In gesprek met Kenny Wayne Shepherd
18 april 2015
Al bijna twee decennia staat Amerikaanse gitarist, zanger en songwriter Kenny Wayne Shepherd (geboren 1977) en zijn band aan de top van de internationale blues- en bluesrock scene. Vanaf het moment dat hij op zijn zevende voor het eerst een gitaar ter hand nam, heeft hij deze niet meer losgelaten en heeft hij zichzelf opgewerkt tot één van de meest succesvolle Amerikaanse (blues)rockgitaristen ter wereld. Midden jaren ’90 brak hij door en sindsdien kan Kenny leunen op een cd-verkoop van vele miljoenen en flinke nationale rockhits in de VS en met een enorme live-reputatie en een stijl gebaseerd op SRV, Jimi Hendrix en Slash. Na zijn vele gouden, platina en Grammy genomineerde albums kwam hij in 2010 met het album ‘Live! In Chicago’, dit album werd opgevolgd door het enthousiast ontvangen studio album ‘How I Go’ en in 2014 ‘Goin’ Home‘, met gastrollen voor onder andere Kim Wilson, Warren Haynes en Joe Walsh.
Door Nineke Loedeman
Kenny is weer terug in Europa met een uitgebreide tour door Groot Brittannië, Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland en Italië en twee gigs in Nederland, een in De Boerderij te Zoetermeer en een in de Oosterpoort te Groningen. Kenny oogt wat vermoeid als we na de soundcheck aanschuiven in het podiumcafé van de Boerderij. Dat is niet raar gezien zijn drukke toerschema, net na vijf shows in Groot Brittannië, een in België en een in Parijs. Over enkele uren zal de show beginnen, eerst maar eens aan de koffie en al snel begint hij vlot te vertellen.
“Ik heb gelukkig in de bus kunnen slapen, we komen zojuist vanuit Frankrijk. Tot nu toe hebben we enkel fantastische optredens gehad. De zalen waar we spelen worden groter en groter. Onze plannen zijn om vaker naar Europa te komen, om zo ook hier een fanbase op te bouwen. Het gaat steeds beter, vanaf eind 2011 komen we nu bijna ieder jaar naar Europa en dat doen we graag. De ontvangst is hier prima en het enthousiaste publiek staat open voor onze muziek.“
Zojuist vijf uitverkochte shows in Groot Brittannië achter de rug, dat moet goed voelen nietwaar? Daar speelde overigens de Ben Poole Band in jullie voorprogramma, kende je hem al?
“Dat voelt inderdaad erg goed. Ik kende Ben niet persoonlijk, maar heb natuurlijk vooraf naar zijn muziek geluisterd en dat beviel ons wel. Uiteindelijk bleek zijn support een groot succes te zijn, hij is een geweldige gitarist en een hele aardige gast. Matt Andersen, die hier in Nederland voor ons zal openen, heb ik al eerder ontmoet tijdens de Legendary Rhythm & Blues Cruise waar we allebei speelden. Ik mag hem graag en hij is erg goed. Trouwens, gisteren in Parijs speelde er een franse band als support, genaamd Catfish. Dat was even echt wat anders. Een duo, een jongen en een meisje: hij met gitaar, kickdrum en hi-hat en zij met een snare-drum, tom-tom drums en iets elektronisch. Hoewel beïnvloed door blues, geloof ik niet eens dat het echt blues was. Maar het hoeft het niet allemaal in een hokje te passen. Het was heel verrassend en gewoon heel erg goed. Het publiek smulde ervan in ieder geval. “
Het is alweer praktisch een jaar geleden dat ‘Goin’ Home’ is uitgekomen, hoe is het album wereldwijd ontvangen?
