Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren

Het interview met de Nederlandse band BluesShack vond plaats in Cafe de Stee in IJselstein tijdens een benefiet middag voor stichting Dara Europe, een stichting die kansarme kinderen in Cambodja ondersteunt zodat zij goed onderwijs kunnen volgen en zo hun bestaan en dat van hun familie kunnen verbeteren. Het Benefiet optreden werd mede georganiseerd door de mondharmonica speler van de band Simon Bullock. Met de gehele band present werd het een levendig interview en waren we getuige van een fijn optreden.

Bluesshack’s kersverse album Ten to five kon bij mij veel bijval rekenen, zie recensie. De relaxte stijl van de band en de stem van Zangeres Loes Jongerling bevielen mij zeer. Een verzoek om een interview met deze band uit Utrecht e.o nam ik dan ook graag aan. Het zou een verrassend interview worden waarin een geheel nieuw aspect in de blues wereld zich zou openbaren.

Tekst: Jos Verhagen

– BluesShack , ik las dat jullie zijn opgericht via een soort van open podium door Ies Wiechers (gitaar) en Simon Bullock, komen alle leden van BluesShack uit dit open podium of ook anderszins, vrienden kennissen.

Ies: Allebei eigenlijk, Loes en bassist Mich Buschman zijn via de poule van de maandelijkse bluesdance avonden (podium) in Utrecht erbij gekomen, Marcel Poeze (drummer) en Christian Johanson (toetsen) kende ik al. Het podium was een poule van ongeveer 15 muzikanten, diverse zangers en zangeressen , drummers en bassisten noem maar op. Het open podium was voor de bluesdance avonden wat het gevarieerd maakte en leuk om ook eens met andere muzikanten te kunnen spelen

– Bluesdance avonden moet ik me daarbij voorstellen is dat dan blues met beats en dergelijke?

Onder vrolijk gelach van allen vertelt Simon over de bluesdance. Het is overgewaaid uit Amerika en het is letterlijk dat mensen komen dansen op bluesmuziek. je moet hierbij denken aan b.v. de jaren 50 rock roll maar dan op een langzame manier. Je weet niet wat je meemaakt het is geweldig.

Ies, we merken dat ons nieuwe album Ten to five goed valt bij het blues dance publiek, we zijn in die scene een van de bekendere bands. Deze vorm van dansen op blues komt uit de USA; het is hier een vrij compacte scene, een hechte community, en het zijn ook veel jongere mensen die erop komen dansen, pakweg tussen de 25-40.

– Dat is wel verrassend, ik ken de bluesrock goed, en dat is overwegend toch een wat ouder publiek.

Mich: in tegenstelling tot de bluesrock spelen wij natuurlijk zacht, naast dansen willen de mensen ook met elkaar kunnen praten, vaak is het niet harder dan 90 decibel.
Loes: het kroeg repertoire is net wat ander als het bluesdance repertoire, daar anticiperen we op door nummers te maken en spelen die de dansers mooi vinden.
Mich: het repertoire stamt ook veel uit de 40 en 50 tiger jaren, met piano, contrabas blazers en dat passen wij natuurlijk aan, aan ons instrumentarium en aan de zang van Loes. De nummers worden desgewenst getransponeerd, toontje lager zodat zij lekker comfortabel kan zingen, zij is het belangrijkste in de band.

-Dus Blues dance zit in de stijl die jullie nu spelen, en in het album Ten to five?

Ies: We zijn als bluesdance band ontstaan, dat zijn we grotendeels nog steeds dat ademt in onze muziek door. De bluesdance gaat op langzame muziek over het algemeen.
Loes: het is eigenlijk een soort van schuifelen, een heel intieme dans dicht bij elkaar, maar dat is ook afhankelijk van het koppel dat aan het dansen is. Het vraagt dus om slepende nummers met climaxen en uithalen waar je mooie poses op kan doen.

– Dus eigenlijk een soort Tango maar dan op blues

Loes/Ies: Ja dat kun je zo zeggen, daar lijkt het op
Simon: Het is super leuk, publiek wat voor het eerst komt komt ook vaak terug, het is echt leuk.

Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren

– Wat anders, ik hoorde van Hans, jullie promotor, dat jullie eigenlijk nooit of vrij weinig oefenen. Maar hoe komen jullie nummers dan tot stand, je moet toch ideeën uitwisselen of gebeurt dat tijdens optredens.

Ies: Het meeste gebeurt tijdens optredens, ik wilde het liefst wegblijven van de oefenruimte maar spelen op het Podium. En dat is ook gelukt want we spelen veel, in eerste instantie met een poule van veel verschillende muzikanten en dan had oefenen ook niet zoveel zin. Die werkwijze is gebleven, past goed bij ons. We hebben ervaren dat de soundcheck een mooi moment is om nieuwe nummers door te spelen.

