Jonny Lang – Signs – Rauw, helder en hartgrondig

Dit interview kwam tot stand i.s.m. Dé Blueskrant en is eerder gepubliceerd in editie 10 van Dé Blueskrant.

Jonny Lang [1981] is geboren in Fargo, North Dakota. Als kleine jongen absorbeerde hij alle muziek die er op de platenspeler van zijn ouders gedraaid werd, motown, soul, Otis Redding en Steely Dan. Hij was 12 jaar toen zijn vader hem meenam naar een optreden van de Bad Medicine Blues Band. Niet veel later kreeg Jonny van zijn vader zijn eerste gitaar en kreeg hij les van gitarist Ted Larssen van de Bad Medicine Blues Band. Het onbedwingbare talent van Jonny zorgde ervoor dat de Bad Medicine Bluesband werd omgetoverd tot Kid Jonny Lang & The Big Bang met Jonny als gitarist en frontman. Met Kid Jonny Lang & The Big Bang leverde Jonny op 14-jarige leeftijd zijn allereerste album genaamd Smokin’ af.

In 1997 bracht Jonny Lang onder zijn eigen naam het album ‘Lie to Me’ uit dat in afzienbare tijd de platina status bereikte. Voor velen was dat de eerste kennismaking met het jonge 15-jarige talent. In navolging van andere jonge gitaartalenten als Kenny Wayne Shepherd en Derek Trucks was daar opeens Jonny Lang, een nieuwe rijzende ster. Met als enige verschil dat Jonny Lang een stem had als een oude bluesman die zijn leven had gesleten in rokerige kroegen en al die jaren zijn ontbijt, lunch en diner had weggespoeld met een fles Jack Daniëls. In 1998 kreeg Jonny Lang pas echt een gezicht voor het grote publiek toen hij verscheen in de muziekfilm Blues Brothers 2000. Vanaf die tijd was er geen houden meer aan en was hij te zien in voorprogramma’s van The Rollin’ Stones, Aerosmith, Blues Traveler, Jeff Beck, Sting en B.B. King. Eric Clapton nodigde de jonge gitaargod uit voor zijn Crossroads Festival in 2004 en 2010.

Op 25 augustus aanstaande staat de Europese release van het album ‘Signs’ van Jonny Lang gepland waarna hij in oktober te zien is in Nederland: 21 oktober in TivoliVredenburg in Utrecht en op 22 oktober in Hedon in Zwolle.

Muzikale Signalen
Ook al is Jonny Lang sterkt beïnvloed door elektrische gitaarpioniers als Albert Collins, B. B. King en Buddy Guy, zijn ontwikkeling op muzikaal gebied is niet te stoppen. Jonny Lang dwaalt door zijn eigen wereld en volgt zijn hart waardoor zijn muziek steeds meer karakteristieke eigenschappen vertoont van de moderne R & B en de hedendaagse gospelmuziek.

We mogen Jonny Lang bellen op zijn privé adres en krijgen maximaal 20 minuten voor ons interview. Jonny Lang lijkt aan de nadere kant van de lijn geen haast te hebben en laat weten dat hij erg verguld is met de aandacht voor zijn aankomende shows en zijn nieuwe album in Europa. We mogen bij het begin beginnen en in een kalm tempo antwoordt Jonny Lang serieus en quasi nonchalant al onze vragen.
“Motown en soul was de muziek die ik als allereerste heb gehoord in mijn jeugd, mijn ouders luisterden er voortdurend naar. Ik ben blootgesteld aan allerlei soortenmuziek door de jaren heen en ik hou ook van de populaire muziek uit mijn jeugd zoals grunge en rock. Toch zijn het die allereerste muzikale signalen die ongemerkt in mij zijn gekropen. In de tijd dat ik de platencollectie van mijn gitaarleraar mocht ontleden kwam ik pas echt met blues in aanraking en leerde hij me de eerste stappen te zetten in de bluespiste. Ik heb een andere jeugd heb gehad dan de meeste van mijn leeftijdgenoten. Al snel was ik veel aan het reizen en moest ik met een bepaalde vorm van bekendheid leren omgaan, zo belande ik als tiener eigenlijk al heel snel in de wereld van de volwassenen. Natuurlijk heb ik een boel gemist in mijn jeugd, veel van die dingen die mijn vrienden deden daar kwam ik niet aan toe. Dat was soms best spijtig maar er stond ook wat tegenover. Of ik echt iets gemist of overgeslagen heb in mijn jeugd dat weet ik niet, mocht dat zo zijn dan heb ik dat later dubbel en dwars weer ingehaald. Daar heb ik ook voor moeten boeten maar ik heb nergens spijt van. Ik heb niet het idee dat ik schade heb geleden aan het proces, het kwam zoals het kwam en ik ben blij dat het zo goed uitgepakt heeft.”