“Goed mag ik wel zeggen, we krijgen overal positieve respons. Vooral onze fans zijn erg enthousiast erover. Kijk, normaliter mixen wij natuurlijk blues met flink wat rock-‘n-roll maar dit album bevat toch meer de echte traditionele blues en de meeste van onze fans zijn echt dol die blues. Voor mij persoonlijk is het ook een belangrijk album, het bevat nummers van artiesten die mij geïnspireerd hebben en het is de muziek waarmee ik opgegroeid ben. Dat verklaart de titel ook: ‘Goin Home’. Nog een bijzondere bijkomstigheid is dat het album is opgenomen in mijn hometown Shreveport en dat was voor het eerst. Aan het album hebben veel vrienden hun medewerking verleend, zoals Warren Haynes, Keb’ Mo’, Robert Randolph en Kim Wilson om er maar een paar te noemen.”
Voormalig Double Trouble drummer Chris ’Whipper’ Layton is op het moment van dit gesprek weer even terug naar de States. Daar is hij, samen met Stevie Ray Vaughan en bassist Tommy Shannon opgenomen in de Hall Of Fame. Deze tour is ook toetsenist Rev. Riley Osbourn meegekomen. Hij beïnvloed het geluid van de band behoorlijk, zoals ook heel goed te horen is op ‘Goin Home‘. Hij speelt veel vaker met de Kenny Wayne Shepherd Band, maar kon wegens gezondheidsproblemen de vorige Europa tour helaas niet meekomen.
Kenny is er erg blij mee: “Ik ben erg verheugd dat Riley er nu wel bij kan zijn. Hij is al jaren een waardevolle aanwinst voor de band. Mensen zijn soms enigszins verbaasd als ze zijn indrukwekkende keyboard-solo’s horen terwijl ze slechts enkel gitaargeweld verwachten. Ook ik geniet bijzonder van zijn bluesy soleerwerk en kan dan even een stapje terug kan doen tijdens een optreden.”
Het bluesrock trio The Rides is het andere muzikale project van Kenny en bestaat naast Kenny uit gitarist Stephen Stills en keyboardspeler Barry Goldberg. De groep werd gevormd in 2013 en door Stills “de blues band van mijn dromen” genoemd. Hun wederzijdse liefde voor klassieke auto’s en de blues, deed Stephen en Kenny besluiten hun krachten bundelen, tezamen met de beroemde Chicago rock / blues toetsenist Barry Goldberg om zo een nieuw hoofdstuk aan ieders carrière toe te voegen. In 2013 bracht de band hun debuutalbum ‘Can’t Get Enough’ uit, welke wereldwijd enorm goed ontvangen werd. Inmiddels is de band na een rustperiode weer druk bezig met een nieuw album. Hoe is de stand van zaken momenteel?
“Goed! Tezamen met Barry en Stephen hebben we het album praktisch afgemaakt nu. We hebben een maand bij elkaar gezeten en alle songs inmiddels opgenomen. Je zult overigens veel eigen songs op dit album te horen krijgen en ik durf nu al te zeggen dat dit echt een heel goed album zal worden, zelfs beter dan de vorige! De planning is om het in het najaar van 2015 uit te brengen, op Provogue Records. Ik ben er enorm trots op en kijk daarnaar uit.”
Autodidact Kenny treedt al op sinds zijn dertiende, dus al 24 jaar. Hij heeft al met alle groten der aarde gespeeld: B.B. King, Hubert Sumlin, Etta James…om er slechts enkele te noemen. De cd/dvd ‘Ten Days Out’ uit 2006 is, naar mijn idee, een van de mooiste documentaires over de blues en haar vertegenwoordigers. Net zoals zijn goede vriend B.B. King in de documentaire duidelijk maakt, wil ook Kenny de blues muziek levend houden voor de jeugd. Hoe is zijn visie hierop?
“’Ten Days Out’ is inderdaad een heel bijzonder album waar ik met veel plezier aan gewerkt heb. Het laat die mensen aan het woord, die aan de wieg hebben gestaan van de Amerikaanse bluesmuziek. Er liggen inmiddels plannen om weer zo’n documentaire te maken. Probleem is dat een aantal, 16 maar liefst, van de muzikanten van toen inmiddels overleden zijn. We zullen dus op zoek moeten gaan naar nieuwe muzikanten om uit te lichten, wellicht een nieuwe generatie Het lijkt me wel weer een uitdaging om dit project aan te gaan.