– Maar hoe krijg je dan een setlist bij elkaar?

Ies: wat ik doe, ik zoek de nummers die we gaan spelen bij elkaar en die stuur ik met linkjes dan door zodat iedereen die kan instuderen en die gaan we dan spelen. Zo is uit een die grote groep van muzikanten van het maandelijkse bluespodium vrij organisch deze bezetting van BluesShack ontstaan.

– Dat is dus de werkwijze bij optredens maar voor dit album Ten to five?

Ies: voor Ten to five zijn we wel twee a drie keer een oefenruimte in gegaan. Het creatieve proces, hoe werken we dan? De werkwijze is eigenlijk hetzelfde, we sturen ideeën op en die nemen we tijdens zo’n eerste oefenavond op . Die opnames verdelen we dan weer, met de vraag wat veranderen we wat houden we , en dan kom je een tweede keer bij elkaar en zo ontstaat dan zo’n nummer.

– De input is dan wel van iedereen uit de band, ik kan me voorstellen dat iedereen zijn eigen ideeën heeft, of hebben de solo instrumenten piano, mondharmonica, gitaar een grotere inbreng of heb ik het dan mis?

Ies: Voor Ten to five kwamen de meest ideeën voor de eigen nummers van Christian, de toetsenist. Loes en ik hebben die bij Christian in de tuin op een zonnige dag vooraf verkent. Er ontstond al spelend een melodie, later een tekst van Loes, een sfeer en dan komt het samen en bespreken we dat met de rest en dan verandert er links en rechts nog wat. Het nummer Salty Water is bijvoorbeeld nog veel veranderd tijdens zo’n oefensessie, een funky tussenstukje uitgeprobeerd en dat hebben we dan een keer geoefend en dat was eigenlijk zo goed dat het is gebleven.

– Het opnemen van de plaat zelf, hoe gaat dat dan, is dat in een keer of worden er nog gedeeltes herhaalt?

Simon: dit keer zijn we in de studio gedoken, en net als ons eerste album Live in Moskou hebben we het in een keer samenspelend opgenomen.
Mich: Het is heel bijzonder, iedereen studeert zijn stukken goed in en dan leg je de puntjes op de I en de tweede of derde take is hem dan gewoon. In de corona tijd kon dat niet natuurlijk en over ons tweede album ‘Hold On Tight’ hebben we maanden gedaan. Dat ging in laagjes, een stukje zang, piano of gitaar maar dat was wel erg leuk omdat je een nummer zo dan zag groeien.

– En dat mixen van de albums, hebben jullie dat zelf gedaan?

Mich: Nee dat deed Silvia Vermeulen van studio Moskou, samen met Ies
Ies vult aan; bij het corona album ‘Hold on tight’ ik had eerst alle slaggitaar partijen gespeelt op een ritme track en dan kwam Loes erbij en de drum en bas als laatste. Eigenlijk andersom als dat vele bands doen, die nemen eerst de drum en bas op.

– Ik zie op jullie album ‘Ten To Five’ gast muzikanten Frank Goldwasser en Chad Strentz kennen jullie persoonlijk hoe is de samenwerking tot stand gekomen?

Simon: ik ken Chad persoonlijk, na optreden van Paul Lamb & and The King Snakes, hebben we kennis gemaakt en zijn vrienden gebleven geworden.

– Als hij dan op het album speelt stuurt hij dan tracks in of speelt hij live mee?

Simon: hij stuurt track zijn zangtrack in, de wave files
Ies: dat is het mooie van deze tijd. In het duet met Loes pasten wij dat in elkaar

Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Simon Bullock

– Het duet is een mooi nummer net als Ocean of tears daar zit die mondharmonica mooi in, hoe komt zo’n solo tot stand.

Simon: het nummer bestaat al en is van een Canadese mondharmonica speler Roly Platt, die had het nummer ooit opgenomen. Ik heb van hem twee jaar techniek les gehad, hij staat bekend om zijn melodische manier van spelen. Hij speelt echte noten in plaats van akkoorden, die solo valt ook mooi samen met de gitaar.
Mich: je hoort in dat nummer ook veel melodische lijnen, ook de bas en piano, dat valt allemaal zo mooi samen in dat nummer, het is knap georkestreerd zodat je het mooi door elkaar hoort lopen. Bij de zang van Loes nemen we ook wat gas terug zodat het een melodielijn op zich zelf vormt.

– Het is een stijl die me meteen aangreep, zeker bij dat nummer.

