ervaart. In de middag afspreken met elkaar, de spullen in een busje, onderweg naar het optreden, hapje eten en daarna met elkaar heerlijk los gaan op het podium en het publiek een onvergetelijke avond bezorgen.”
Tracklist:
1. The Ride
2. Come as the rain
3. One trick pony
4. Blue for you
5. Native tongue
6. Generation love song
7. Brother John
8. Feel so good
9. Take the day, own the night
10. Mr. & Mrs. Miller
11. Two tickets to heaven
12. On and on
We horen graag je mening! Voeg reactie toe