Qua nieuwe aanwinsten voor de bluesmuziek noem ik een Ryan McGarvey, met hem heb ik vorig jaar nog een show gedaan in Nederland, maar ook bijvoorbeeld Trampled Under Foot: Nick, Kris en Danielle Schnebelen. Dit is een nieuwe en veelbelovende generatie van blues muzikanten. Ik denk dat het belangrijk is om de blues onder de aandacht te blijven brengen bij de jeugd. In de Verenigde Staten doen ze daar helaas veel te weinig aan, daar is niet zoiets als Blues In The Schools. Omdat ik zelf ook zo jong was toen ik met muziek begon, weet ik hoe belangrijk het is dat jonge mensen gestimuleerd zouden moeten worden.Terugkijkend denk ik dat hoe ouder je wordt, hoe beter je wordt en hoe bluesier je wordt. Blues is iets wat je, in tegenstelling tot popmuziek bijvoorbeeld, je hele leven kunt blijven spelen. Het is muziek die gespeeld wordt vanuit het hart en gevoel.”
NB. Drie weken na ons gesprek is Kenny’s goede vriend Riley ‘Blues Boy’ King uiteindelijk na enige tijd van ziekte op 14 mei overleden. Ter nagedachtenis aan B.B. King onderstaande video uit ‘Ten Days Out’. Kenny zegt hierover: “This is one of my most fond memories of BB. What people don’t know about this clip is that it was my birthday that day and he had just finished singing Happy Birthday to me just before the cameras came in and started rolling. They asked him to do it again for the cameras and he told them “No, that was a special moment just for me and Kenny”.
Er staat je in de US nog een paar hele leuke toers te wachten, eerst een toer met Jonny Lang en later een toer met Van Halen! Staan er uberhaupt namen op een wenslijst om mee te spelen?
“Jonny ken ik al van jongsaf aan. Jaren terug hebben we het er al eens over gehad om eens een toer samen te doen maar het kwam er gewoon nooit van. Ook vanuit de zijde van onze fans kregen we steeds meer verzoeken. Uiteindelijk is de toer nu gepland en zijn er echt al optredens op de eerste dag uitverkocht! Ik heb er zin in. Later dit jaar gaan we een grote toer doen met Van Halen. Eddie van Halen is jaren een vriend van me, ik heb al met ze getoerd in de jaren ’90. Ik heb eigenlijk niet zozeer nog iemand met wie ik heel graag op het podium wil staan, ik heb tenslotte al met heel veel grootheden gespeeld. Als ik zelf naar muziek luister, bijvoorbeeld in mijn auto, dan gaat altijd het Blues Radio Station erop. Muddy Waters, Albert King, B.B.King, zolang het maar blues is.”
Vandaag is het 18 april, Record Store Day. Jij hebt nu ook een uitgave zie ik?
“Ja, vandaag heb ik, voor de eerste maal, een speciale vinyl editie uitgegeven, met een aantal live-opnamen. Misschien niet nieuw, maar wel heel leuk. Kant een betreft een aantal bekende live-shownummers en op kant twee doe ik de B.B. King medley.”
Tenslotte: zijn er al plannen voor een nieuw KWS album?
“Ik ben tussen alle bedrijvigheden door inderdaad alweer enige tijd bezig met het schrijven van songs voor een nieuw album. Er liggen zeker plannen voor weer een live album en wellicht zelfs een dvd, daar zijn inmiddels al veel opnamen voor gemaakt tijdens onze concerten. Maar eerst gaat het The Rides album er komen dit jaar en daarna, begin 2016, komt dan het nieuwe Kenny Wayne Shepherd Band album uit.”
Website Kenny Wayne Shepherd
In gesprek met een fantastische gitarist. Mooi stukje van gemaakt.