Simon: wat grappig is dat ik deze mondharmonicasolo een keer heb overgedaan. De rest hebben we in een keer opgenomen.
Ies vult aan, we proberen met veel dynamiek, als het ware golvend te spelen. Dat doen we met veel nummers dat maakt het spannend.

Jos: Dat klopt ik vind het ook erg mooi zeker mondharmonica, die is heel anders dan het hard blazen van b.v. lester butler

Simon: Hard blazen kan ik ook, heb ook veel in dat soort bands gespeeld. Ik ben groot fan van Kim Wilson, maar wat ik ook mooi vind is akoestisch mondharmonica. je hoort het niet veel, de meeste verschuilen zich achter de versterker maar bij akoestisch is de techniek extra belangrijk je kunt daar geen fouten maken dat hoor je gelijk.

– Ik zie wel een groot effect rack bij je mondharmonica, dat ken ik niet.

Simon: Ik speel daar mee omdat het met een versterker vaak lastig is in te regelen, met dit rack bereik ik het zelfde effect, maar dan zonder versterker.

Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Loes Jongerling

– Even terug naar Ten to five, als ik het eerste nummer opzet dan , ga ik even naar Loes maar dan ontkom ik er niet aan dat ik referenties moet maken naar Beth hart, is dat iemand waar jij je aan afspiegelt dat soort zangeressen.

Loes: klopt ik hoor dat vaak terug rondom mijn zanggeluid maar ik heb me nooit zo met haar beziggehouden, ik zit zelf meer in de jazz en soul, neo soul hoek. Ik luister veel Ella Fitzgerald, heel virtuoos, en ook heel veel naar geluisterd, uit de neo soul Erykah Badu , Jill Scott heel tekstueel en soulvol .

– Je ziet veel jonge zangeressen aan de weg timmeren zoals Mel van de Vintage future bij de beste zangers en Nienke Dingemans, Emily Hill, kennen jullie elkaar b.v.

Loes: nee ik zit niet echt in een scene als je dat bedoeld, maar ik heb zelf geen opleiding gedaan in de muziek, maar ben begonnen met kleine projectjes en dan via het open podium verder gegroeid.

– Tot Slot: Jullie nieuwe album Ten to Five wordt dat naast de blues dance scene ook elders opgepikt.

Simon: ja zeker Ten to five staat nu op nummer 6 (de lijst van augustus) in de Engelse independent blues chart.
Ies vult aan: we hebben goede radio airplay, mooie recensies in onder andere Music Maker, Lust For Life, Heaven, en natuurlijk in Bluesmagazine. Daarnaast hebben zijn we met dit album in bluesmagazines in Zweden, Duitsland en Italië verschenen, met zowel recensies als interviews.

– Ik las dat jullie vorige album 14 weken in de Engelse independent blues charts heeft gestaan klopt dat.

Simon: Ja dat klopt, ik deed toen de promotie in Engeland namens de band en had contact met Chad Strentz , die ook op Ten to five meespeelt, die zei tegen me je moet het daar heen sturen en zo kwam het om hun website en bam een hit.

BluesShack, dank je voor dit interview, ik heb weer veel geleerd , de blues dance, ik ga zo luisteren hoe het live klinkt.

Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren

Het optreden.
Het live optreden was erg goed, relaxte blues vermengt met wat meer uptempo klassiekers, zoal b.v. Automatic, waarin Simon liet horen ook een Lester Bulter in huis te hebben. Wat opviel was dat gebouwd op het relaxte jazzy drumwerk van Marcel en Mich’s zijn baslijnen, de solisten op gitaar, piano en mond harmonica, afwisselend fantastisch spel lieten horen. De zang van Loes maakte het af. Haar stem kenmerkt zich door een, zeker voor een vrouw, wat lage stemgeluid wat perfect past bij de sfeer die zij als band willen neerzetten. En fijn optreden met nummers van Ten to five en blues klassiekers als Got my mojo working, Stormy Monday (Bobby Blue Blant), Hoochie Coochie man, Miss Celia’s blues uit de film The Color Purple en I just wanna make love to you van Etta James. De uitvoering van de nummers, ik kon me daar meteen de sfeer van de bluesdance bij voorstellen. Ben je ook geïnteresseerd geworden in Blues Dance, zoek locaties voor deze vorm van blues eens op met internet of zoek clips op Youtube zoals deze impressie van Boulevardblues 2023 in België op het nummer Salty Water van BluesShack.

Boulevard Blues 2023 after movie

 
Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Ies Wichers
Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Christiaan Johanson
Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Marcel Poeze
Foto Interview met BluesShack, is blues dan toch ook voor jongeren
Mich Buschman


Ook op Blues Magazine ...