De kracht van een lied
Lang’s kenmerkende, blues-geïnfecteerde gitaarlicks zijn te horen op elk album maar zijn maar een onderdeel van zijn hartstochtelijk gezongen en strak gearrangeerde liedjes. Ook al heeft Jonny Lang acht succesvolle albums en menig Grammy Award op zak, hij kijkt niet graag achterom. Als we hem vragen naar zijn muzikale ontwikkeling in de afgelopen 20 jaar, overdenkt hij onze vraag goed en vertelt ons eerlijk dat het niet allemaal vanzelf gaat. “Luisteren naar mijn oude albums vind ik moeilijk, sowieso is luisteren naar mijzelf een opgave voor me. Het is alsof je naar een oude foto kijkt van jezelf en denkt, waarom had ik in hemelsnaam die haarcoupe. De laatste jaren heb ik me enorm gefocust op het beter worden als songwriter, Ik ben niet zozeer meer bezig met mijn gitaarspel maar met het totaalplaatje van een nummer. Ik heb het gevoel dat ik er beter in geworden ben. Ik heb het meeste geleerd door goed en veel te luisteren naar verschillende stijlen muziek en diverse muzikanten. Songwriters als Chris Whitley en James Taylor zijn een grote inspiratie voor me geweest en hebben mij enorm beïnvloed in mijn manier van schrijven. Op het moment dat ik een ingeving krijg hoop ik dat er ergens een gitaar in de buurt staat, zoiets borrelt zomaar bij me op. Ik laat dan alles om me heen los en mijn inspiratie de vrije loop, met die basis ga ik aan het werk. Als ik vastloop dan leg ik het weg, soms duurt het jaren tussen voordat ik iets kan hergebruiken. Flarden van ideeën, arrangementen, teksten of gitaarpartijen zijn uitgewaaierd over verschillende nummers en albums. Het is moeilijk om iets te maken dat nog nooit iemand gehoord heeft. Er zijn beproefde methodes die bewezen hebben dat ze werken maar voor mij is het toch elke keer weer anders. De uitdaging is om uniek te klinken zodat men hoort dat het Jonny Lang is. Het muzikale gedeelte van een lied is het makkelijkste deel, het zwaarste gedeelte moet dan nog komen, hoe maak ik er een volledig lied van. Ik altijd moeite met het tekstuele gedeelte. Niet dat ik het moeilijk vind om mijzelf bloot te geven, mensen mogen best een kijkje nemen in Jonny Lang, daar ligt vaak de kracht van een lied. Het is vooral moeilijk om gevoelens weer te geven op een manier dat iemand anders er van kan genieten. Als ik het niet kan laten werken door alleen mijn persoonlijke ervaringen te delen, dan gebruik ik mijn verbeelding om de gaten te vullen. Het kost veel energie om dat op papier te zetten, daar moet ik altijd hard voor werken. Maar het gaat me door de jaren heen steeds beter af.”

Foto Interview | Jonny Lang: Signs - Rauw, Helder en Hartgrondig


Geen Gospelmuzikant

De geneugten die het artiestenleven met zich meebracht heeft Jonny Lang niet aan zich voorbij laten gaan en alcohol en drugs waren een periode zijn naaste vrienden. Een bovenaardse spirituele ervaring zette zijn leven op de kop en op 19-jarige leeftijd gooide Jonny Lang het juk van zich af werd een Christen. Op het album Turn Around uit 2006 vertelt Jonny in zijn liedjes Only a Man en Thankful over zijn liefde voor God. Toch wil Jonny Lang niet in het vakje Gospel geplaatst worden en is daar duidelijk over.
“Ik ben Christelijk opgevoed en ging iedere zondag naar de kerk maar ik had er erg veel moeite mee toen ik jong was, ik moest er niet veel van hebben. Wie of wat de Heilige Geest naar me toe gezonden heeft weet ik niet exact maar dat er een God is weet ik zeker. Alhoewel ik voornamelijk woord spiritueel gebruik in plaats van religieus, geloof ik in Jezus en ben ik een Christen. Het heeft me geholpen om te kunnen zijn wie ik ben en het heeft me heel veel innerlijke rust gegeven. Ik zal nooit iemand mijn geloof opleggen maar ik wil wel heel graag hetgeen verspreiden wat God me gegeven heeft en dat is liefde. Ik ben zeker geen gospelmuzikant, mijn liedjes gaan over alledaagse dingen. Ik hoop dat mijn muziek mensen kan helpen en dat ik ze kan laten merken dat ze niet alleen staan. Dat iedereen het wel eens moeilijk heeft in het leven en dat er voor iedereen hoop is. Als ik iemand vrolijk kan maken doormiddel van mijn muziek en op die manier mijn bijdrage kan leveren dan ben ik daar zeer dankbaar voor, omdat ik dat van God heb gekregen. Dat is mijn doel.”

