Henrik Freischlader Trio (c) Timo Wilke
In gesprek met Henrik Freischlader over zijn nieuwe band, zijn nieuwe album en de aanstaande tour.
De Duitse gitarist, zanger, componist en producent Henrik Freischlader is de afgelopen jaren regelmatig aan bod geweest in Blues Magazine. Het eerste interview met hem dateert alweer uit 2010, waarin zijn muzikale verleden uitgebreid wordt besproken. Ook zijn cd’s, dvd’s en concerten zijn vaak in Blues Magazine besproken. Totdat in 2014 Henrik, tot ieders verbazing, bekend maakte met de Henrik Freischlader Band (HFB) te stoppen. Het laatste concert in Nederland was in oktober 2014 in Metropool te Hengelo en daarna werd het stil rond hem. Velen vroegen zich af waarom hij stopte, hijzelf gaf daar toen geen antwoord op. Wat wel bekend werd was dat er geen ruzies waren en het puur en alleen een beslissing van hemzelf was.
Nu na een kleine anderhalf jaar is hij weer terug met een nieuwe band, het Henrik Freischlader Trio, een nieuwe cd ‘Openess’ en gaat hij ook weer optreden. Blues Magazine is natuurlijk benieuwd naar het hoe en waarom en dit interview zal daar antwoord op moeten geven.
Tekst: André Wittebroek
We hebben een tijdje niets van je gehoord en net zo plotseling als je stopte met de vorige band, begin je nu een nieuwe. Waarom is dit zo gelopen?
“Ik begin maar bij het begin. Vanaf mijn zeventiende speel ik voor publiek en heb elk jaar ontzettend veel getoerd. Heb veel cd’s gemaakt, alle muziek en de teksten geschreven en de cd’s ook geproduceerd. Daarnaast heb ik mijn eigen platenlabel ‘Cable Cars’ opgericht en voor dat label andere artiesten zoals Tommy Schneller, Layla Zoe en Linda Sutti gecontracteerd. Heb ook voor hen de muziek geschreven en de cd’s geproduceerd. En dan blijkt dat je in een ritme zit van toeren, produceren en zakelijk bezig zijn. Je komt niet meer tot rust en ik had op een gegeven moment zelfs geen tijd meer voor mijn eigen projecten. Ik had er geen plezier meer in, het werd meer een last en toen werd me duidelijk dat ik een pauze nodig had.”
Henrik Freischlader Trio (c) Timo Wilke
De bekende burn-out?
“Nee, dat niet hoor. Dan heb je volgens mij nergens meer zin in maar dat had ik wel, maar ik wilde weer terug naar de basis: muziek maken en minder voor andere artiesten en zakelijk bezig zijn. Het was meer een pauze inlassen en kijken welke richting ik op wilde, waar ik sta en me weer focussen op de muziek. Nu had en nam ik er de tijd voor om de antwoorden op die vragen te krijgen.”
Toen je met de HFB stopte, was dat een schok voor je bandleden? Hoe reageerden ze daarop? Jullie waren al een hele tijd samen en het was ook hun werk, hun brood.
“Heel goed, we zijn nog steeds goede vrienden. Het was geen enkel probleem. Omdat we elkaar goed kenden, hadden ze allang door dat ik niet goed in mijn vel zat. Ze verwachtten het al eerder. Alle bandleden hebben eigen projecten ernaast, spelen ook in andere bands dus was het jammer maar niet problematisch. Het contact is natuurlijk minder nu. We koesteren de prachtige, gemeenschappelijke herinneringen. Het was een prachtige tijd.”
Ben je nog met andere dingen bezig geweest in jouw ‘sabbatical’ jaar, heb je plannen gemaakt?
“Eigenlijk helemaal niet. De dingen die ik moest doen deed ik alleen rustiger en langzamer. Ik gaf mezelf de tijd tot rust te komen. En dan komen de ideeën weer vanzelf.”
Zoals een nieuwe band beginnen bijvoorbeeld?
“Inderdaad. Het vreemde is dat je na zo’n extreem drukke tijd tot rust komt en dan toch weer dingen uit die tijd mist. Ik jamde wat en speelde wel gitaar natuurlijk en toen kwam het idee een trio te beginnen, zoals in het begin van mijn begintijd: back to the roots. Dat idee gaf me weer de motivatie.”
Hoe ben je aan deze muzikanten gekomen, kenden jullie elkaar en is de muziek nu anders dan bij de HFB?
“Bassist Alex Grube kende ik al goed. Hij heeft regelmatig Theofilos Fotiadis (bassist HFB) vervangen wanneer die niet kon. We wisten dus al dat we muzikaal goed bij elkaar pasten. Alex kende drummer Carl-Michael Grabinger en we gingen samen wat jammen en proberen. Dat bleek heel goed uit te pakken en we vonden dat we er iets mee moesten doen. En dat hebben we gedaan, tot een nieuwe band en nieuwe cd toe. De muziek is anders, ook al omdat we nu met zijn drieën zijn. Er wordt meer van elk individu verwacht, het geeft je ook meer muzikale vrijheid. We willen meer een eenheid zijn, niet dichtgetimmerd met snelle noten maar meer zoals de oude bluesmeesters de juiste noot op de juiste plaats. Zoals bijvoorbeeld Matt Schofield speelt, die bewonder ik zeer.”
Hebben jullie bepaalde doelen of plannen?
“Nog niet, we hebben tot nu toe vier voorprogramma’s gedaan voor de Tedeschi Trucks Band en verder niet opgetreden. Die voorprogramma’s kwamen zo plotseling en onverwacht dat we nagenoeg geen tijd hadden om te oefenen, maar de reacties waren zeer positief. We verheugen ons op de aanstaande tour en zien wel wat er allemaal gebeurt. We komen ook in De Bosuil in Weert op 13 april en we hopen daar veel lezers van Blues Magazine te zien. De concerten in Dortmund en Berlijn zijn al uitverkocht, dat is geweldig natuurlijk.”
Nog even over de nieuwe Cd ‘Openess’. Die komt op 1 april a.s. uit, wil je er nog iets over te zeggen?
“We zijn er heel tevreden over, maar dat is logisch, anders zouden we het anders gedaan hebben. Ik heb geen voorkeur voor een bepaalde song. Er staan verschillende stijlen op, van stevig tot rustig, van funky tot blues. Een mooie mix.”
Bedankt voor dit gesprek Henrik en Blues Magazine zal zeker aanwezig zijn bij een concert de aankomende tour.
“Jullie bedankt voor de interesse en jullie zijn dan natuurlijk van harte welkom. We hopen op veel interesse van de lezers voor de Bosuil show in Weert 13 april. Zien we elkaar!”
Henrik Freischlader Trio als Support der Tedeschi Trucks Band in Berlin, Tempodrom (c) Timo Wilke
was helemaal weg van hem en zijn vorige band, mede dankzij Gerry Jungen – Arrow Blues Box – toen ik hem (2014?) in Culemborg zag en hoorde optreden, knapte ik volledig af: wat een tegenvaller… kwam het door het slechte weer ? ik weet het niet – vond het in elk geval jammer ! wie weet kom ik op mijn idee terug