Signs
Met zijn nieuwe album ‘Signs’ grijpt Jonny Lang terug naar het begin van zijn gitaar-georiënteerde albums en zocht hij naar het elementaire geluid van de grondleggers van de elektrische blues. Een album in de geest van de vroege blues, waar de gitaar het middelpunt was en een geluid voortbracht zoals niemand het ooit uit de luidsprekers had horen komen, rauw, helder en hartgrondig. De benadering van het album Signs was anders dan voorgaande albums. Als we vragen naar het proces lijkt het of Jonny Lang achterover in zijn stoel gaat zitten om ons dat eens haarfijn uit te leggen.
“Met Howlin’ Wolf en zijn generatiegenoten in mijn achterhoofd heb ik geprobeerd de sound en de sfeer uit die tijd vast te leggen. Voor de opnames uit die tijd stelden men twee microfoons op in de studio en de band begon te spelen zonder enig vooropgezet plan. Al die muzikanten waren onbevangen en deden zich niet anders voor dan wie ze waren, daarom klinkt Howlin’ Wolf zo oprecht en ongepolijst. Ik hou van die benadering. Zonder achterliggende gedachte, met enkel wat ideeën van mij zijn we de studio in gegaan en hebben we elf nummers opgenomen. Zo basaal mogelijk en rechtstreeks vanuit het hart. Signs is zeker geen uitgesproken blues album, het is veel meer dan dat.
Ik hoop dat ik de geest van de oude traditie in ere heb gehouden. Sommige liedjes op dit album zijn autobiografisch, maar neem dat niet al te letterlijk. Het hoofddoel is dat mensen in staat zijn om aan de hand van mijn ervaringen dingen te kunnen relateren aan hun eigen leven.”

Hollen of Stilstaan

Naast een gelouterde artiest is Jonny Lang ook een familie man en vader van vijf kinderen. Op het moment dat we vragen hoe hij die twee werelden met elkaar combineert loopt een van zijn zoons de kamer binnen met een prangende vraag voor zijn vader. Jonny geeft een vaderlijk antwoord, maakt overbodige excuses aan ons en voegt daaraan toe, “Zoals je hoort is de grootste uitdaging in mijn leven de balans weten te vinden tussen mijn werk en mijn gezin. Ik houd zou ontzettend van hetgeen ik doe maar dat betekend dat ik niet altijd bij mijn gezin kan zijn. Ik weet ook niet beter, ik sta al op het podium vanaf mijn tienerjaren. Gelukkig hebben ze er alle begrip voor maar op sommige momenten vind ik het ook erg lastig, want ik wil ook niets missen van mijn gezin. Gelukkig zijn er ook tijden dat ik gewoon thuis ben en dan halen we het dubbel en dwars in. Soms wordt ik zo geleefd dat als ’s ochtends ik opsta niet weet ik of ik thuis ben of ergens in een hotelkamer. Ik pas me erg snel aan neem alles zoals het komt maar vaak is het hollen of stilstaan.”

Positieve Energie
Sinds de release van zijn debuutalbum heeft Jonny Lang een reputatie opgebouwd als een van de beste live performers en gitaristen van zijn generatie. Fans die Jonny Lang ontdekten als een opzwepende en virtuoze gitarist zullen zich kunnen verkneukelen aan het gitaarwerk op het nieuwe album Signs. Diegenen die zijn groei als eerlijke en gepassioneerde liedjesschrijver waarderen zullen genieten van de oprechtheid en passie die dit album ademt. Hoewel hij lang geleden het blues purisme achter zich liet, bevestigt Signs zijn onlosmakelijke verbintenis met de blues maar het is de moderne en vooruitstrevende aanpak die hem zo’n unieke artiest maakt. Jonny Lang heeft duidelijk zin om zijn album live ten gehore te brengen en laat in de laatste seconden van ons interview enthousiast weten: “Mijn band is fantastisch en we hebben ontzettend veel plezier samen en dat hopen we ook op ons publiek over te brengen. We zullen alles geven wat we hebben, een grote dosis aan positieve energie.”

Website:www.jonnylang.com

Shows Nederland:
21 oktober – Ramblin’ Roots – TivoliVredenburg, Utrecht
22 oktober – Hedon, Zwolle

Dit interview kwam tot stand i.s.m. Dé Blueskrant en is eerder gepubliceerd in editie 10 van Dé Blueskrant.

Foto Interview | Jonny Lang: Signs - Rauw, Helder en Hartgrondig

Ook op Blues Magazine ...